Του Γ. Λακόπουλου
Η Φώφη Γεννηματά μπήκε αργά στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά χάρη στο όνομά της έγινε αρχηγός κόμματος.
Ήταν η μεγάλη ευκαιρία της να αφήσει το αποτύπωμά της, οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ σε ανασύνταξη, αφού την τίμησε η εναπομείνασα βάση του.
Αντί γι’ αυτό προτίμησε να το διαλύσει και να εξαφανίσει τα σύμβολα του- για λόγους που όλοι ξέρουν. Πρώτη το πλήρωσε η ίδια.
Παρόλα αυτά η βάση του παλαιού ΠΑΣΟΚ την κράτησε στη Βουλή, ελπίζοντας ότι δεν θα την απογοητεύσει.
Δεν ανταποκρίθηκε: αντί να βάλει το κόμμα της στις ράγες του ΠΑΣΟΚ, το μετέτρεψε σε δυνητικό εταίρο του Μητσοτάκη, συνεχίζοντας τη γραμμή Βενιζέλου κατά της Αριστεράς.
Αυτό την βγάζει σταδιακά εκτός παιχνιδιού. Στέλνει τους μισούς ψηφοφόρους της στον ΣΥΡΙΖΑ και τους άλλους μισούς στη ΝΔ.
Ωστόσο ο Θεός της πολιτικής της έκανε ένα τελευταίο δώρο, μετά τη διάψευση των προσδοκιών για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ που την διέκριναν ως τις εκλογές του 2019.
Με την αυτοδυναμία του ο Μητσοτάκης, όπως ήταν αναμενόμενο, της γύρισε την πλάτη, υφαρπάζοντας και πρόσωπα που ως το βράδυ των εκλογών ήταν στο κόμμα της -μια κυρία μάλιστα και στο γραφείο της. Πλέον μηχανεύεται τη διάλυση του Κινάλ, όπως έκανε με το Ποτάμι του Θεοδωράκη.
Η τελευταία εμφάνιση της Φώφης στη Βουλή έδειξε ότι αρχίζει να αφυπνίζεται. Στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον ίδιο προσωπικά και απέφυγε τις συνήθεις επιθέσεις στον Τσίπρα.
Είναι μια αλλαγή πλεύσης που ισοδυναμεί με την τελευταία της ευκαιρία.
Μπορεί το κόμμα της από μέρος του προβλήματος να γίνει μέρος τη λύσης: να συμβάλλει στη σύγκλιση των δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στη Δεξιά και τον Νεομητσοτακισμό.
Πολλοί δικοί της θα την αποτρέψουν. Κάποιους πρέπει να τους απομακρύνει από δίπλα της. Στη Βουλή ίσως έχει διαρροές. Αλλά θα έχει πιάσει για πρώτη φορά το νήμα της Ιστορίας.
Θα βρίσκεται στη σωστή όχθη και θα γίνει συμμέτοχος σε μια κρίσιμη πορεία υπέρ της χώρας και της Παράταξης.
Θα καταγραφεί ως παράγοντας ενότητας και όχι διάσπασης- σαν τον έτερο κληρονόμο του ΠΑΣΟΚ που κατέστη αποσυνάγωγος και γι’ αυτό.
Όταν τίθενται ιστορικά διλήμματα και πρέπει να γίνουν μεγάλες κινήσεις οι προσωπικοί εγωισμοί υποχωρούν μπροστά στη λογική. Το έκαναν και άλλοι πριν από αυτήν.
Θα ήταν υπερφίαλο εκ μέρους της να θεωρήσει ότι η Δημοκρατική Παράταξη μπορεί να ανασυγκροτηθεί και να επιστρέψει στις μεγάλες εκλογικές επιδόσεις της υπό την ηγεσία της.
Εκ των πραγμάτων ο φυσικός επικεφαλής του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Επικυρωμένο από τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Η ιστορική συμβολή της Γεννηματά θα είναι να δώσει το στίγμα της στη συμπόρευση των δημοκρατικών πολιτών.
Να μετέχει στην κίνηση της Ιστορίας μπροστά, με την παρουσία -κατά το μέτρο που της αναλογεί-στο πολιτικό πρόγραμμα που θα καταστεί βάση της προοδευτικής διακυβέρνησης στις επόμενες εκλογές.
Θα είναι μια συνεισφορά που θα της αναγνωριστεί και θα τη λυτρώσει.
