Του Διογένη Λόππα
Το καθεστώς Ερντογάν προσπαθώντας να ελιχθεί από την ιδιαίτερα στενάχωρη διπλωματική συγκυρία που έχει περιπέσει, σε ένα αχανές μέτωπο από την Ουκρανία μέχρι τη Λιβύη, εξαπέλυσε τις προηγούμενες μέρες μια εντυπωσιακή επίθεση υβριδικού χαρακτήρα με στόχο την αποσταθεροποίηση του Ισραήλ αλλά και προσωπικά του κ. Νετανιάχου ο οποίος βρέθηκε σε δεινή θέση έπειτα από το γνωστό ατύχημα με τους δεκάδες νεκρούς.
Η ενεργοποίηση των αδίστακτων τρομοκρατών της Χαμάς, η οποία φιλοξενείται επισήμως στην Τουρκία, είχε ως αποτέλσεμα την έκρηξη μιας εξέγερσης στην κορύφωση της οποίας μια βροχή ρουκετών έπληξε στα τυφλά ισραηλινές γειτονιές. Όπως ήταν αναμενόμενο οι Ισραηλινοί, οι οποίοι ποτέ δεν αφήνουν αναπάντητες τέτοιες ενέργειες, έπληξαν θέσεις της Χαμάς στη Γάζα με την πολεμική τους αεροπορία.
Κάποιοι κάνουν λόγο για νεκρούς αμάχους, ανάμεσά τους και παιδιά, ωστόσο αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί από τις επίσημες αρχές, παρά μόνο από όργανα προπαγάνδας στην άμεση χρήση της τουρκικής ηγεσίας, όπως το Anadolu, το Al Jazeera και οι παλαιστινιακές αρχές που έτσι και αλλιώς σιτίζονται από την Άγκυρα και συμμετέχουν επίσημα στην επίθεση.
Το καθεστώς Ερντογάν θεωρεί σωστά ότι ενεργοποιώντας το παλαιστινιακό φέρνει άμεσα σε πολύ δύσκολη θέση μια σειρά από κυβερνήσεις τις οποίες προσπαθούσε να προσεταιριστεί μόλις πριν λίγο καιρό. Ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Ελλάδα, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Καθώς όλοι γνωρίζουμε την ιδιαίτερη ευαισθησία που διακατέχει την κοινή γνώμη των χωρών αυτών για τους απάτριδες Παλαιστίνιους, είναι λογικό ότι η κρατική τρομοκρατία από μέρους των Ισραηλινών θα μπορούσε να φρενάρει πολιτικές εξελίξεις καταστροφικές για την Τουρκία, όπως για παράδειγμα η διαφαινόμενη αραβο-ισραηλινή συμμαχία (Ισραήλ, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία) και βέβαια το τρίγωνο Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα που τρομοκρατεί τους Τούρκους επιτελείς, ιδιάιτερα όταν στην εξίσωση μπαίνει και η πρόθυμη Γαλλία.
Η ενεργοποίηση της Χαμάς, οι πρακτικές της οποίας ελάχιστα διαφέρουν από το ISIS, αποτελεί και ευθεία προειδοποίηση προς την Αίγυπτο, όπου οι Τούρκοι έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν όποτε το θελήσουν μια παρόμοια εξέγερση της μουσουλμανικής αδελφότητας, κάτι το οποίο απεύχεται η εκεί στρατιωτική Χούντα.
Αφού λοιπόν οι Τούρκοι προσπάθησαν μάταια να φέρουν Αιγύπτιους και Ισραηλινούς στα νερά τους, προσπαθώντας στην ουσία να ”πουλήσουν” στις δύο χώρες την ΑΟΖ της Κρήτης και αφού οι δύο χώρες δεν ”αγόρασαν” τον τουρκικό τσαμπουκά, καθώς είναι προφανές ότι προτιμούν να συναλάσσονται με το δυτικό στρατόπεδο για πολλούς λόγους και σε καμία περιπτωση δεν θα ρίσκαραν μια λυκοφιλία με μια χώρα – τρομοκράτη που θα τους έφερνε σε ευθεία ρήξη με ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, φαίνεται πως προχωρούν με το plan B, το οποίο δεν είναι άλλο από μια επείδηξη ισχύος, οπωσδήποτε εντυπωσιακή αν κρίνει κανείς από τις εικόνες που έρχονται από την Ιερουσαλήμ.
Κρίνοντας από κάποιες πρώτες αντιδράσεις του τύπου στην Ελλάδα, η τουρκική επίθεση υπήρξε απόλυτα επιτυχής. Με πηγές από τα κανάλια προπαγάνδας της τουρκικής χούντας, πολλοί γνωστοί δημοσιολόγοι έπεσαν κατευθείαν στην τουρκική παγίδα, με μόνο γνώμονα το πάθος τους για τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων.
Δεν θα πάρω καθόλου αποστάσεις από τον δίκαιο αυτό αγώνα για εθνική ολοκλήρωση, είτε των Παλαιστινίων, είτε ακόμα περισσότερο των Κούρδων. Πρόκειται για κλασσικές αδικίες της ιστορίας που πρέπει κάποτε να διευθετηθούν. Όμως σήμερα δεν ζούμε στη δεκαετία του ογδόντα και ο Γιασέρ Αραφάτ αναπαύεται εν ειρήνη. Το παλαιστινιακό κίνημα έχει πάψει από καιρό να είναι ταξικό ή έστω απελευθερωτικό στη βάση της δημιουργίας μιας σύγχρονης δημοκρατίας.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά με ευθύνη κυρίως της Χαμάς (δεν είναι βέβαια όλοι οι Παλαιστίνιοι ισλαμοφασίστες, πλην όμως η Χαμάς έχει δυστυχώς επικρατήσει και δίνει τον τόνο) το ζήτημα αυτό έχει εξελιχθεί σε μια μεσαιωνικού τύπου θρησκευτική σέκτα που καταφανώς καταπιέζει τα δικαιώματα των ίδιων των Παλαιστινίων και που έχει εκχωρήσει με το αζημίωτο τη δυναμική του στο καθεστώς Ερντογάν.
Χωρίς να θέλω να μετριάσω τις ευθύνες των Ισραηλινών ή να χρυσώσω το χάπι της κρατικής βίας, που σε κάθε περίπτωση είναι απαράδεκτη, αν ψάχνετε τους δολοφόνους των Παλαιστινίων αμάχων, καλύτερα να αρχίσετε τις έρευνες από την Άγκυρα. Εκεί όπου κάποια αρρωστημενα μυαλά σχεδιάζουν τις επιθετικές τους κινήσεις στην περιοχή της Μεσογείου, με τελικό στόχο να επικρατήσουν στρατιωτικά και πολιτικά και να παλινορθώσουν τη φρίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επάνω σε λαούς που μάτωσαν για να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους από αυτόν τον τρόμο.
Και για να το πετύχουν αυτό, δε διστάζουν να στείλουν στο θάνατο άμαχους πολίτες, με μοναδικό στόχο μια ακόμα κίνηση στη σκακιέρα. Και όταν τελικά πετύχουν τους αθώους νεκρούς που επεδίωξαν, εμφανίζονται σαν τους γύπες πάνω από τα ακόμα άταφα σώματα και μηρυκάζουν την απάνθρωπη ισλαμοφασιστική προπαγάνδα τους, δήθεν δηλαδή ότι η τουρκική χούντα είναι ο προστάτης του μουσουλμανικού κόσμου που θα απελευθερώσει τους ανθρώπους από τα κοσμικά καθεστώτα της αμαρτίας και ότι ο Σουλτάνος Ταγίπ είναι ο χαλίφης όλων των πιστών.
Τα κακά νέα είναι ότι οι απλοί Τούρκοι ζητωκραυγάζουν για όλα αυτά και συσπειρώνονται γύρω από τον ηγέτη τους, χαρίζοντάς του το φιλί της ζωής σε μια καταστροφική περίοδο για το πολιτικό του μέλλον. Τα χειρότερα νέα είναι ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης στην Ελλάδα, ακόμα τρώει αδιαμαρτύρητα το σανό που απλόχερα της προσφέρουν και είναι μετρημένοι στα δάκτυλα αυτοί που μπορούν ακόμα να δουν πίσω από το παραπέτασμα και τουλάχιστον να κατανοήσουν ποια ακριβώς είναι σήμερα η γεωστρατηγική θέση της χώρας και ποιες συμμαχίες οφείλουμε να προστατεύσουμε, ακόμα και αν πρέπει να υποστούμε συνθήκες που δεν μας κάνουν περήφανους.
