Του Θανάση Καρτερού
Αχ, αυτός ο Κυριάκος, μας μπέρδεψε πάλι με κάποιες περί βίας καταγγελίες που έκανε προχθές. Διότι, εντάξει, ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός της βίας και της ανομίας, όπως είπε. Πώς να τον βλέπει, δηλαδή, τον πρόεδρο του δεκαπενταμελούς; Σαν άγγελο της τάξης; Εντάξει και η αγάπη της ύποπτης Αριστεράς για κάποιες «φιλικές» συλλογικότητες, όπως ο Ρουβίκωνας. Κρύβεται η αγάπη; Εντάξει και οι γειτονιές που ελέγχονται από συμμορίες και τα πανεπιστήμια που κατάντησαν γιάφκες. Είναι δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψε βιαίως το καθεστώς της κοινωνικής αρμονίας -καμιά βία, από όπου κι αν προέρχεται- που βασίλευε επί κυβερνήσεων της προτιμήσεως του Κυριάκου.
Αυτά όλα, όμως, είναι πασίγνωστα. Και θα ήταν βαρετά αν δεν υπήρχε το σπινθηροβόλο, πλην αυστηρό, βλέμμα του αρχηγού της Ν.Δ. on camera, που πιστοποίησε το επείγον του πράγματος. Άλλο μας μπέρδεψε και μπήκαμε σε προβληματισμό. Τι ήθελε να πει όταν δεσμευόταν δημοσίως πως, όταν έρθει εν τη βασιλεία του -πράγμα σίγουρο στις επόμενες εκλογές-, «θα προστατέψει την αστυνομία»; Πώς και πόθεν ορμώμενος επιχειρεί ο μέλλων πρωθυπουργός να υποκαταστήσει τον προστάτη της αστυνομίας Άγιο Αρτέμιο τον οσιομάρτυρα; Γιατί έχει ανάγκη από προστασία η αστυνομία, που υπάρχει και εκπαιδεύεται για να προστατεύει άλλους; Και προφανέστατα ξέρει να προστατεύει τον εαυτό της;
Πες τα Χρυσόστομε! Θα προστατέψουν την αστυνομία, για να επιστρέψουμε στις… εύτακτες εποχές της ζαρντινιέρας, των χημικών, των αρχαγγέλων και των σκοπευτών επί ζωντανών στόχων. Και τότε θα βασιλέψει η τάξις, επιτέλους. Με μόνο ερωτηματικό ποιος θα μας προστατέψει από τους προστατευόμενους με τα λυμένα χέρια…
Πηγή: Η Αυγή
