Του Απόστολου Αποστόλου
Το συνέδριο της «Καθημερινής» λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά. Οι πολιτικοί αναλύθηκαν, έβγαλαν τα εσώψυχα τους. Ακούσαμε έτσι πολλά, βγήκαν αλήθειες και καημοί, ομολογίες πίστεως και απιστίας, λάθη και προσδοκίες.
Το συνέδριο της «Καθημερινής» θύμιζε τα ομηρική παραλειπόμενα Βατραχομυομαχία με τους Ψιχάρπαγες, Φυσίγανθοι, Τρωξάρτες και Χειλοπίνακες, Οι πολιτικοί εισηγητές κάθισαν στις αναπαυτικές πολυθρόνες του συνεδρίου και ξεκίνησαν να μιλάνε για το μέλλον της χώρας που το θέλουν να είναι σαν δανεικό ρούχο. Αναφέρθηκαν στις παρακαμπτήριες πολιτικές τους και στους πολιτικούς μονοφυσιτισμούς τους. Πολλά από αυτά που είπαν έδωσαν την εντύπωση ότι σε κρίσιμα θέματα λειτούργησαν ή λειτουργούν ως πολιτικοί λυμεώνες στο άπειρο της πολιτικής αμετρίας. Τα όσα ακούσαμε (από την κ. Μπακογιάννη) για την ιστορία του «βέτο» δείχνει τους αναβαθμούς της υποκρισίας.
Η κ. Μπακογιάννη με πείσμα αδιάλυτο στο χρόνο και στην ιστορία, γιατί επανέρχεται στο ίδιο θέμα με σπουδή και ζήλο άκαμπτο μας είπε ότι διαφαίνεται ένα παράθυρο ευκαιρίας για τα ελληνοτουρκικά, μόνο που απαιτείται συναίνεση μεταξύ των τριών κομμάτων στην Ελλάδα γιατί το Αιγαίο οφείλουμε να ξέρουμε ότι δεν είναι ελληνική λίμνη και δεν μπορεί να γίνει αποκλειστικός πλουτισμός μας. Αφετέρου για να επιτευχθεί μια συμφωνία θα πει η κ. Μπακογιάννη ο Τούρκος πρόεδρος θα πρέπει να απομακρύνει όλα τα «εθνίκια» που συνεργάζονται μαζί του και βάζουν φωτιά στις τούρκικες ψυχές. Κάπως έτσι θα γίνει και εδώ, τόνισε η κ. Μπακογιάννη, η συναίνεση των τριών κομμάτων θα γίνει τόξο απέναντι στους εγχώριους εναντιωμένους της συμφωνίας. Τι σκοπό είχε η κ. Μπακογιάννη με το προσκλητήριο που έστειλε στις άλλες πολιτικές δυνάμεις; Ψάχνει για συνενόχους στο να εκπονηθεί ένα σχέδιο ανατροπής όλων των συμφωνιών μεταξύ Ελλάδος Τουρκίας;
Για ποια μεγάλη συμφωνία ομιλεί η κ. Μπακογιάννη που την ονειρεύεται με λαχτάρα; Μια είναι η συμφωνία που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις την καταθέτουν. Η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Σαφώς βέβαια και η χρέωση και η σπατάλη της επιθυμίας της κ. Μπακογιάννη στο να τα βρούμε παντί τρόπω με τους γείτονες μας αντιζυγιάζεται πέρα από τη διαπραγμάτευση και γέρνει στη συνθηκολόγηση. Γιατί πως γίνεται κ. Μπακογιάννη να περάσεις το Αιγαίο μέσα από μια τρύπα τουρκικής βελόνας και να ράψεις μια συμφωνία; Από τους συνομιλητές της, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος στην άβολη θέση να συμφωνήσει με τα λεχθέντα της κ. Μπακογιάννη έσκυψε το κεφάλι του ως δήλωση κατάφασης.
Φαίνεται πως στη χώρα μας οι πολιτικοί πάσχουν από το σύμπλεγμα του βασιλιά Λήρ, ο οποίος ενώ έφθανε σε ηλικία παραίτησης από το βασίλειο του και δήλωνε μεγαλόψυχα ότι χαρίζει την περιουσία του στις θυγατέρες του, στην ουσία δεν ήταν διατεθειμένος να το κάνει γιατί παραχωρώντας τον θρόνο του, παραχωρούσε και την επιθυμία του, την εγωκεντρική του κυριότητα, τις αξιώσεις του, όλα όσα συνόδευαν την άπειρη ποσότητα των σημείων της εξουσίας του. Κάπως έτσι λειτουργεί και η κ. Μπακογιάννη. Έτσι λοιπόν ως ατσαλάκωτος ναυαγός της πολιτικής βγαίνει από κάποιο καλντερίμι του χρόνου και με ύφος απαραβίαστου σοφού και απανικόβλητου στρατηλάτη κάνει βάρβαρους συμψηφισμούς και ομιλεί για συνθηκολογήσεις.
Ε όχι λοιπόν, οι χώρες δεν αποτελούνται από νησίδες περιττωμάτων, ούτε είναι ερημωμένα γκρεμνόχορτα που τα δέρνουν καταιγίδες, για να τα διαπραγματευτούμε άνισα. Δεν ξέρει η πρώην υπουργός εξωτερικής πολιτικής ότι η γαλήνη με τους γείτονες μας είναι αναγκαστικά ανέφικτη και αυτό γιατί εκείνοι θέτουν διαπραγματεύτηκες αξιώσεις που ακυρώνουν όλες τις διεθνείς συμφωνίες που έχουμε συνάψει μαζί τους; Έτσι ώστε η κυρίαρχη πολιτική λογική της γείτονος χώρας ποτέ να μην κινείται σε εύκρατο κλίμα και πάντα να υπάρχει μια συνέχεια διεκδίκησης σε βάρος μας.
Δυστυχώς η οπτική της κ. Μπακογιάννη κινείται διαρκώς σε τυφλότητα και τα ρητορικά της επιχειρήματα γίνονται σοφίσματα πλαστής επαγωγής. Η πρόταση της για συμφωνία με την Τουρκία λαμβάνεται ως μήνυμα υπό μορφήν αντεστραμμένη. Εξάλλου η εξωτερική πολιτική δεν λύνεται με σουλφοναμίδες προθέσεων. Τα όσα λοιπόν ακούστηκαν από το συνέδριο της «Καθημερινής» δεν ήταν τίποτε άλλο από παραλειπόμενα βατραχυομαχίας.
Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
