Του Απόστολου Λουλουδάκη
Μετά την διάψευση αυτών που πρόβλεπαν μπλοκάρισμα εκταμίευσης της δόσης (όλες τους οι προβλέψεις έχουν διαψευσθεί) επόμενο βήμα το αφήγημα της συνωμοτικής ατιμίας που διέπραξε ο ΤΣΙΠΡΑΣ. Για το ξεπούλημα της Μακεδονίας του έκαναν δώρο τις συντάξεις. Για την δόση του ενός δισεκατομμυρίου πιθανά θα έδωσε την Θράκη. Για την αναβολή του αφορολόγητου πιθανά τα Δωδεκάνησα.
Θλιβερό φαινόμενο να βλέπει ο Ελληνικός λαός τα ορφανά του Ανδρέα να συναγωνίζονται με τον Κυριάκο ποιος θα γράψει το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα. Πρωτάθλημα λαϊκισμού από την πιο ανίκανη και θλιβερή αντιπολίτευση που γνώρισε η Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση. Πάνω στα συντρίμμια και στο λείψανο της Ελλάδας όπως την κατάντησαν, προσπαθούν να στήσουν ένα νέο κύκλο ανωμαλίας,κοινωνικής αποσύνθεσης και πλήρους αποδιοργάνωσης της οικονομίας .
Η επαναφορά στην κανονικότητα προϋποθέτει ενημερωμένους πολίτες που να αντιλαμβάνονται τα βαθύτερα αίτια της στρατηγικής συμπόρευσης των δυο κομμάτων που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία. Εκεί που κατάγγελλαν τον λαϊκισμό ανακάλυψαν ότι είναι είναι το μοναδικό τους όπλο τελικά για να εμποδίσουν την επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα.
Ο λαϊκισμός είναι το όχημα που στήθηκε και εδραιώθηκε το καθεστώς της οικογενειοκρατίας,των κλώνων και του νεποτισμού. Είναι ότι πιο γελοία εικόνα εκπέμπει η χώρα μας στην Ευρώπη να βλέπουν την ανακύκλωση κάποιων οικογενειών στην πολιτική ζωή που νοιώθουν ιδιοκτήτες αυτής της χώρας.
Τα κόμματα δεν είναι οικογενειακά μαγαζάκια με πελάτες παρατρεχάμενους και υπηκόους, υπάλληλοι του μιντιακού κατεστημένου, αλλά ζωντανά κύτταρα παραγωγής πολιτικής, χώροι διακίνησης ιδεών, φορείς έκφρασης κοινωνικών ομάδων και τάξεων με καταστατικές αρχές που τηρούνται στην ουσία και όχι στον τύπο.
Σε μια δημοκρατία η κανονικότητα, η διάκριση των εξουσιών, το κράτος δικαίου ,είναι ασύμβατες έννοιες για τα συστήματα της κλεπτοκρατίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας παραμένει βαθύ όσο οι όροι της πολιτικής αντιπαράθεσης και του κομματικού ανταγωνισμού αλλοιώνονται από την ακατανόητη εμμονή του πολιτικού συστήματος να θεωρεί την πολιτική ως μια διαδικασία νομής του κράτους παντελώς ξεκομμένη από την ανάγκη σχεδιασμού επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας. Εκεί κρίνεται το μέλλον της χώρας ,αυτός ο διάλογος με την κοινωνία τους παραγωγικούς φορείς είναι εθνική ανάγκη.
Χωρίς οικονομική ανάπτυξη με γοργούς ρυθμούς, χωρίς ένα νέο παραγωγικό μοντέλο μιας ανασυγκροτημένης οικονομίας, χωρίς σοβαρό κοινωνικό κράτος η χώρα θα παραμείνει βορρά στις ορέξεις της παρασιτικής ολιγαρχίας και του τσαρλατανισμού των γόνων των πολιτικών οικογενειών που λυμαίνονται τον πλούτο της πατρίδας μας και θα συνεχίσει η αιμορραγία της μετανάστευσης του πιο πολύτιμου υλικού δηλαδή των επιστημόνων, του ανθρώπινου κεφαλαίου που έχουν ανάγκη τα σύγχρονα κράτη για να αντέξουν τον ανταγωνισμό και να κουμπώσουν στον παγκόσμιο καταμερισμό.
Εξυπνακισμοί και ατάκες του στυλ ανταλλάξαμε την Μακεδονία με τις συντάξεις φανερώνουν ότι αυτός ο τόπος είναι αιχμάλωτος μιας ανόητης, απαίδευτης, αδίστακτης, κλωνοποιημένης πολιτικής κάστας που το μοναδικό της ενδιαφέρον εστιάζεται στην επιβίωση και στην αναπαραγωγή της .
Αυτό είναι ένα βαρύ φορτίο που κουβαλάει δεκαετίες τώρα στις πλάτες του ο Ελληνικός λαός.
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ κουβαλούσε, όπως είπε ο ίδιος, κάποιες αυταπάτες αλλά η Φώφη με τον Κυριάκο εκπροσωπούν την εθνική απάτη που παίζει στα ζάρια το μέλλον της χώρας.