Του Γ. Λακόπουλου
Όπως δεν λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή, έτσι δεν λείπουν και οι δημοσιογράφοι από δυσώδεις υποθέσεις και σκάνδαλα. Είτε ως «βαποράκια» που λέει διακεκριμένος πολιτικός συντάκτης, είτε ως διεκδικητές αμειβόμενων ρόλων, αλλά και «μεριδίων» κάτω από το τραπέζι.
Η πιάτσα βοά και ο κόσμος τόχει τούμπανο. Γι’ αυτό στην κοινωνία το δημοσιογραφικό επάγγελμα θεωρείται κακόφημο.
Τι να τα λέμε τώρα για έναν κλάδο που ανέχεται να θεωρείται δημοσιογραφία ότι αυτός που την ασκεί -στο ραδιόφωνο π.χ. -δικαιούται να διαφημίζει δίκην ρεπορτάζ, ή παροχής πληροφοριών πάσης φύσεως προϊόντα και υπηρεσίες με πρόσχημα το «σπόνσορινγκ»;
Ο εύκολος πλουτισμός –με επίδειξη των συμβόλων του στη συνέχεια- η επ’ αμοιβή υποκατάσταση του ρεπορτάζ με στημένες πληροφορίες, η εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων, πολιτικών επιδιώξεων ή απλής φιλαυτίας με οικονομικά αντάλλαγμα είναι κάποιες από τις προσοδοφόρες «δημοσιογραφικές» δραστηριότητες.
Αν πρόκειται για προσφορά υπηρεσιών για την οποία ο δημοσιογράφος φορολογείται, ας τα βρει με τη συνείδησή του. Ή με τον διευθυντή του – αν υπάρχουν ακόμη τέτοιοι διευθυντές.
Αν όμως πρόκειται για μαύρο χρήμα – που κατατάσσει δημοσιογράφους στην κατηγορία των μισθωτών με εισόδημα μεγαλύτερο από τη φορολογική τους δήλωση- τα πράγματα αλλάζουν.
Ακόμη και αν η αλλαγή κρύβεται πίσω από εταιρίες- εξωχώριες συχνά- και άλλες συγκαλύψεις. Για ποιο λόγο ένας μισθωτός να αμείβεται μέσω εταιρίας;
Στην κορυφή του παγόβουνου- στη βάση μου μάλλον- βρίσκονται η ένταξη σε καταλόγους λαθραίας μηνιαίας αμοιβής, με ή χωρίς προσχήματα, και οι διαμεσολαβήσεις στο κράτος και στην πολιτική εξουσία που φέρνουν και τις καλύτερες μίζες.
Τα τελευταία 24ωρα διακινείται μια δήλωση που έκανε στον τηλεοπτικό σταθμό «Κόντρα» και στον Αιμ. Λιάτσο ο δικηγόρος που έγινε γνωστός με το σκάνδαλο Νοβάρτις, ως συνήγορος κάποιων μαρτύρων.
Ο Π. Σαράκης, πρόσωπο που κατά τεκμήριο είναι σε θέση να ξέρει από την επαγγελματική του συνάφεια του με το σκάνδαλο, είπε επί λέξει:
« Όταν βγουν τα ονόματα των δημοσιογράφων και τα χρήματα που έπαιρναν από τη Novartis, θα εκπλαγείτε”.
Δεν μιλάει αόριστα, αλλά ισχυρίζεται ότι υπάρχει λίστα με ονόματα δημοσιογράφων στο «pay roll « της εταιρίας.
Η πρώτη αντίδραση του μέσου πολίτη θα ήταν: «Σιγά το νέο». Δεν είναι ο πρώτη φορά που γίνεται λόγος για λίστες μαύρου χρήματος σε δημοσιογράφους. Ακόμη και σε σε σχέση με το κράτος έχει συμβεί αυτό.
Δεν μιλάμε για λεφτά τύπου ΚΕΛΠΝΟ σε ΜΜΕ. Ούτε για επίσημες διαφημιστικές παροχές που εξαγοράζουν τη σιωπή.
Μιλάμε για κανονικό ταμείο της αμαρτωλής εταιρίας που φέρεται να λάδωνε εκτός από γιατρούς και πολιτικούς και δημοσιογράφους -κατά την καταγγελία.
Χωρίς φυσικά αυτό να μειώνει το ότι με τα φάρμακά της «έσωζε ζωές» όπως λέει και ο Άδωνις, προβάλλοντας ότι περιόρισε αυτή τη «σωτηρία» με τα σκληρά μέτρα που πήρε εναντίον της.
Αλλά να σοβαρευτούμε. Η καταγγελία Σαράκη δεν είναι μια αόριστη φήμη. Έχει ονοματεπώνυμο και αναφέρεται σε κάτι συγκεκριμένο: σε λίστες με ονόματα πληρωμένων δημοσιογράφων, που «θα βγουν μάλιστα» και θα μας «εκπλήξουν».
Αυτό ακριβώς θέλουμε, να μας εκπλήξουν. Αντί, λοιπόν, να βρουν -από τη Νοβάρτις προφανώς που τα έχει, αν υπάρχουν- οφείλουν να τα αναζητήσουν άλλοι εδώ και τώρα.
Πρώτον ο εισαγγελέας που θα πρέπει να ανακτήσει κατά τον νόμο αυτή τη λίστα για να πράξει τα δέοντα.
Μαζί του η ΕΣΗΕΑ για να ξεκαθαρίσει, αν συκοφαντείται ο κλάδος, ή αν πρέπει να πάρουν κάποιοι πόδι από το μητρώο των μελών της.
.
