Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός πια, χωρίς άγχος στις προγραμματικές δηλώσεις επιχείρησε να φιλοτεχνήσει για τον εαυτό του την εικόνα ενός ηγέτη -είπε κάμποσες φορές πως αυτός είναι αρχηγός- που συνδέει την θητεία του όχι μόνο μεν έξοδο από την κρίση, αλλά και τον γιορτασμό της επετείου από τα διακόσια χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης.
Η ομιλία του στη Βουλή αναζητούσε ένα ιστορικό βάθος περιγράφοντας μια εθνική αναγέννηση που αρχίζει με την μείωση του ΕΝΦΙΑ και τις 120 δόσεις, αλλά και πέντε έργα που ανακοίνωσε που αποσκοπούν στο να συνδέσει την θητεία του με ορατό έργο όπως η μετατροπή του Πολυτεχνείου σε αρχαιολογικό μουσείο ή αξιοποίηση του Τατοΐου.
Ωστόσο -όπως παρατήρησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αλέξης Τσίπρας- το κλειδί για να πετύχει δουλειές κι ανάπτυξη που είναι η επαναδιαπραγμάτευση των πλεονασμάτων αφέθηκε για το μέλλον. Όταν θα έχει αποχτήσει αξιοπιστία και θα έχει έρθει η ανάπτυξη που θα επιτρέψει την επαναδιαπραγμάτευση.
Ο Μητσοτάκης μάλλον αντλεί στόμφο από ένα έργο που δεν έχει πραγματοποιήσει ακόμα κι ανησυχεί ήδη για το πως θα τον καταγράψει η Ιστορία. Φαίνεται πως οι φόροι θα μειωθούν σε βάθος χρόνου -όπως άλλωστε προγραμμάτιζε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.Όσο προχωράει η ανάπτυξη που όμως προϋποθέτει … λιγότερους φόρους.
Προς το παρόν το όραμα Μητσοτάκη κινδυνεύει να γκρεμοτσακιστεί από το να μην πιάσει τους στόχους του το 2019, να μην γίνει αποδεκτή η μείωση των πλεονασμάτων και να οδηγηθεί σε νέα μέτρα ή ένα τέταρτο μνημόνιο. Όπως επαναλαμβάνει ο Αλέξης Τσίπρας τα μέτρα αυτά θα αφορούν συντάξεις, επιδόματα, κατάργηση του αφορολόγητου -μαζί με το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας όπως η ΔΕΗ που έχει δρομολογηθεί ήδη.
Η βασική ιδέα στο “πρόγραμμα” της Νέας Δημοκρατίας είναι πως η ανάπτυξη και οι επενδύσεις θα έρθουν μόλις έρθει η ίδια στην εξουσία και ο ίδιος ο Μητσοτάκης -που είναι όπως είχε πει ο “καλύτερος” και ξέρει την δουλειά μαζί με τους τεχνοκράτες που στελεχώνουν την κυβέρνηση -ενώ οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν “διοικήσει” ούτε περίπτερο!
Η αλήθεια όμως είναι πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του κληροδοτεί όλα τα θέματα ανοιχτά με θετικούς δείκτες και έστω αναιμική ανάπτυξη, με λεφτά το μαξιλάρι και μια χώρα αξιόπιστη. Μεταξύ των άλλων η απερχόμενη κυβέρνηση όχι μόνο υποστηρίζει την διαπραγμάτευση, αλλά του προτείνει πώς θα την πετύχει αξιοποιώντας ένα μικρό μέρος από την προίκα των 37 δισ. που αφήνει.
“Κανονικά, θα έπρεπε να κάνετε ένα μικρό εικόνισμα στον κ. Τσίπρα καθώς ποτέ στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας απερχόμενος πρωθυπουργός δεν ευεργέτησε τόσο γενναιόδωρα τον διάδοχό του» θα πει από το βήμα της Βουλής ο αποσυνάγωγος που επανήλθε ως αρχηγός κόμματος Γιάνης Βαρουφάκης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ωστόσο δεν ξεκινά από την οικονομία το “αναγεννητικό” του έργο, αλλά από την κατάληψη του κράτους με μια υπερσυγκεντρωτική κυβέρνηση με μέτρα που αφορούν την καταστολή και περισσότερο κράτος. Άσυλο, φυλακές, αστυνόμευση, πιο αναχρονιστικό Ποινικό Κώδικα- και απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ, της ΕΡΤ, του ΑΠΕ -που άρχισε ήδη να λογοκρίνει ειδήσεις που αφορούν την κυβέρνηση.
Ο νέος πρωθυπουργός, ο “μεταρρυθμιστής” με ανασφάλεια και συντηρητισμό επιχειρεί μια αντιμεταρρύθμιση με δεξιές ιδεοληψίες και στόχο την Αριστερά ή τα “γκρουπούσκουλα” που είναι ο στόχος της κατάργησης του ασύλου: δεν εμποδίζει το άσυλο την πάταξη της εγκληματικότητας, αλλά ο στόχος του Μητσοτάκη δεν είναι η εμπορία ναρκωτικών και οι μαφίες των Εξαρχείων. Είναι οι καταλήψεις, οι διαδηλώσεις κι όπως θα φανεί σύντομα οι απεργίες που εμποδίζουν την “ανάπτυξη”, όσο και το …κάπνισμα στους δημόσιους χώρους.
Το όραμα του Μητσοτάκη είναι η εξυγίανση της κοινωνίας -όπως και της ΕΡΤ που ανέλαβε ο ίδιος για να …εξυγιάνει. Πανεπιστήμια καθαρά, χωρίς αφίσες και …καπνό, χωρίς γκρουπούσκουλα και διαδηλώσεις. Εργαζόμενοι ευτυχισμένοι χωρίς συλλογικές συμβάσεις που θα απολαμβάνουν την συμφωνία με τους εργοδότες τους και εργοστάσια που θα δουλεύουν επτά μέρες χωρίς απεργίες και το ξεπερασμένο οχτάωρο.
Θάλεγε κανείς πως όλα αυτά μπορεί να οδηγούν σε …εξέγερση, αλλά ο μάνατζερ που ανέλαβε μαζί με την κυβέρνηση και την χώρα φαίνεται αυτό ακριβώς να επιδιώκει: να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο με την ταύτιση με την κοινωνική διαμαρτυρία που θα πατάξει με πυγμή. Το μοντέλο του Κυριάκου Μητσοτάκη περιγράφεται με τις λέξεις νόμος, τάξη, εργασία σε μια πειθαρχημένη κοινωνία -με μια πειθαρχημένη κι όχι ελεύθερη αγορά σε ένα υπερσυγκεντρωτικό κράτος με έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πράγματι σχέδιο και δεν έχει αποκαλύψει όλους τους στόχους του, τι ακριβώς θα κάνει όταν πέρα από τον έλεγχο της κυβέρνησης θα έχει Πρόεδρο Δημοκρατίας της επιλογής του -που δεν θα είναι κανένα από τα πρόσωπα που ακούγονται και έχουν ένα πολιτικό βάρος: θα είναι ένας πρόεδρος που θα βοηθά το σχέδιο του Μητσοτάκη να είναι ο απόλυτος ηγέτης.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει υπολογίσει πως η κυβέρνηση χρειάζεται 1,8 δισ. για να υλοποιήσει τα μέτρα του 2020 και πιστεύει ότι δημιουργεί ατζέντα με επίκεντρο την καταστολή, η οποία όμως «δεν θα της βγει». “Και πώς θα τετραγωνίσετε τον κύκλο; Με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μείωση του αφορολόγητου ή θα πάρετε 1,8 δισ. από την φοροδιαφυγή;» διερωτήθηκε στη Βουλή κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι σχεδιάζει νέα λιτότητα.
Μέσα στο πακέτο για τη Φωτεινή Ελλάδα είναι και η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η κατάργηση της απλής αναλογικής ώστε οι επόμενες εκλογές να γίνουν με νέο σύστημα με μπόνους ίσως λιγότερων εδρών αν η κυβέρνηση επιδιώξει το σύστημα που προτιμά το Κινάλ για να εξασφαλίσει 180 έδρες -μετά την συνταγματική αναθεώρηση που μπορεί να είναι καταστρατήγηση του Συντάγματος.
Φαίνεται πως το εκλογικό σύστημα μαζί με την κατάργηση του ασύλου, η εφαρμογή του νόμου του ασύλου και την μετατροπή του Πολυτεχνείου σε μουσείο θα φέρουν την ανάπτυξη. Ή πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ήδη πως το σχέδιο του έχει πολλά κενά και ετοιμάζεται με περισσότερο κράτος, καινούργια αλεξίσφαιρα γιλέκα και περιπολικά να αντιμετωπίσει την κατάρρευσή του ονείρου και να διαχειριστεί την διάψευση της δικής του ελπίδας που τον έφερε στην εξουσία.
Εκτός βέβαια αν από το φθινόπωρο οι επενδυτές σπάσουν τα σύνορα για να επενδύσουν στην φωτεινή Ελλάδα, η ανάπτυξη αρχίσει να τρέχει με πολλές και καλές δουλειές για όλους, πλούτο και πολλά λεφτά. Είναι κάτι που δεν είχαν σκεφτεί ως τώρα οι προηγούμενες κυβερνήσεις, παρότι επιχείρησαν όλες να εφαρμόσουν τον νόμο για το κάπνισμα.
