Του Γ. Λακόπουλου
Όπως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, έτσι και η καλή εφημερίδα φαίνεται από το πρώτο φύλλο. Αν μιλάμε για το πρώτο φύλλο της μετά-Μπόμπολα εποχής τους “Έθνους”, που απέκτησε ο -όχι πολύ σχετικός με τα εκδοτικά-Σαββίδης και εκχώρησε στον επιτυχημένο Δημ. Μάρη, μιλάμε για μια εφημερίδα με 80 σελίδες. Καλοσχεδιασμένες, αλλά ατάκτως ερριμένες.
Ουσιαστικά για μια εφημερίδα καλών προθέσεων, χωρίς πηδάλιο. Χωρίς ταυτότητα, πολιτική γραμμή, μαχητική αρθρογραφία, αποκαλυπτικά ρεπορτάζ και αποκλειστικότητες. Έχει μια τυπική πληρότητα, αλλά δεν έχει νεύρο και περιεχόμενο που να της δίνει προσανατολισμό. Λίγο από όλα, σημαίνει τίποτε…
Από την παρθενική σαββατοκυριακάτικη έκδοση προκύπτει ότι είναι μια εφημερίδα που ξεκίνησε για να πάει κάπου, αλλά μάλλον δεν ξέρει- ακόμη τουλάχιστον- πού. Και πάντως δεν πάει εκεί που την περιμένουν: στο κενό που αφήνουν και επί Μαρινάκη – όπως και επί Ψυχάρη-τα έντυπα του πρώην ΔΟΛ.
Αυτό το κενό είναι η χρυσή ευκαιρία για τον Μάρη, αν θέλει να γίνει ο εκδότης της δημοκρατικής παράταξης. Η σκληρή γραμμή των “Νέων” και του “Βήματος” κατά του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του, αποτελεί οιονεί υποστήριξη προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτό δεν το αντέχουν οι δημοκρατικοί πολίτες που επί χρόνια κρατούσαν στα χέρια τους τις εφημερίδες του Συγκροτήματος, αλλά τώρα οι αρθρογράφοι του τους στήνουν στον τοίχο γιατί μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ και τους υποδεικνύουν εμμέσως να καταπιούν τον νεομητσοτακισμό και να στραφούν στη ΝΔ.
Αυτό είναι δώρο για έναν έξυπνο μιντιάρχη – όπως λένε ότι είναι ο Μάρης: να διαμορφώσει μια εφημερίδα που θα καλύψει τη δημοκρατική παράταξη σε ολόκληρο το εύρος της. Από το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ως το ΚΚΕ και τους Κεντρώους.
Πώς; Αν μιλάμε για την πολιτική γραμμή της, σηκώνοντας σημαία κατά της Δεξιάς που επιδιώκει να επανακάμψει με την πατέντα του 1990: με έναν Μητσοτάκη στη μηχανή της. Στο πρώτο φύλλο κριτική στο Κυριάκο και περιγραφή του εσωκομματικής Βαβυλωνίας δεν υπήρχε. Μόνο ενόχληση δεν ένιωσαν στην Πειραιώς από μια νέα “φιλοκυβερνητική” εφημερίδα.
Αν θεωρήσουμε ότι το “Συγκρότημα” επιδιώκει να τσουβαλιάσει το ΠΑΣΟΚ και τον κεντροαριστερό χώρο με την ΝΔ, το νέο “Έθνος” θα ωφεληθεί αν κάνει το αντίθετο: να αποδείξει ότι η θέση των δυνάμεων περί το ΠΑΣΟΚ είναι δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πρώτο φύλλο τουλάχιστον αυτό δεν προκύπτει, ούτε από τη αρθρογραφία , ούτε από το ρεπορτάζ. Μόνο η έγκυρη Βούλα Κεχαγιά δείχνει να έχει τον έλεγχο του ρεπορτάζ που καλύπτει. Από εκεί και πέρα είναι εμφανής η επιδερμική αντιμετώπιση κομμάτων και προσώπων και η διάθεση για ισορροπίες και ίσες αποστάσεις.
Χωρίς ανάλογες αιχμές, χωρίς νεύρο, χωρίς αποκαλύψεις και συγκρουσιακή διάθεση και χωρίς μέτωπο, δεν υπάρχει κεντροαριστερή εφημερίδα. Ιδίως αν κάποιος διαβάσει στις σελίδες της ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει… εσωκομματική αντιπολίτευση!
Για να εδραιωθεί η συγκεκριμένη εφημερίδα θα χρειαστεί διακριτή εκδοτική πολιτική. Δηλαδή “γραμμή” που θα στηρίζει τη μια πλευρά του πολιτικού φάσματος και θα συγκρούεται με την άλλη με τη δημοσιογραφική μέθοδο: αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, καλογραμμένα κείμενα και εμπεριστατωμένες αναλύσεις. Έτσι δημιουργείται μια μεγάλη εφημερίδα.
Για τους παλιούς “εφημεριδάδες” είναι προφανές ότι η ύλη του “Έθνους” πρέπει να αναδιαταχθεί, για να αναδείξει τα θετικά στοιχεία της- που υπάρχουν αλλά χάνονται. Δεν μπορεί να αναγγέλλεις στην πρώτη σελίδα θέματα που ο αναγνώστης θα βρει στην … 71η.
Δεν ξεκινάς μια νέα εφημερίδα με συνεντεύξεις …υφυπουργών και δεν κάνεις λογοπαίγνιο που δεν καταλαβαίνει κανείς με το πρώτο θέμα σου. Το ρεπορτάζ για το τραπεζικό σκάνδαλο άξιζε να έχει την τύχη του πρώτου θέματος, αν μη τι άλλο για να υποδηλώσει πρόθεση για αποκαλυπτική δημοσιογραφία.
Η εφημερίδα πρέπει να ενισχυθεί με μαχητική αρθρογραφία, αιχμηρά κείμενα και περιεκτικά αναγνώσματα που θα πακετάρουν την επικαιρότητα της εβδομάδας που πέρασε με τρόπο που προαναγγέλλει το κλίμα αυτής που έρχεται.
Οι εξωτερικοί συνεργάτες και οι εσωτερικοί “κόλουμνιστ” δεν ελκύουν όταν δείχνουν αμήχανοι και γενικολογούν,-πλην του Καπόπουλου που παίζει τα θέματά του στα δάκτυλα. Το πολιτικό ρεπορτάζ δεν ανέδειξε κάποιο θέμα στο πρώτο φύλλο αλλά μπορεί να ενισχυθεί καθώς υπάρχουν στην ομάδα συντάκτες που θα κάνουν καλά τη δουλειά τους αν προσανατολιστεί σωστά η έκδοση.
Κάθε αρχή και δύσκολη βέβαια. Το “Έθνος” μπορεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή και να καλύψει το οφθαλμοφανές κενό στην ενημέρωση, αν αποκτήσει πολιτική ταυτότητα, αν σηκώσει τις σημαίες που δεν σηκώνουν άλλοι, αν δεν συνεχίσει με στρογγυλέματα, αλλά ανοίξει μέτωπα. Αν δείξει ότι ξέρει σε ποιους απευθύνεται και ότι γνωρίζει τον κανόνα ότι ο αναγνώστης πρώτα διαλέγει κόμμα και μετά εφημερίδα.
Δεν ανταγωνίζεται την ΕΡΤ αλλά τα ΝΕΑ και την “Εφημερίδα την Συντακτών” . Ανάμεσά τους υπάρχει χώρος για την εφημερίδα που επανεμφανίσθηκε το 1981 με σλόγκαν “Πάρτε το έθνος στα χέρια σας” και το επαναλαμβάνει σήμερα. Για να το πετύχει πρέπει να ξέρει ποια χέρια το περιμένουν…
