Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Με όσα είπε η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ξανά, στο Ευρωκοινοβούλιο υπερασπίζεται την κυβέρνηση και τη ΝΔ, αλλά δυσφημεί την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας – και την πολιτική.
Προφανώς όσοι ενημερώνονται από την τηλεόραση και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ δεν το έμαθαν, αλλά η Ελλάδα είχε και πάλι την – αρνητική – τιμητική της στην Ευρώπη.
-Στο Ευρωκοινοβούλιο πλάκωσαν την κυβέρνησή για την κατάσταση του κράτους Δικαίου και της Ενημέρωσης στη χώρα.
Διασυρμός. Αλλά στον φιλομητσοτακικό μιντιακό χώρο μούγκα στη στρούγκα.
Η επιτομή του ρεπορτάζ έχει την υπογραφή ενός σκιτσογράφου. Ο Γιάννης Δερμεντζόγλου συνόψισε αριστοτεχνικά – από την «Εφ.Συν.» – την κατάσταση, στη φράση μιας από τις φιγούρες του:
-«Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το ερώτημα είναι αν υπάρχει Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα. Στα ελληνικά ΜΜΕ, αν υπάρχει Ευρωκοινοβούλιο».
Παρένθεση. Φτάσαμε να λένε την αλήθεια μόνο οι γελοιογραφίες, όπως επί χούντας. Την ίδια μέρα ο Δημήτρης Χατζόπουλος, στην «Καθημερινή», συμπύκνωσε ως εξής την τρέχουσα «επιτυχία» της ΕΛΑΣ με τη ελληνική Μαφία:
-Αστυνομικός ζητάει από μαφιόζο να μεταφέρει στον «μεγάλο» αρχιμαφιόζο ότι «διόρισαν νέο αρχηγό στην Αστυνομία» και αυτός του απαντάει: «Είναι ενήμερος, ήδη διόρισε δυο υπόπτους για να τους συλλάβετε». Κλείνει η παρένθεση.
Στη ΝΔ, αντί να βάζουν τον Άδωνη να κάνει σεμινάρια στους βουλευτές της για τον γάμο των ομοφύλων, ας βρουν κανέναν που να ξέρει τα βασικά για την κοινοτική Ευρώπη, να εξηγήσει στους ευρωβουλευτές της τι ακριβώς είναι το Ευρωκοινοβούλιο, από το οποίο σιτίζονται.
Για να μην εκθέτουν τον «ευρωπαϊστή» Μητσοτάκη, καταγγέλλοντας ως… «ανθελληνισμό», τον κοινοβουλευτικό έλεγχο από τα μέλη του – Έλληνες και ξένους.
Δεν είναι κακό να παρακολουθήσουν τα μαθήματα και κάποιοι από τους φιλικούς τους αρθρογράφους – που βγαίνουν στα κεραμιδιά, επειδή ευρωβουλευτίνα από την Ολλανδία ζητάει – αναρμοδίως όπως νομίζουν – εξηγήσεις για το μοντέλο διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι – εκλεγμένο – κοινοτικό όργανο λήψης αποφάσεων. Με εξουσία να εγκρίνει και να τροποποιεί την κοινοτική νομοθεσία και με γνώμη για τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την ελευθερία λόγου και τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες – μέλη.
Οι ευρωβουλευτές νομοθετούν και ελέγχουν, με αρμοδιότητες που τους έχουν εκχωρήσει τα κράτη – μέλη, εκτός αν επί Μητσοτάκη η Ελλάδα πήρε πίσω την εκχώρηση και μας το κρύβουν.
Ας τα εξηγήσει κάποιος στην Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, για να μην χαρακτηρίζει «συκοφαντία της Ελλάδας», τον έλεγχο για κυβερνητικές παραβιάσεις του κράτους δικαίου. Με καλό επαγγελματικό βιογραφικό, η κυρία μπήκε στην πολιτική από τη λάθος πόρτα, ως ανακάλυψη του Σαμαρά της «ανδρικής σχολής» και έτσι έμεινε. Μέχρι και μάρτυρας υπεράσπισης του θλιβερού Νίκου Γεωργιάδη πήγε.
-«Θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι κάποιοι πολιτικοί αντιδρούν επειδή υπερασπίζονται ιδέες;», τη ρώτησε η Σοφί Ιντ Βελτ – συμπατριώτισσα της «δημοσιογράφου με το κόκκινο καπέλο», που έκανε «αντεθνικές» ερωτήσεις στον Μητσοτάκη για τους μετανάστες.
-«Βλέπω μία τέτοια πολιτικό κάθε φορά που κοιτώ τον καθρέπτη» της απάντησε.
Λάθος καθρέφτη έχει. Με όσα είπε, ξανά, στο Στρασβούργο υπερασπίζεται την κυβέρνηση και τη ΝΔ, αλλά δυσφημεί την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας – και την πολιτική.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
