Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Στα κόμματα κάνουν αρχηγό όποιον μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο.
Η «διατασική» ενδοκομματική υποστήριξη, δείχνει ότι στον επόμενο τόνο η ώρα στον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι: Έφη Αχτσιόγλου. Θα είναι;
Διαθέτει ευφράδεια- αλλά επίπεδη, χωρίς ρητορικό τάλαντο- και εμφανίζεται με φροντισμένη θερινή κοκεταρία.
Ωστόσο με κλειστό τον ήχο, δείχνει περισσότερο περσόνα του θεάματος, παρά φιγούρα της πολιτικής σκηνής.
Όταν ανοίγει ο ήχος, στροβιλίζεται απλώς την αποξηραμένη λίμνη της Κουμουνδούρου. Ισορροπεί με όλους και με όλα.
Με το παρελθόν και το μέλλον. Με τη γενιά της στην Αριστερά, αλλά και με τους παρακμιακούς Συριζαίους , ή τους Πασόκους , που αλλάζουν κόμματα με τα φεγγάρια.
Αντί να επικρατήσει στην επικαιρότητα δια της πολιτικής, αφήνει να την πάρουν στις πλάτες τους όσοι χειραγωγούν την πολιτική.
Το «ρεύμα επικράτησης» που της δημιουργούν τα ΜΜΕ, την αναδεικνύει ως «ντίβα» και όχι ως πολιτική προσωπικότητα.
Ηγείται της δημοσιότητας , όχι της πολιτικής.
Ετσι κερδίζει πόντους στο φιλοθεάμον κοινό. Αλλά για την ηγεσία θα αποφασίσει ένα στενό εκλογικό σώμα.
Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ είναι καχύποπτος στις αγιογραφήσεις από τους καλλιεργητές της «στρατηγικής ήττας» του
Η οργανωμένη πολυσυλλεκτικότητα της υποψηφιότητας Αχτσιόγλου εκτείνεται και στην αντιμετώπιση των συνυποψήφιων της άδοντας Ρασούλη: «Ολοι δικοί μας είμαστε»
Αντί να δείξει ότι θα πετάξει το έρμα που βούλιαξε το σκάφος, υποδέχεται δηλώσεις υποστήριξης, αδιακρίτως.
Σωστά υποδηλώνει ότι μετά Τσίπρα εποχή, δεν μπορεί να είναι κλωνοποίηση της εποχής Τσίπρα.
Όμως όταν ταυτόχρονα αντιμετωπίζει τον Τσίπρα σαν κάποιον που ευγενώς προσφέρθηκε να αποχωρήσει- ακυρώνει τους λόγους της διαδοχής του.
Ο πρώην Πρωθυπουργός δεν «αποφάσισε να φύγει». Έφυγε γιατί ηττήθηκε. Μαζί του ηττήθηκε και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ , της ιδίας συμπεριλαμβανομένης.
Αυτό που λείπει στο είδωλο που διαμορφώνει η μιντιακή συγκυρία για τη φιλόδοξη πρώην υπουργό , είναι ότι δεν υπερβαίνει όσα καταβαράθρωσαν το κόμμα της.
Τα σοφίσματα για « συλλογική ευφυΐα», δεν είναι καν πολιτική.
Τσιτάτα, όπως «ούτε αριστερά, ούτε κέντρο» , «με τους πολλούς και με το δίκιο» είναι απολιτίκ υπεκφυγές.
Της λείπει το ηγετικό ταπεραμέντο, που θα κυλήσει μπροστά τον τροχό του κόμματος.
Κάποιοι από τον χθεσινό ΣΥΡΙΖΑ δεν χωράνε στον αυριανό και πρέπει να εξοβελιστούν, ως σύμβολα εξοβελισμού όσων αντιπροσωπεύουν:
-Τις ιδεοληψίες, τις ελλειπτικές αναγνώσεις της πραγματικότητας, τον ρεβανσισμό και τις μειοψηφικές θεωρίες για την κομματική υπόσταση.
Η Αχτσιόγλου δεν αγγίζει ό,τι αιμορραγεί και δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη που θα βλάψει την υποψηφιότητά της.
Οσο κινείται στον αφρό των πραγμάτων, γίνεται αφρός η ίδια -και αυτό την καθιστά αναλώσιμη. Πρωτίστως απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Δεξιά.
Εκεί όμως θα κριθεί. Στα κόμματα κάνουν αρχηγό όποιον μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
