Του Γ. Λακόπουλου
Κατά το βιογραφικό του- το επιστημονικό, το πολιτικό ας το αφήσουμε: είναι γεμάτο μπλε και πράσινους κόκκους- είναι συνταγματολόγος. Αν και όταν υπάρχει κρίσιμο θέμα ερμηνείας του καταστατικού χάρτη μένει αμέτοχος. Σε στυλ: να υπηρετούμε τον Μητσοτάκη, αλλά όχι και να ξεχάσουμε όσα ξέρουμε.
‘Άγνωστο για ποιο λόγο ο Γ. Γεραπετρίτης ζήλεψε τη δόξα των λοιμωξιολόγων, που είναι και της μόδας, και είπε να πάρει λίγη από τη δημοσιότητα του Τσιοόδρα. Αλλά πάτησε τα κορδόνια του προσχωρώντας στην αριθμητική των πτωμάτων που έχει εγκαινιάσει με υπερηφάνεια ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο υπουργός Επικρατείας και πάσης κυβερνητικής νόσου και «μαλακίας», πυροβόλησε τον εαυτό του και την κυβέρνηση με τη δήλωση κατά την οποία αν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ θα είχαμε και περισσότερες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Σκεπτικό για Νόμπελ: «Αν είχαμε 5.000 ΜΕΘ, αυτό θα σήμαινε κατά την φυσιολογική φορά των πραγμάτων ότι θα είχαμε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών». Όταν ο πιο λογικός ανάμεσά τους παίρνει διαζύγιο από τη λογική, τι να περιμένουμε από τους υπόλοιπους;
Τρία τινά ενδέχεται να θέλει να πει ο ποιητής:
-Το ένα είναι ότι όποιος μπαίνει στις ΜΕΘ πεθαίνει. Ίσως κάτι να ξέρει περισσότερο για την εντατική θεραπεία επί Μητσοτάκη. Πάντως η θεωρία περισσότερες ΜΕΘ- περισσότεροι νεκροί είναι αρλούμπα, ακόμη και αν υποδηλώνει την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: εμπρός για λιγότερες ΜΕΘ για να μην γράφουμε πολλούς νεκρούς και να νικάμε του Βέλγους, που λέει και ο Άδωνις.
-Το άλλο που θα μπορούσε να σημαίνει η δήλωση Γεραπετρίτη είναι ότι η κυβέρνηση έχει βρει πατέντα χαμηλής στατιστικής θανάτων. Καταγράφει ως απώλειες από κορονοϊό μόνο όσους πεθαίνουν διασωληνωμένοι. Άρα κρατώντας χαμηλά τον αριθμό των ΜΕΘ κρατάει χαμηλά και τον αριθμό των θανάτων που δηλώνει.
Ευφυές, αλλά μακάβριο. Και …αντιμητσοτακικό: ο Πρωθυπουργός δεν έλεγε ότι αυξάνει τις ΜΕΘ διαρκώς; Τους θανάτους αυξάνει;
-Το τρίτο είναι ότι οι ΜΕΘ είναι αχρείαστες. Τι να τις κάνεις αν οι ασθενείς μπαίνουν εκεί βασικά για να πεθάνουν; Άστους να πεθάνουν σε κοινό κρεβάτι- να γλιτώνουμε και τα έξοδα.
Ο νέος διασυρμός της κυβέρνησης, αυτή τη φορά με αφορμή την παρέμβαση ενός εκ των σοφών της, δείχνει δυο πράγματα:
-Το ένα είναι ότι στον κυβερνητικό θίασο και κυρίως στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Έτσι όπως ο Μητσοτάκης γνωρίζει ότι «υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται από το μισθό τους», ή ότι «αυτή την εποχή οι άνθρωποι αποταμιεύουν», ο Γεραπετρίτης διαμορφώνει το ισοζύγιο θανάτων-ΜΕΘ με όρους τρικυμίας εν κρανίω.
-Το άλλο είναι ότι η κυβέρνηση πρώτα αποφασίζει πόσοι πρέπει να είναι οι νεκροί – ήτοι όσοι τη βολεύουν πολιτικά- και μετά ανακοινώνει τον αριθμό τους. Οι ΜΕΘ είναι μια αχρείαστη παράμετρος.
Ως πιο καλλιεργημένος από τους άλλους ο πατέρας του επιτελικού κράτους το έκανε κάπως επιστημονικό: Αν δεν πέθανες σε ΜΕΘ, δεν είσαι αρκετά πεθαμένος ώστε να σε μετρήσει ο Χαρδαλιάς στις απώλειες. Κέρδος έχουμε…
Αλλά έχουμε και μια κυβέρνηση η οποία -πρώτο- φουσκώνει από υπερηφάνεια επειδή πεθαίνουν κάθε μέρα εκατό άνθρωποι, και όχι χίλιοι όπως σε ευρωπαϊκές χώρες, ούτε δέκα χιλιάδες όπως στην κόκκινη ζώνη της υποσαχάριας φτώχειας.
Δεύτερο, είναι αρκετά λογική ώστε να μην χαραμίζει θανάτους σε στατιστικές, δημιουργώντας ΜΕΘ από τις οποίες, κατά την κρίση της, αν μπεις δεν ξαναβγαίνεις και άρα γίνεσαι βάρος στους κυβερνητικούς υπολογισμούς.
Ο Γεραπετρίτης έκανε αγώνα ως τώρα να ενταχθεί στους λίγους σοβαρούς της κυβέρνησης. Τώρα πέρασε αυτοβούλως στους απέναντι. Από συνταγματολόγος, αντί να γίνει λοιμωξιολόγος, κατέληξε θανατολόγος.
