Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Με συμπληρωμένες τις «100 πρώτες μέρες» του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης , αθροίζοντας ως απολογισμό του κομμάτια και θρύψαλα– διασπάσεις, αποχωρήσεις, διασυρμούς, γελοιοποιήσεις, εσωκομματικό χάος και προσωπικό…καισαρισμό- έπεισε και τον τελευταίο από όσους ασχολούνται ακόμη με αυτό το κόμμα για δυο πράγματα:
-Πρώτο, το οδηγεί σε μονοψήφιο ποσοστό και διάλυση, και δεύτερο δεν προτίθεται να φύγει, υπό την πίεση του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών, ακόμη και αν πάρει την τέταρτη θέση- προβάλλοντας ότι τελικά θα… γίνει Πρωθυπουργός.
Στην τελευταία του τηλεοπτικη συνέντευξη, είπε κατηγορηματικά: «Έχω ήδη απορρίψει διαρρήδην το σενάριο να αποχωρήσω μετά τις ευρωεκλογές».
Αυτό σημαίνει ότι η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει υπό τους κρότους και θορύβους της σύγκρουσης που αναπόφευκτα θα προκληθεί ανάμεσα στον ίδιο και τον …Αλέξη Τσίπρα. Είτε ο πρώην Πρωθυπουργός πάρει μέρος αυτοπροσώπως, είτε γίνει δια των στελεχών -που προσβλέπουν στις επόμενες κινήσεις του- η αποκαθήλωση του «κλόουν»- όπως χαρακτηρίζουν μεταξύ τους τον Κασσελάκη.
Τα πράγματα οδηγούνται σε σύγκρουση. Παρότι ο πολύπειρος Θανάσης Καρτερός προσπαθεί, με την αρθρογραφία του στην «Αυγή» να την αναβάλει για όσο γίνεται, προβάλλοντας ότι ο Τσίπρας ούτε ανακατεύεται με ό,τι κάνει ο Κασσελάκης, ούτε έχει εξουσιοδοτήσει κανέναν να μιλάει για λογαριασμό του.
Λεφτά υπάρχουν
Ο Κασσελάκης γνωρίζει ότι επίκειται η αμφισβήτηση του και σχεδιάζει την άμυνά του με… επίθεση: την….αποκήρυξη του Τσίπρα, τον οποίο θα απομακρύνει από το κόμμα «του»- του Κασσελάκη- ως… «βαρίδι».
Ήδη προλειαίνει το έδαφος αναδεικνύοντας ότι παρέλαβε «άρρωστο κόμμα», χωρίς δομή και λειτουργία για παραγωγή πολιτικής, με οικονομικά προβληματικά και υστέρηση στη στελέχωσή του, αλλά και στις αντιλήψεις και τις θέσεις του.
Για να διασφαλίσει την παραμονή του στην ηγεσία μετά τις τις ευρωεκλογές -ακόμη και αν χάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με νέες αποχωρήσεις βουλευτών- οργανώνει, δια του συνεδρίου, τη διαμόρφωση πλειοψηφίας στον κομματικό ιστό, ακόμη και αν χρειαστεί να βάλει πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη.
Ήδη εκτός από πρόεδρος αυτοπροβάλλεται και ως …χορηγός. Βάζει λεφτά από την τσέπη του και θα συνεχίσει «καλύπτοντας» ακόμη και την «επαγγελματική» απασχόληση στελεχών, μετά του μισθούς των δημοσιογράφων στα δυο κομματικά ΜΜΕ και όποιες ανάγκες προκύψουν.
Αντιλαμβανόμενος το κόμμα ως προσωπική του «εταιρία» επιχειρεί να εδραιώσει τον εαυτό του ως ανέλεγκτο «διευθύνοντα σύμβουλο», έχοντας ως «ηγετική ομάδα» ένα επιτελείο που θα εξαρτάται ποικιλοτρόπως, προσωπικά από τον ίδιο και από κάτω «στελέχη» που θα αποτελούν τον κομματικό κορμό, τον οποίο θα …τηλεκατευθύνει ο ίδιος με τον iSYRIZA.
Λεφτά υπάρχουν. Όπως λέγεται, δυο εφοπλιστικοί οίκοι με τους οποίους έχει προσωπικη συνάφεια δεν θα τσιγκουνευτούν στη χρηματοδότηση της καριέρας του στην πολιτική. Ο ίδιος χωρίς να παρουσιάσει κανένα στοιχείο πόθεν έσχες, επαίρεται ότι «έχει λεφτά για να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του, χωρίς να εργάζεται».
Αντιλαμβάνεται την Κ.Ο. ως λόχο
Χαρακτηριστική της νοοτροπίας του, αλλά και των επιδιώξεών του, είναι ότι αποκαλεί πλέον τους βουλευτές «κοινοβουλευτική ομάδα του»- με το «του» τονισμένο- και τους… αναθέτει, αυτός ο εξωκοινοβουλευτικός, καθήκοντα που τους μετατρέπουν σε άβουλα όργανά του.
Η επιμονή του να τους σύρει -με πρόσκληση μέσω της Τσάγκρη, δίκην επιστάτριας στο «ράντσο » του- στις Σπέτσες για αναγκαστική φιλοξενία δείχνει ότι αντιλαμβάνεται την Κ.Ο. ως λόχο, στον οποίο μόνο η Έλενα Ακρίτα αρνήθηκε να ενταχθεί.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι προεξοφλεί τις αποφάσεις των βουλευτών -που εκπροσωπούν το έθνος και όχι τον ίδιο -με διάθεση εκχώρησης της υπογραφής τους σε ό,τι αποφασίσει ο ίδιος. Προκύπτει από την αντίδραση της Ντίνας Κασιμάτη, η οποια προς τιμήν την, ενημέρωσε τους αρμόδιους να μην βάζουν την υπογραφή της σε οτιδήποτε, χωρίς να τη ρωτήσουν. Για να εισπράξει μια αγοραία αντίδραση από φανατισμένο πρόσωπο του προεδρικό επιτελείου. Οι υπόλοιποι εθίζονται σε δουλικές συμπεριφορές, υπαλλήλων προς τον διευθυντή και τους προσωπάρχες του.
Ούτε καν ο Σωτ. Φάμελλος ως πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, δεν διανοήθηκε να υπερασπιστεί την προσωπική αξιοπρέπεια και την πολιτική αυτονομία των βουλευτών -τους οποίους ο Κασσελάκης στην περίπτωση του νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια -τον οποίο θέλει στα…μέτρα του- απείλησε με… διαγραφές.
Σ’ αυτό το θέμα επικαλείται μάλιστα αρχές της Αριστεράς που ουδέποτε υπήρξαν- και είναι μάλλον αδύνατον να έπεσε ποτέ στα χέρια του το βιβλίο του Ενγκελς για την καταγωγή της οικογένειας- εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
Σ’ αυτό το πλαίσιο η κυοφορούμενη- εκατέρωθεν – σύγκρουση Κασσελάκη -Τσίπρα θα είναι ό,τι πιο σουρεαλιστικό έχει συμβεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή, από το 1974 τουλάχιστον.
Οι Κασσιλακόφρονονες ζεσταίνουν τις μηχανές και καταρτίζουν -με τη μέθοδο των επιτροπών και των «θινκ τανκς»- λίστες με τους πιστούς τους και προσηλυτίζοντας και όσους είναι πρόθυμοι να δεχθούν τους όρους του, με αντίστοιχα ανταλλάγματα. Έτσι η εσωκομματική κατάσταση παίρνει τραγελαφικά χαρακτηριστικά.
Ο Κασσελάκης απομακρύνει από «στυλοβάτες» του τον Παππά και τον Πολάκη, παρότι ο δεύτερος εκπέμπει μένος κατά του Τσίπρα, και βάζει στο περιθώριο τους Ραγκούση, Ζαχαριάδη Θεοχαρόπουλο» -ως οιονεί εκπροσώπους του Τσίπρα- δια της παραπομπής στο συνέδριο ενός ακόμη θέματος το οποίο το «σύστημα Κασσελάκη« δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Ο ίδιος πάντως εκτός από τον «ασεβή» για προοδευτικό κόμμα ναπολεοντισμό που επιδεικνύει –μεγαλώνει τις αποστάσεις τους από την πραγματικότητα και συχνά αναφέρεται σε θέμα που αγνοεί, δημιουργώντας αντιφάσεις, επισύροντας θυμηδία, προκαλώντας εσωτερικό αλαλούμ, ή βάζοντας αυτογκόλ, όπως η… παρ’ ολίγον υπουργοποίησή του από τον Μητσοτάκη, για την οποία όμως δεν αναφέρει λεπτομέρειες…
Πρόσωπο της χρονιάς
Σε ό,τι αφορά τη διαρκή συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, από όλες τις δημοσκοπήσεις, ανέφερε μια που τον φέρνει δεύτερο κόμμα στις Ευρωεκλογές – ενώ οι υπόλοιπες τον κατατάσσουν τρίτο με τάση να πάει χαμηλότερα. Στον Star με στόμφο ότι «υπήρχε και μια δημοσκόπηση όπου ήμουν πρώτο στην κατάταξη άτομο, και ως πρόσωπο της χρονιάς, για το 2023″.
Οι λέξεις και οι διατυπώσεις που χρησιμοποιεί συχνά, όπως και το εύρημα της «αδιαμεσολάβητης σχέσης με τον κόσμο», παραπέμπουν σε ακροδεξιά ρητορική και «απολιτίκ» κουλτούρα. Τα δημοκρατικά κόμματα έχουν δομή και ενισχύουν την αντιπροσωπευτικά- μακριά από τους «μουσολινισμούς» του τύπου « εγώ και ο λαός, χωρίς τίποτε ανάμεσά μας».
Ο Κασσελάκης δεν ξέρει πολλά για την πολιτική και την Αριστερά, αλλά έχει πολιτικό θράσος, μεγαλομανιακές επιδιώξεις και… πόρους! Ήδη θεωρεί ιδιοκτησία του τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι “ο Στέφανος, που τον ψήφισε ο λαός» . Ότι σκέφτεται να κάνει έξωση στον Τσίπρα- τον χαρακτηρίζει. Προφανώς άκουσε με ανακούφιση ότι δεν θα πάει στις Σπέτσες- ώστε να μονοπωλεί ο ίδιος το ενδιαφέρον.
Όταν του είπε η Μάρα Ζαχαρέα «από όταν έχετε γίνει Πρόεδρος, πρέπει να έχετε χάσει αρκετά χρήματα» την άφησε άγαλμα: «Θα το έλεγε κάποιος και αριστερή στάση αυτό». Με τον παρά μου και τη κυρά μου…
