Του Γ. Λακόπουλου
Η πολιτική πραγματικότητα είναι σκληρή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη- όταν δεν διασκεδάζει μαζί του. Ούτε αυτή τη φορά του έκανε το χατίρι και οι εθνικές εκλογές δεν θα γίνουν στις 26 Μαΐου- όπως έλεγε μετά βεβαιότητας τον τελευταίο καιρό.
Το έλεγε επειδή επιθυμούσε να συμβεί έτσι. Γιατί ξέρει ότι στις ευρωεκλογές, όπως εξελίσσονται, δεν κρίνεται ο Τσίπρας και η κυβέρνηση. Κρίνεται ο ίδιος. Για την ακρίβεια κρίνεται το ψευδές σενάριο επικράτησης που δημιούργησαν ως τώρα οι επικοινωνιολόγοι του, κάποιοι δημοσκόποι και οι φίλιοι μιντιάρχες.
Ειδικότερα κρίνεται αν η απήχηση της ΝΔ πλησιάζει στο 40% όπως -του- πλασάρουν ή βρίσκεται στο 26% , όπως τον προσγείωσε ο Άδωνις.
Ταυτόχρονα κρίνεται η πολιτική που άσκησε -που του υποβλήθηκε δηλαδή- στο Μακεδονικό. Αυτή η πολιτική έγινε νερό στο μύλο της Ακροδεξιάς . Την οποία νομιμοποίησε συμπορευόμενος μαζί της στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και στις ευρωεκλογές αυτό θα γίνει το σκοινί με το οποίο θα κρεμαστεί στην κάλπη ο ίδιος.
Μαζί με τις ευρωεκλογές θα γίνει και ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών και εκεί κρίνεται το έλλειμμα ηγεσίας στη ΝΔ. Επειδή ο Μητσοτάκης είναι αδύναμος ως επικεφαλής, το κόμμα διασπάστηκε στα αυτοδιοικητικά με πολλά ψηφοδέλτια. Όσοι οι γαλάζιοι υποψήφιοι δεν θα περάσουν στο δεύτερο γύρο τον περιμένουν στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Η επιθυμία του προέδρου της ΝΔ να γίνουν την ίδια μέρα με τις ευρωεκλογές και οι εθνικές εκλογές περιέχει την πονηρία να κρύψει τις αδυναμίες του και στην απευθείας αναμέτρηση του με τον Τσίπρα για την διακυβέρνηση της επόμενης τετραετίας.
Εκτός από το ιμπέριουμ που διαθέτει ο Πρωθυπουργός απέναντί του, θα πάει στην κάλπη με χειροπιαστό απολογισμό και θα κριθεί απ’ αυτό. Αλλά ο Μητσοτάκης πώς θα πάει; Δεν έχει αφήγημα, δεν έχει επιχειρήματα και δεν έχει και επαρκές πολιτικό προσωπικό αν κρίνουμε από τα ψηφοδέλτια του συγκροτεί.
Πρωτίστως δεν έχει πρόγραμμα για τη χώρα και την κοινωνία και οι μεγάλες κουβέντες υποκρύπτουν την ατζέντα του για τους λίγους και τη διαπλοκή. Δεν σχεδιάζει κάτι για το μέλλον, αλλά κάτι για το παρελθόν: να το επαναφέρει. Δεν τον υποστηρίζουν για την ψυχή της μάνας τους τα συμφέροντα. Υπάρχει “ντηλ” μαζί τους…
Το σύνθημα “οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα” προκρίθηκε επικοινωνιακά για να κρύψει κάτω από το χαλί τη πολιτικά δυσμενή θέση στην οποία θα βρεθεί και στις βουλευτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές, από τη στιγμή που διαχωρίζονται. Τώρα έχει ανοικτούς λογαριασμούς και στις δυο κάλπες.
Με άλλα λόγια ο Μητσοτάκης περνάει μια ακόμη θηλιά στο λαιμό του. Κάνει αυτό που θα έπρεπε να μην κάνει. Αντί να αποφύγει την πόλωση στην κάλπη της 26ης Μαΐου- για να την κορυφώσει στις εθνικές εκλογές- παίζει τα ρέστα του στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Έτσι όμως πράγματι τις μετατρέπει σε “δημοψήφισμα” αλλά με ερώτημα που δεν αφορά την διακυβέρνηση -αφού στις 27 Μαΐου θα υπάρχει η ίδια κυβέρνηση στη χώρα- αλλά την προσωπική τύχη του. Ήδη του ετέθη ο πήχης.
Με βάση τα πολιτικά δεδομένα της συγκυρίας, αν οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα, το μόνο που μπορεί να κριθεί με το αποτέλεσμά τους είναι το μέλλον του Μητσοτάκη. Αν η ΝΔ πάει καλά, δεν αλλάζει τίποτε- θα πρέπει να περιμένει τον Οκτώβριο. Η θεωρία για ” πρόκριμα” είναι αβάσιμη μετά τις…δημοσκοπικές επιδόσεις του.
Αν όμως δεν πάει καλά να δούμε ποιος θα μείνει στην Πειραιώς για να “ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια” που έλεγε ο Κολοκοτρώνης.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, την επομένη των ευρωεκλογών ο Τσίπρας είναι πάλι πρωθυπουργός και το μόνο που θα τον απασχολεί θα είναι πώς θα πάει στις εθνικές εκλογές. Για τον Μητσοτάκη όμως το ερώτημα θα είναι ΑΝ αν θα πάει τις εθνικές εκλογές ή θα επαναληφθεί το προηγούμενο Αβέρωφ. Το φάντασμά του πλανάται πλέον πάνω απο το κεφάλι του Κυριάκου. Εκτός αν πιστεύει ότι θα επιβεβαιώσει τους δημοσκόπους του, οπότε και τα σκυλιά δεμένα. Κάπως χλωμό δείχνει.
Όλα δείχνουν όμως ότι έκανε ένα ακόμη λάθος. Με τη δημοψηφισματική αναγωγή των Ευρωεκλογών μεταφέρει το πρόβλημα στον ίδιο. Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του θα κριθούν στις εκλογές του Οκτωβρίου. Στις 26 Μαΐου κρίνεται αποκλειστικά ο ίδιος. Και κρίνεται με όρους που αναδεικνύουν τις αδυναμίες του, φωτίζουν τις εσωτερικές αντιθέσεις, αποδυναμώνουν το κόμμα του.
Όσα λέει ο πρόεδρος της ΝΔ οδεύοντας προς το δημοψήφισμα -που ανακήρυξε ο ίδιος- μπορεί να είναι το κύκνειο άσμα του.
