Του Γ. Λακόπουλου
Αν το έξυπνο πουλί πιάνεται από τη μύτη, ο ιντριγκαδόρος πολιτικός πιάνεται από τις… μηνύσεις του. Είναι η περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά.
Η επιμονή του να μηνύσει τους εισαγγελείς Διαφθοράς, αλλά και τον πρώην Πρωθυπουργό και ένα υπουργό του για σκευωρία εναντίον του, εξελίσσεται σε παγίδα για τον ίδιο.
Δεν αναφέρεται σε πολιτικές παρεμβάσεις σε υπάρχουσα ήδη δικογραφία που τον αφορά, αλλά σε εξ αρχής πλεκτάνη σε βάρος του:
« Όλες οι ενέργειες των Εισαγγελέων ήταν προσχεδιασμένες και σε πλήρη γνώση και καθ’ υπόδειξη των τελευταίων: ο κ. Τσίπρας αποφάσισε και παρήγγειλε την κατασκευή της σκευωρίας, ο κ. Παπαγγελόπουλος, λόγω των ιδιοτήτων του, μερίμνησε ως «Ρασπούτιν» για την υλοποίησή της υποδεικνύοντας ενέργειες στην ευνοούμενή του Εισαγγελέα Διαφθοράς…».
Θα μπορούσε να είχε αποφύγει την παγίδα, αν σταματούσε μετά την αρχειοθέτηση της μήνυσής του. Αλλά αξιοποίησε την περίεργη έκθεση Αγγελή για να καταθέσει στον Άρειο Πάγο το όνομα του Αλ. Τσίπρα και του Δημ. Παπαγγελοπούλου και να στείλει το θέμα στη Βουλή. Με πρόθεση να φέρει σε δύσκολη θέση τον Μητσοτάκη.
Ο Αγγελής όμως δεν είπε κανένα όνομα. Πόσο μάλλον δεν υπαινίχθηκε καμία σκευωρία. Για πολιτικές παρεμβάσεις επί υπάρχουσας υπόθεσης μίλησε…
Αν η έρευνα του Αρείου Πάγου καταλήξει ότι δεν υπήρξε πολιτική παρέμβαση -για τον Τσίπρα ακόμη και ο Γεωργιάδης δέχεται ότι δεν υπάρχουν στοιχεία- και πολύ περισσότερο «στήσιμο πλεκτάνης», τότε ο Σαμαράς θα βρεθεί αντιμέτωπος με αυτά που η …μηνυθείσα Εισαγγελία Διαφθοράς έβαλε στο αρχείο.
Είναι θέμα κοινής λογικής. Υπήρχαν επώνυμες μαρτυρίες για χρηματισμό του. Όπως είναι εύλογο η αρμόδια εισαγγελέας Τουλουπάκη άρχισε έρευνα. Το αντίθετο θα ήταν παράδοξο. Δεν την ολοκλήρωσε γιατι ο νόμος -που ψήφισε και ο Σαμαράς- την υποχρέωνε να στείλει το όνομα του στη Βουλή. Έτσι ξέσπασε ο θόρυβος.
Η έρευνα συνεχίσθηκε όταν ο φάκελος επέστρεψε στην εισαγγελία. Και τελικά οι αρμόδιοι εισαγγελείς τον έβαλαν στο αρχείο γιατί δεν βρήκαν στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις μαρτυρίες.
Αν ο Σαμαράς είχε περιμένει την ολοκλήρωση της έρευνας, τώρα δεν θα συζητούσαμε καν το θέμα του. Αλλά καθώς έχει άλλες επιδιώξεις, έσπευσε να αποδώσει τις καταθέσεις σε βάρος του σε στήσιμο από το «κύκλωμα» Τσίπρας-Παπαγγελόπουλος-Τουλουπάκη. Τη «συμμορία» που έλεγε ο Λοβέρδος.
Δηλαδή αυτή ήταν η αρχική αίτια της «δίωξής» του. Τα υπόλοιπα εφευρέθηκαν μετά, κατά την μήνυσή του.
Αν όμως ο Άρειος Πάγος αρχειοθετήσει την έρευνα που διεξάγεται αυτή τη στιγμή από δυο αντιεισαγγελείς του, το συμπέρασμα θα είναι απλό: ο πρώην πρωθυπουργός δεν ερευνήθηκε κατ’ εντολή του Τσίπρα, ούτε επειδή η κυβέρνηση έστησε πλεκτάνη σε βάρος του με την Τουλουπάκη.
Ερευνήθηκε για τους λόγος που αναφέρθηκαν. Ακόμη και αν δεχθούμε τους ισχυρισμούς Αγγελή και Ράικου για παρεμβάσεις, αυτές έγιναν αφού υπήρχε εν εξελίξει έρευνα. Ο καθένας από εκεί και πέρα θα μπορεί να συμπεράνει ό,τι νομίζει. 
Συμπέρασμα: Μάλλον την πάτησε, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που του καταλογίζουν χρηματισμό και απαντάει με μήνυση. Προηγήθηκε ο Κώστας Μητσοτάκης, όταν τον ανέτρεψε. Αλλά η μήνυση εναντίον του δεν προχώρησε γιατί η τότε Βουλή δεν συμφώνησε για την άρση της ασυλίας του.
Τώρα υπήρξαν μαρτυρίες που ερευνήθηκαν, όπως απαιτεί ο νόμος, και μπήκαν στο αρχείο γιατί δεν στοιχειοθετήθηκαν. Πάλι, όπως απαιτεί ο νόμος, που επιβάλλει την έρευνα για όλους και πολύ περισσότερο για έναν πρώην πρωθυπουργό.
Το ερώτημα είναι αν τελικά ο Σαμαράς θα παραδεχθεί την αυτοπαγίδευσή του και θα «πάει μέχρι το τέλος» τον εαυτό του -δηλαδή θα αποχωρήσει από την πολιτική -ή θα γίνει πιο επικίνδυνος για τη …ΝΔ.
ΥΓ. Η Γιάννα Παπαδάκου είναι η πληρέστερη δικαστική ρεπόρτερ, ανάμεσα σε μια ομάδα εξ ίσου ικανών συναδέλφων της, κυρίως γυναικών. Η προσπάθεια για την επαγγελματική της εξόντωση που εξελίσσεται τελευταία είναι σημείο των καιρών.
