Του Νίκου Λακόπουλου
H συζήτηση τη Βουλή για την απαγόρευση του κόμματος Κασιδιάρη λίγο πριν τις εκλογές τέλειωσε με την διαπίστωση ότι η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα με την λειτουργία φιλοναζιστικού κόμματος, αρκεί το “κόμμα Κασιδιάρη” να μην μπει στη Βουλή.
Η παμπόνηρη ηγεσία της λίγο πριν τις εκλογές σκέφτηκε πως αν απαγόρευε την συμμετοχή του κόμματος Κασιδιάρη μπορεί μεν να εκτίνασε την επιρροή του και να ευνοούσε την δημιουργία άλλων κομμάτων, αλλά η ίδια θα έπαιρνε τις περισσότερες από τις έδρες που θα έμεναν, ώστε να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία της.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης “διορθώνει” το Σύνταγμα με τροπολογίες ευτελίζοντας τους θεσμούς, αλλά αυτή τη φορά εμπλέκει την Δικαιοσύνη υπαγορεύοντάς τι και πώς πρέπει να αποφασίσει.
Η κίνηση του “κόμματος Κασιδιάρη” να βάλει επικεφαλής έναν πρώην αντιεισαγγελέα με ένα καταστατικό σαν κι αυτό της…. Νέας Δημοκρατίας φαίνεται πως άφηνε αμφιβολίες για την απόφαση και ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών φέρνει μια νέα τροπολογία που επιβάλει την υποχρεωτική συμμετοχή στην απόφαση της ολομέλειας του Α’ Τμήματος του Αρείου Πάγου.
Ένας αντιπρόεδρος και προέδρος του Α1 τμήματος του Αρείου Πάγου, Χρήστου Τζανερίκο χαρακτήρισε ως ωμή την υπουργική παρέμβαση κάνοντας λόγο για «πρωτοφανή για τα δικαστικά χρονικά ρύθμιση», που «αποτελεί ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία του Αρείου Πάγου».
“Η επίμαχη ρύθμιση «αποτυπώνει, φωτογραφικά, τη δυσπιστία και την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό μου, εκ μέρους της κυβέρνησης, που είχε τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, αναφορικά με την άσκηση της διακριτικής μου ευχέρειας να ορίζω την (πενταμελή) σύνθεση του τμήματος, του οποίου είμαι πρόεδρος» θα πει.
“Δεν μπορεί να υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, από τη μια μεριά το ποινικό τμήμα της δικαιοσύνης να τον καταδικάζει (τον Κασιδιάρη) ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης και να έρχεται ένα άλλο τμήμα της δικαιοσύνης επίσης, το Α1 του Αρείου Πάγου, που λέει ότι είναι πολιτικός αρχηγός”. Δηλαδή, ο ΥΠΕΣ, εμμέσως, πλην σαφώς υπέδειξε στους Δικαστές του Α1 τμήματος ποια θα πρέπει να είναι η κρίση τους, για το συγκεκριμένο θέμα».
‘Οταν ο Βορίδης υπερασπίζεται την δημοκρατία
Με τη νέα τροπολογία θα αποφασίσει η Ολομέλεια του τμήματος του Αρείου Πάγου και όχι πέντε δικαστές καθώς “σε δημοκρατικά πολιτεύματα η νομοθέτηση ανήκει στην αρμοδιότητα της Βουλής και όχι στην επιλογή του κάθε δικαστή» -όπως θα πει ο υπουργός Εσωτερικών- δηλαδή τελικά της κυβέρνησης και του ίδιου.
Προφανώς η νέα διορθωτική τροπολογία προσβάλλει την Βουλή και αποτελεί παρέμβαση στη Δικαιοσύνη που καλείται να αποφασίσει αυτό που θέλει η κυβέρνηση -που επιχειρεί να ελέγξει την σύνθεση του σώματος που θα αποφασίσει.
Το Σύνταγμα δεν προβλέπει απαγόρευση κομμάτων και η ανάθεση στη δικαστική εξουσία να κρίνει αν ένα κόμμα υπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του πολιτεύματος ή αν πίσω από τη δεδηλωμένη ηγεσία του κόμματος υποκρύπτεται μια άλλη είναι πρωτοφανής και μπορεί να γίνει τραγική.
Η κυβέρνηση μπορεί να πετύχει την απαγόρευση της συμμετοχής στις εκλογές του κόμματος Κασιδιάρη, αλλά δεν μπορεί να απαγορεύσει ένα άλλο κόμμα που μπορεί να είναι νεοναζιστικό, αλλά να μην έχει την συγκεκριμένη ηγεσία.
Προφανώς οι 400.000 ψηφοφόροι -όταν η Χρυσή Αυγή πήρε ξαφνικά 7%,- ούτε εξαφανίστηκαν, ούτε θα πάψουν να ψηφίζουν. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής σε ένα περιβάλλον πολιτικής κρίσης των «συστημικών» κομμάτων συμβάδισε με την παρουσία μικρότερων ομάδων -όπως ακριβώς και η άνοδος του Χίτλερ στην Γερμανία που έγραψε τον “Αγώνα” του στη φυλακή.
Η Χρυσή Αυγή από την οργάνωση του «λαϊκού επαναστατικού συνδέσμου» -μπαίνοντας στη Βουλή όχι μόνο αποκήρυξε τον ναζιστικό παρελθόν της ηγεσίας της, αλλά έκανε αγωγές σε όσους την κατηγορούσαν ή χαρακτήριζε «ναζιστή» τον Μάκη Βορίδη.
Λίγο πριν έβλεπε πως “ο δημοκρατικός τρόπος διακυβερνήσεως, ο βασιζόμενος στην τυχάρπαστη πλειοψηφία των πολλών, δεν είχε θέση στο κίνημά μας”. Τα νέα Τάγματα Εφόδου, τα Τμήματα Άμεσης Επέμβασης, εμφανίζονταν δημόσια σε διαδηλώσεις-παρελάσεις όπου ο Ηλίας Κασιδιάρης και άλλοι «λοχαγοί» και «ταγματάρχες» έδιναν στους Χρυσαυγίτες παραγγέλματα, όπως «ένα-δύο», «λόχος, προσοχή».
Η Χρυσή Αυγή, ο μεταναζισμός και ο Κασιδιάρης
Τώρα ο Κασιδιάρης είναι ο νέος ηγέτης -αν και φυλακισμένος- αφού η Χρυσή Αυγή έγινε κομμάτια όταν οι ιδεολόγοι της ανακάλυψαν οικονομικές ατασθαλίες του αρχηγού που τελικά αντί για την «εθνικοσοσιαλιστική πολιτεία» μετά την σύλληψή του επιχειρούσε να σώσει το τομάρι του -παρατώντας παλιούς συντρόφους του.
Περίπου πέντε χιλιάδες μέλη της περιφέρονται αναζητώντας στον Κασιδιάρη τον νέο ηγέτη σε ένα ορφανό κίνημα με κρυμμένα όπλα και οικονομικές πηγές που δεν οδηγήθηκαν ποτέ στην Δικαιοσύνη.
Ο πολιτικός κόσμος δεν κατάλαβε πώς εμφανίστηκε και πώς γιγαντώθηκε μια μικρή σέχτα με παγανιστικές ανησυχίες και λατρεία στον Χίτλερ και τον …Εωσφόρο. Πολύ περισσότερο δεν αντιλήφθηκε πως και γιατί σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ εμφανίζονται δεκαετίες μετά τον Χίτλερ οργανώσεις που πολλές φορές κάνουν κριτική στον χιτλερισμό από τα …δεξιά.
Η Χρυσή Αυγή ηττήθηκε, αλλά Κασιδιάρης όχι. Μάλλον άκουσε πως στη φυλακή ο Χίτλερ βρήκε εθνικό ακροατήριο και μπόρεσε να οργανώσει την πορεία του προς την εξουσία ανάμεσα σε κόμματα που είχαν παρακμάσει.
Ο νέος «φύρερ» της Ακροδεξιάς που αντικατέστησε τον ανεπαρκή Νίκο Μιχαλολιάκο δεν μπορεί να αναχαιτιστεί επειδή δεν θα μπορέσει να μπει στη Βουλή.
Η “Νέα Δημοκρατία” για μικροκομματικές σκοπιμότητες φροντίζει -με δωρεάν καμπάνια- να αναδείξει με φόβο τον Ηλία Κασιδιάρη σε νέο ηγέτη όχι απλά ενός κόμματος, αλλά ενός κινήματος που η απαγόρευση θα αναβιώσει.
Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής είναι ακόμα εδώ, αλλά μοιράζονται σε περισσότερα κόμματα και κομματίδια, ενώ η Ακροδεξιά στο σύνολό της είναι ξεπερνά κατά πολύ αυτά τα ποσοστά και αναζητά για να τα εισπράξει τον ηγέτη της.
Επιχειρώντας να απαγορεύσει η κυβέρνηση την συμμετοχή στις εκλογές προσωπικά στον Κασιδιάρη τον αναδεικνύει σε ηγέτη χωρίς να κουνήσει το δάχτυλό του.
Το πρόβλημα τελικά δεν είναι ο νεοναζισμός, α΄λλά ο μεταναζισμός που έχει την ίδια ιδεολογία, εγκαταλείπει τα παλιά και αναζητά νέα σύμβολα σε όλη την Ευρώπη σαν ένα κίνημα που δεν έρχεται μόνο από το παρελθόν, αλλά από το μέλλον.
