Του Γ. Λακόπουλου
Καθόλου άσχημα δεν ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο κλαμπ των πολιτικών αρχηγών ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αν μη τι άλλο, κλείνοντας ένα μήνα στο αξίωμα, δεν έχει δώσει λαβή για αρνητική κριτική.
Ωστόσο τα δύσκολα είναι μπροστά. Και αν για κάποιες από τις επιλογές που θα χρειαστεί να κάνει δείχνει να έχει πάρει τις αποφάσεις του, για κάποιες άλλες πρέπει να περιμένουμε.
Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσει ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, για να βγει στο ξέφωτο με τον προσωπικό του εξοπλισμό και χωρίς να σηκώνει βάρη άλλων.
Το πρώτο στοίχημα έχει όνομα: Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Πρωθυπουργός αμέσως μετά την εκλογή Ανδρουλάκη τον προσέγγισε δημοσίως με τρόπο ανάμεσα στην απρέπεια και τον πατερναλισμό και του ζήτησε – με ύφος εντολής προς υπάλληλό του- να πάει στο Μαξίμου για «να τα πουν».
Ο Ανδρουλάκης δεν προτίθεται να ανταποκριθεί στην πρόσκληση. Αντιλαμβάνεται ότι ο Μητσοτάκης τον θέλει για τη φωτογραφία. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι μιντιακοί φίλοι του, που θα φωτίζουν τον αρχηγό του τρικό κόμματος ως αντι-Τσίπρα και φίλομητσοτακικό παράγοντα των εξελίξεων.
Όταν δεν τους βγήκε, βαποράκια του Μάξιμου προσπάθησαν να διασπείρουν φήμες για… ραντεβού στη Λήμνο. Ο Ανδρουλάκης τις έκαψε.
Οι αποσυνάγωγοι του ΠΑΣΟΚ
Το δεύτερο στοίχημα Ανδρουλάκη είναι οι αποσυνάγωγοι του ΠΑΣΟΚ που αποβλήθηκαν από το εκλογικό σώμα μετά το 2012 και στράφηκαν στον Μητσοτάκη.
Κάποιους χρησιμοποίησε και μετά τους πέταξε σαν στημένη λεμονόκουπα -π.χ. ο Χρυσοχοΐδης. Άλλους τους είχε στο περίμενε σαν τη Διαμαντοπούλου και τον Φλωρίδη.
Ομοίως ο Βενιζέλος καιροφυλακτεί για να εμφανιστεί ως καθοδηγητής του νέου αρχηγού.
Οι «μετανοούσες Μαγδαληνές», ματαίως περιμένουν. Δεν πρόκειται να δεχθεί κανέναν στο ΚΙΝΑΛ. «Όσοι έκαναν τις επιλογές τους , ας τις λουστούν τώρα» λένε στο περιβάλλον του. Η Χαριλάου Τρικούπη δεν θα γίνει κολυμβήθρα τη Σιλωάμ.
Ο Γ. Παπανδρέου και ο Λοβέρδος
Τρίτο στοίχημα ο Γ. Παπανδρέου. Ο πρώην Πρωθυπουργός έκανε φτηνιάρικη καμπάνια κατά του Ανδρουλάκη και οι άνθρωποι του επιχείρησαν να τον χτυπήσουν κάτω από τη μέση.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Παπανδρέου δεν εννοεί να διαλύσει το κόμμα και ο Ανδρουλάκης θέλει ενιαίο φορέα και όχι συνεργασία κομμάτων.
Επιπλέον δεν προτίθεται να πληρώνει το ΚΙΝΑΛ για να κάνει το κομμάτι του στην ανύπαρκτη Σοσιαλιστική Διεθνή ο Παπανδρέου- το κόμμα του οποίου δεν είναι μέλος.
Τέλος το αγκάθι στα χέρια του νέου προέδρου, είναι τα πέντε πορίσματα για την οικονομική διαχείριση στο ΠΑΣΟΚ επί Παπανδρέου που παρήγγειλε ο Βενιζέλος και έκτοτε μένουν κλεισμένα στο συρτάρι.
Ο Ανδρουλάκης οφείλει να τα καταθέσει τουλάχιστον στα κομματικά όργανα, αν θέλει να πάρει από την αρχή το κουβάρι με τα δάνεια και τις άλλες υποχρεώσεις που παρέλαβε.
Ιδιαίτερο είναι το τέταρτο στοίχημα που αφορά τον Ανδρέα Λοβέρδο. Ο διεκδικητής της ηγεσίας έχει στην καμπούρα του ποινική διώκτη για δωροδοκία στο σκάνδαλο Νοβάρτις.
Θα ήταν κακή αρχή για τον Ανδρουλάκη να επαναλάβει το λάθος της Γεννηματά που τον κάλυψε. Δεν θα του δώσει αξίωμα πριν εκκαθαριστεί η υπόθεση του.
Ούτε μετέχει στα νέα κόλπα του συστήματος Μητσοτάκης να συμφωνήσει στην από κοινού υποστήριξη του για περιφερειάρχης. Χειρότερη επιλογή δεν θα μπορούσε να κάνει το ΚΙΝΑΛ, ο Γιάννης Σγουρός που παραλίγο να πάρει μόνος του τη δεύτερη θέση στις προηγούμενες εκλογές ανήκει τις γραμμές του.
Προφανώς ο Μητσοτάκης δεν ξέρει τι να κάνει με τον Λοβέρδο, τώρα που δεν τον χρειάζεται. Έχει τα δικά του θέματα με τη Νοβάρτις, δεν θέλει και του ΚΙΝΑΛ και προσπαθεί να τον ξεφορτωθεί.
Η σχέση Ανδρουλάκη – Τσίπρα
Τέλος το τέταρτο, αλλά ίσως πρώτο από πλευράς ουσίας, στοίχημα για τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι η σχέση του με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Από τη στιγμή που είναι αποφασισμένος να δώσει αντιδεξιό προσανατολισμό στο κόμμα του, πρόκειται για αναζήτηση ισορροπίας με το μεγαλύτερο κόμμα της Δημοκρατικής Παράταξης- από την πορεία του οποίου μπορεί να προέλθει η απομάκρυνση της ΝΔ και η αποκατάσταση της βλάβης από τη Μητσοτακική παρένθεση.
Ο Ανδρουλάκης καλείται να τετραγωνίσει τον κύκλο. Να διευρύνει την επιρροή του του ΚΙΝΑΛ σε βάρος και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ταυτόχρονα να βρει κοινή γλώσσα με τον Τσίπρα για τις μετεκλογικές εξελίξεις υπέρ της προοδευτικής κυβέρνησης. Αρχίζοντας προφανώς από τη συνεργασία στο συνδικαλισμό και την αυτοδιοίκηση.
Τα πρώτα δείγματα εκατέρωθεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι δύο άνδρες θα χρειαστούν μεταξύ τους ένα άτυπο «σύμφωνο τιμής». Κατά το οποίο θα κονταροχτυπηθούν προεκλογικά για λογαριασμό του κόμματος του ο καθένας, αλλά δεν θα ξεπεράσουν τα όρια.
Ετσι θα μένει ανοικτή η κοινή διαχείριση των μεταλογικών εξελίξεων- με βάση την ετυμηγορία των ψηφοφόρων για τον συσχετισμό μεταξύ τους.
Κάτι σαν <θα σφαχθούμε προεκλογικά, αλλά θα συνυπάρξουμε μετεκλογικά>- με κοινή επιδίωξη την απομάκρυνση Μητσοτάκη και την προοδευτική κυβέρνηση. Όπως κοινός στόχος τους είναι η ανανέωση.
Αυτή άλλωστε είναι η εντολή της βάσης του ΚΙΝΑΛ. Αλλιώς θα έβγαζαν τον Λοβέρδο που λατρεύει τον Μητσοτάκη, ή τον Παπανδρέου που λατρεύει τον εαυτό του…
