Του Γ. Λακόπουλου
Ο πολιτικός μύθος λέει ότι τον Μάρτιο του 2009 ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής κάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου να συζητήσουν για το μεταναστευτικό.
– Γιώργο δεν σου ζητάω να συμφωνήσεις, αλλά να μην πυροδοτήσεις αντιδράσεις. Κάποια στιγμή θα έλθει εσύ εδώ που είμαι εδώ τώρα και έχεις λόγο να το βρεις λυμένο.
Ο Παπανδρέου δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα. “Έχω το πρόγραμμά του γι αυτό το θέμα” απάντησε κι έφυγε. Κάποιοι λένε ότι ενοχλήθηκε και από το οικείο ύφος του συνομιλητή του.
Πάντως ΠΑΣΟΚ ήταν απέναντι στον -κατ’ ανάγκη διόλου τολμηρό- νόμο που έφερε η Φάνη Πετραλιά. Το αποτέλεσμα το ξέρουμε: το πρώτο που έπνιξε τον Παπανδρέου όταν ήλθε στα πράγματα ήταν το ασφαλιστικό.
Στο μεταναστευτικό σήμερα, βάλτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη θέση του Παπανδρέου ως αρχηγό της αντιπολίτευσης απέναντι στον Τσίπρα και έχετε την εξήγηση για το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση- με προοπτική να επιδεινωθεί και να την καταπιεί.
Για την ακρίβεια ως Πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης κρεμιέται με το δικό του σχοινί, που άπλωνε ως αντιπολίτευση.
Όταν η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με τις ογκώδεις μεταναστευτικές ροές του 2015-16 μια υπεύθυνη αντιπολίτευση θα έσπευδε να συμπαραταχθεί με την κυβέρνηση για να ελεγχθούν διαχρονικά οι συνέπειες του προβλήματός. Η ΝΔ είδε πεδίο ψηφοθηρίας λαμπρό. Τη συμπεριφορά της τη θυμούνται όλοι..
Εκείνη η συμπεριφορά πέφτει και την πλακώνει σήμερα, καθώς ιδεολογικά έχει την ίδια ανάγνωση του προβλήματος. Δηλαδή δεν το κατανοεί.
Οι κινητοποιήσεις στα νησιά, οι αντιδράσεις στις περιοχές που πρόκειται να δημιουργηθούν δομές φιλοξενίας, οι ακροδεξιές κραυγές στο εσωτερικό της για τους λαθρομετανάστες στέλνουν την κυβέρνηση στο καναβάτσο.
Οι παλιές θεωρίες του Γεωργιάδη να κάνουμε τη ζωή δύσκολη στου μετανάστες για να φύγουν, οι αθέμιτες επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ ότι άνοιξε τα σύνορα και οι ανατριχιαστικές ιδέες τους στείλουν στα ξερονήσια στέλνουν τον Πρωθυπουργό στον καθρέφτη του. Αυτό που βλέπει είναι το τέρας που δημιούργησε ο ίδιος.
Με αφίξεις κάτω από 50.000 -από 900.000 το 2015- η κυβέρνηση πελάγωσε. Οι ψευδαισθήσεις ότι θα διαχειριστεί το πρόβλημα με τον στρατηγό Στεφανή και τώρα κάνοντας τον Μηταράκη υπουργό- για να ξεκόψει από τον Σαμαρά- έχουν, κοντά πόδια.
Το μεταναστευτικό είναι θέμα μετακίνησης πληθυσμών για ιστορικούς λόγους. Δεν τους στέλνει κανείς ούτε για να αλλάξει τη σύνθεση του πληθυσμού, ούτε για να καταλάβουν την Ελλάδα οι μουσουλμάνοι.
Είναι απελπισμένοι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις εστίες τους λόγω των τοπικών πολέμων, της ερημοποίησης περιοχών και του υπερπληθυσμού.
Είναι προβλήματα που δεν μπορούν αντιμετωπίσουν λόγω της απόλυτης ένδειας στην οποία τους καταδίκασε επί αιώνες η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία καταληστεύοντας τον πλούτο τους. Η ιστορία εκδικείται.
Αυτές οι ροπές δεν πρόκειται να σταματήσουν και είναι αδύνατον να αναχαιτιστούν με τη βία. Η λύση είναι ένα νόμισμα με δυο όψεις και ο σώφρονες πολιτικοί οφείλουν τις υιοθετήσουν.
Από τη μια να εκπαιδευτούν οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί ότι οι μετανάστες είναι πλούτος για τη γερασμένη ήπειρο. Δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας η υποδοχή τους, αλλά επιβίωσης της Ευρώπης.
Από τη άλλη να πιεστούν οι ισχυρές χώρες, οι επιχειρήσεις και οι κάτοχοι του πλούτου -που κέρδισαν από την αποικιοκρατία- να επιστρέψουν μέρος από το λάφυρα.
Δηλαδή να σταματήσουν να λεηλατούν και να επενδύσουν στις χώρες προέλευσης, για να αποκτήσουν στοιχειώδη απασχόληση περίθαλψη και εκπαίδευση, ώστε να μην φεύγουν απελπισμένοι οι άνθρωποι. Είναι εφικτό, ή μάλλον είναι το μόνο εφικτό.
Σε ό,τι αφορά τη ημέτερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως έστρωσε κοιμάται. Ότι ακόμη και αυτή την ώρα δεν μπορεί να δει τη πραγματική φύση του προβλήματος – ή πιστεύει ότι η αντιπολίτευση δεν θα τη λεηλατήσει εκλογικά όπως έκανε η ίδια- δεν τη βγάζει από τη δύσκολή θέση.
Θα την πνίξουν οι μισαλλόδοξοι που δημιούργησε η ίδια- βάζοντας μερικούς ακόμη και στη Βουλή ή στο υπουργικό συμβούλιο. Ίσως αυτό που δεν θέλει να δεχθεί ο Πρωθυπουργός είναι ότι δεν διαχειρίζεται τα απόνερα ενός φαινομένου. Το πρόβλημα βρίσκεται μπροστά.
