Του Μελέτη Ρεντούμη
Οι φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική με αποκορύφωμα τους δεκάδες νεκρούς στο Μάτι της Αττικής, φανέρωσαν για μία ακόμη φορά, την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, την έλλειψη οργανωμένου σχεδίου, καθώς και την απουσία ενός κεντρικού συντονισμού, που είχαν τραγικές συνέπειες και οδήγησαν στην εθνική τραγωδία που όλοι γνωρίζουμε.
Πέραν όμως της τραγικής κατάστασης, μεγάλο ρόλο παίζει σε αυτές τις περιπτώσεις η στάση της πολιτείας και ιδίως της κυβέρνησης, όσον αφορά την συμπαράσταση προς τους πληγέντες καθώς και στην αναζήτηση των αιτίων αλλά και στην απόδοση ευθυνών εντός και εκτός κυβέρνησης.
Η εκάστοτε κυβέρνηση ψηφίζεται για να εκπαιδεύει την κοινωνία σε νέα ήθη, τα οποία προάγουν την αλληλεγγύη και βοηθούν τον κοινωνικό ιστό στο να παραμείνει δυνατός ώστε να αντέχει σε πάσης φύσεως καταστροφές και τραγωδίες.
Σε κάθε δύσκολη και επείγουσα κατάσταση, οι κυβερνώντες παρά τις όποιες αδυναμίες τους από την φθορά της εξουσίας, βγάζουν το πραγματικό τους πρόσωπο με αποτέλεσμα η κοινωνία να κατανοεί πλήρως, ποιους ψήφισε και ποιους ανέδειξε ως απόλυτους εκπροσώπους της σε όλα τα κομβικά και ζωτικά θέματα που την ταλανίζουν.
Με βάση τα παραπάνω , φθάνουμε λοιπόν στην παρούσα κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στην διαχείριση της συγκεκριμένης κρίσης, όπου ενώ θα περίμενε κανείς κάποια σύνεση και διάθεση για λίγα λόγια και πολλή δουλειά στην διαδικασία τόσο της διάσωσης όσο και της στήριξης των οικογενειών, γίναμε όλοι κοινωνοί μίας επικοινωνιακής αντεπίθεσης της κυβέρνησης προς την κοινωνία συνολικά, σαν να πρόκειται για ξένο σώμα που κατηγορεί άδικα ανθρώπους χωρίς θεσμική εξουσία και αρμοδιότητες.
Η κυβέρνηση λοιπόν οργάνωσε τάχιστα μία συνέντευξη τύπου με όλα τα σώματα ασφαλείας όπου ούτε λίγο, ούτε πολύ, παρουσίασαν την καταστροφή ως ένα ασύμμετρο και ακραίο φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο, όλα επιχειρησιακά λειτούργησαν τέλεια, ενώ χρόνος για εκκένωση δεν υπήρχε σε καμία περίπτωση νσύμφωνα με τις δηλώσεις τους, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν τα δεκάδες θύματα ως μία προδιαγεγραμμένη πορεία προς τον θάνατο, με την κυβέρνηση και την πολιτεία απούσα από κάθε επιχείρηση διάσωσης.
Είναι εντυπωσιακό επίσης το γεγονός, ότι αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, έριξαν το φταίξιμο στους ίδιους τους κατοίκους με το σκεπτικό ότι έχτισαν αυθαίρετα οικοδομήματα τα οποία δυσκόλεψαν την όποια διαδικασία ανεύρεσης και περισυλλογής.
Μάλιστα η κυβέρνηση ούτε λίγο ούτε πολύ, κατηγόρησε τα ΜΜΕ ότι αναπαράγουν την ανεύρεση των θυμάτων από την πρώτη στιγμή, θέλοντας να περάσουν το μήνυμα ότι δεν επιτρέπεται τελικά η μετάδοση της αλήθειας ώστε να είναι πλήρως ενημερωμένος ο ελληνικός λαός για τα τεκταινόμενα, αλλά προέχει η παρουσίαση της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης ώστε τα γεγονότα να φιλτράρονται και ενίοτε να ωραιοποιούνται.
Τελικά ο πρωθυπουργός ανέλαβε με σοβαρή καθυστέρηση την πολιτική ευθύνη προσπαθώντας να κατευνάσει τα πνεύματα, χωρίς όμως να ζητήσει μία συγγνώμη, ούτε εκείνος, ούτε οι υπουργοί του.
Είναι λυπηρό το γεγονός, ότι ακόμα και αυτές τις τραγικές ώρες για την χώρα με μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές σε θύματα από τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και μετά, μία κυβέρνηση που ευαγγελιζόταν την κάθαρση, την κοινωνική ευαισθησία και την αλληλεγγύη, να στέκεται παγερά αδιάφορη απέναντι στα δεκάδες θύματα, να μην παραιτείται κανείς και να μην τολμά κανείς υπουργός δημόσια να απολογηθεί για τις πράξεις αλλά και την απραξία της κυβέρνησης.
Σε κάποια άλλη χώρα, πολιτική ευθύνη θα σήμαινε παραίτηση συνολικά της κυβέρνησης και προκήρυξη εκλογών για να επέλθει η πραγματική κάθαρση στην ελληνική κοινωνία.
Στην Ελλάδα όμως δυστυχώς και εν προκειμένω στην παρούσα κυβέρνηση, η ευαισθησία έδωσε την θέση της στην ασυδοσία, και το φιλότιμο στην αμετροέπεια.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός
