Toυ Γ. Λακόπουλου
Αν δίνει δίκιο στο ένα ή στον άλλο κόμμα, ή -όπως εν προκειμένω- τα … εξισώνει, καθίσταται ρυθμιστικός παράγοντας. Ως επικυρίαρχος.
Μπανανία; Αποικία; Ίσως δεν επαρκούν για να περιγράψουν τις τρέχουσες ελληνοαμερικάνικες σχέσεις.
Υπερβολή; Καθόλου, αν επιστρέφουμε στις εποχές των επεμβάσεων της Αμερικανικής πρεσβείας στον εγχώριο δημόσιο βίο.
Η χώρα υπέστη απροκάλυπτα τον Πιουριφόι. Και αργότερα τον απίστευτο Μπερνς, που, ως πρέσβης της υπερδύναμης, σουλατσάριζε σε ευαίσθητες περιοχές της επικράτειας.
Ο αγέρωχος Απόστολος Κακλαμάνης, ως πρόεδρος της Βουλής, είπε από την έδρα στον Γιώργο Παπανδρέου- καλή ώρα.
-«Συμπεριφέρεται σαν Ρωμαίος ανθύπατος, κύριε υφυπουργέ μαζέψτε τον».
Στα βήματα των προκατόχων του , ο σημερινός διπλωματικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ πήρε, με τον τρόπο του, θέση σε μια κομματική διαμάχη.
Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ κατήγγειλε την συμφωνία με τις ΗΠΑ, που υπέγραψαν Μητσοτάκης-Δένδιας.
«Ο πρώτος Πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης που εκχωρεί επ’ αόριστον στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε ελληνικό έδαφος … με αντιστάθμισμα σε μόνο γενικόλογες αναφορές στον σεβασμό της κυριαρχίας μας».
Η κυβέρνηση απάντησε επιχειρηματολογώντας υπέρ της συμφωνίας, με κατηγορίες κατά ΣΥΡΙΖΑ.
Ουδέν φυσιολογικότερο σε κοινοβουλευτική χώρα, με κατοχυρωμένη εθνική ανεξαρτησία.
Αυτή η κατοχύρωση μάλλον δεν είναι τόσο ισχυρή στα μάτια του Αμερικανού πρέσβη.
Η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν του άρεσε και δήλωσε δημοσίως «έκπληκτος».
Εξήγησε ότι «η αναγέννηση των αμυντικών σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ».
Καραμπινάτη πάσα στη κυβέρνηση. Με βάση την παρέμβαση του έκανε νέα επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος απάντησε μάλλον υποτονικά και προφανώς ο πρέσβης έχει τεχνικά δίκιο.
Αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση αντιδικούσε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, όχι με τον Αμερικανό πρόεδρο…
Μπορεί η πρεσβευτική αρχή μιας ξένης χώρας μπορεί νά ‘χει λόγο στις εσωτερικές πολιτικές αντιδικίες;
Αν δίνει δίκιο στο ένα ή στον άλλο κόμμα, ή -όπως εν προκειμένω- τα … εξισώνει, καθίσταται ρυθμιστικός παράγοντας. Ως επικυρίαρχος.
Ο υπερκινητικός Αμερικάνος διπλωμάτης έδειξε και άλλοτε τάση να έχει δημόσιο λόγο – αλλά και …. συναντήσεις -με πολιτικές απολήξεις.
Λέει ότι σε μια Δημοκρατία «ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να αντιτίθεται».
Αλλά ο δικός του ρόλος δεν είναι να παρεμβαίνει σ αυτή την αντίθεση,
Ούτε – παραβιάζοντας κανόνες- να επικαλείται συνομιλίες του με την προηγουμένη κυβέρνηση-κατά τρόπο που ενισχύουν την επιχειρηματολογία της σημερινής.
Δεν μπορεί να «τονίζει στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ» οτιδήποτε. Για κάθε ζήτημα που τον απασχολεί απευθύνεται στην κυβέρνηση, όχι στην αντιπολίτευση
Η δουλειά του είναι να προβάλει τα συμφέροντα της πατρίδας του. Οι εσωτερικές κομματικές αντιδικίες είναι έξω από το πλαίσιο της διαπίστευσης του στην Αθήνα.
Εκτός αν στο περίτεχνο κτίριο της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, φτάνουν μηνύματα ότι έχει λόγο και στο πολιτικό παιχνίδι και αυτό τον ωθεί σε αταβισμό…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
