Του Γ. Λακόπουλου
Από τη μια είναι η αποδιάρθρωση του ΙΧ κόμματος που πήγε να στήσει: ο Σταύρος Θεοδωράκης και από όσους θα μπορούσαν να την ψηφίσουν τους μισούς τους έχει στρέψει στον Μητσοτάκη. Οι άλλοι μισοί θα πάνε στον Τσίπρα. Ποιο Κινάλ και κολοκυθοκορφάδες;
Από την άλλη η δυσφορία των Ευρωσοσιαλιστών -που δεν της έδωσαν και ποτέ ιδιαίτερη σημασία- και η πίεσή που ασκούν για να επανέλθει στο σωστό δρόμο εγκαταλείποντας την πορεία προς τη στήριξη της Δεξιάς.
Ε, πολύ θέλει; Η Φώφη Γεννηματά βρίσκεται σε βέρτιγκο πλέον. Ήξερε -παπαγαλία-τις απαντήσεις, αλλά της αλλάξαν τις ερωτήσεις και βολοδέρνει ανάμεσα στην έπαρση που τη διακρίνει και τις αντικρουόμενες θέσεις που δεν βγάζουν νόημα. Τη μια μέρα προβάλλει ότι θα είναι καταλύτης για συγκυβέρνηση της με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Την άλλη …απολύει τον ΣΥΡΙΖΑ- εντέλλεται: “Να φύγουν τώρα” -και της μένει μόνο ο Μητσοτάκης. Και την τρίτη με μια συνέντευξη της Στο Έθνος το τερματίζει.
Όπως λέει χρειάζεται “ισχυρή κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας με προοδευτική ατζέντα”. Αν δεν τα έχει χαμένα, αυτή δεν μπορεί παρά να αποκλείει τη Δεξιά. Αλλιώς δεν θα είναι προοδευτική. Άρα η κυβέρνηση αυτή για να έχει πλειοψηφία και να είναι και προοδευτική θα στηρίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Έκτος αν η ίδια ξεπέρασε τον Λοβέρδο και τον Κωνσταντινόπουλο -που χτυπάνε τη δεύτερη θέση- και πάει για πρωτιά!
Μετά αρχίζει τα άσχετα και τα ξεπατικώματα από τον Μητσοτάκη. Αυτή η κυβέρνηση “θα κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία και εμπιστοσύνη στο εσωτερικό και στο εξωτερικό”. Ειδικά στο εξωτερικό, αν έχει την ίδια στη μαρκίζα, σώθηκε. Λένε Φώφη και ξερό ψωμί. Ας της πει κάποιους τουλάχιστον ότι πέρα από το κλίμα που φτιάχνουν οι μιντιάρχες εντός, στο εξωτερικό μόνο πρόβλημα αξιοπιστίας δεν έχει η χώρα. Ας ρωτήσει…
Αλλά έχει και χειρότερα: Λέει ότι αυτή η κυβέρνηση, α λα Φώφη, “θα έχει ως πρώτη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα την αλλαγή των όρων της συμφωνίας Τσίπρα, ιδιαίτερα όσο αφορά το στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα” -από 3,5% στο 2%.. Προφανώς δεν συναισθάνεται ότι η “συμφωνία Τσίπρα” είναι το Μνημόνιο που ψήφισε και η ίδια. Και προέκυψε γιατί το κόμμα της και η ΝΔ χρεοκόπησαν τη χώρα και ο Γ. Παπανδρέου στη συνέχεια -με την ίδια στις κυβερνήσεις του- την αλυσόδεσε στα μνημόνια.
Σ’ αυτό ειδικά κάποιος να επιμείνει: Δεν “την αλυσόδεσε ο Τσίπρας” όπως λέει. Ήταν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά. Ο Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή, όπως νόμιζε, και ευτυχώς το κατάλαβε και προσγειώθηκε απότομα, κάτι που εκτίμησαν οι ψηφοφόροι και του έδωσαν εκ νέου εντολή, εκτιμώντας προφανώς ότι με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν θα βγαίναμε ακόμη από το Μνημόνιο. Μα τι στην ευχή, ούτε τα στοιχειώδη δεν καταλαβαίνει;
Αυτά τα περί 2% , ακόμη και ο Κυριάκος -που τα πουλάει ως φούμαρα για να εξηγήσει πού θα βρει πόρους-τα μεταθέτει για το μέλλον, αφού πρώτα “αγοράσει αξιοπιστία”, όπως λέει. Η Γεννηματά μάλλον νομίζει ότι έχει η ίδια αξιοπιστία και τα θέτει ως άμεση προτεραιότητα.
Δηλαδή μόλις στηθεί αυτή η κυβέρνηση, που θα έχει την ίδια ως λοκομοτίβα, θα θέσει το θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων. Δηλαδή θα αμφισβητήσει τη συμφωνία που κρατάει τη χώρα όρθια. Και την άλλη μέρα θα της κρεμάσουν τενεκέδες, χειρότερα και από τον Βαρουφάκη.
Και αφού τα πει όλα αυτά η κυρία, για την προοδευτική κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας που θα κάνει όσα θαυμαστά αναφέρει, το ρίχνει πάλι στο τσάμικο: “Ο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ εκπροσωπούν τις δύο όψεις του ίδιου αδιεξόδου”. Άρα μένει η ίδια να κάνει αυτή την κυβέρνηση. Λέει πράγματα που είχε ετοιμάζει προφανώς για άλλες περιπτώσεις.
Όταν τα λέει αυτά κάποια που μπαίνει -δε μπαίνει στη Βουλή αρχίζουν άλλες σκέψεις. Ειδικά όταν προσθέτει ότι το κόμμα της “τους χαλάει τα σχέδια, τους χαλάει τη σούπα” γιατί διακρίνει “παντού καθημερινά όπου πηγαίνει” ότι “η πραγματική δυναμική που αναπτύσσεται στην κοινωνία” για το κίνημα της- το ποιο;- θα της δώσει “ισχυρή εντολή”.
Α, ρε κατακαημένο ΠΑΣΟΚ. Καλύτερα να σε είχε πάρει ο Πόντας.
