Του Γ. Λακόπουλου
Αυτό που παρατηρήθηκε σχετικά με τη πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναπηρία του ελληνικού εγχώριου μιντιακού συστήματος: η ενημέρωση που προσέφερε κυμάνθηκε ανάμεσα στην υποβάθμιση, την παραπληροφόρηση και τις εξυπνάδες.
Ωστόσο ήταν μια συνεδρίαση που κύλησε μπροστά τον τροχό. Αποσαφήνισε εκκρεμότητες και δρομολόγησε τη συγκρότηση προοδευτικού πολιτικού φορέα- όπως αναδύεται από το αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου.
Με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ: νέο λογότυπο, μετεξελιγμένο πλαίσιο ιδεολογικών αναφορών και στρατηγική κοινωνικής και πολιτικής επικράτησης απέναντι στη Δεξιά.
Από τη συνεδρίαση προκύψαν τέσσερα συμπεράσματα:
Πρώτο, ο Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει την ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη και παίρνει επάνω του τη σύμπραξη με τις όμορες πολιτικές δυνάμεις για ανάδειξη προοδευτικής κυβέρνησης -μετά την αυθεντική λαϊκή εκπροσώπηση, που θα προκύψει με την απλή αναλογική στις επόμενες εκλογές.
Η ιδέα της παρένθεσης δεν απέχει πολύ από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη- μετά και τις εσωκομματικές αναταράξεις της.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται όχι απλώς σε τροχιά οργανωτικής διεύρυνσης, αλλά μετασχηματισμού και μετεξέλιξης.
Περνάει σε αυτό που ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραψε ως «τρίτη φάση» του και θα αποτυπώνεται στην τίτλο « ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία», που πρέπει να θεωρείται αυτονόητος, όπως είπε ο Νίκος Μπίστης και επικύρωσε στη συνεδρίαση και αργότερα ο Τσίπρας.
Τρίτο, οι αντιδράσεις χαρακωμάτων από τις εσωτερικές ομαδοποιήσεις κινήθηκαν μάλλον σε χαμηλούς τόνους, παρά την υπεροχή στελεχών και προσβάσεων στα ΜΜΕ που έχουν, έναντι του δυναμικού της πλειοψηφίας.
Αξιοποίησαν κυρίως την ισχύ τους -δια του Π. Σκουρλέτη- στον σημερινό μηχανισμό της Κουμουνδούρου, όπως αποτυπώθηκε στο «πανό» της συνεδρίασης που καλούσε «Για την Αριστερά της νέας εποχής».
Μια μάλλον μειοψηφική προσέγγιση σε αντίθεση με τη καθαρή στρατηγική που αποσαφήνισε ο Τσίπρας για «κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία».
Από την ίδια πλευρά των αντιστάσεων στον μετασχηματισμό προήλθε και ένα κείμενο της Νεολαίας, δια χειρός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που είχε συμβάλει και στη 12σέλιδη Διακήρυξη προ εβδομάδων -που ήδη ξεπεράσθηκε.
Τέταρτο, οι αντιδράσεις των “53+” του Ευκλείδη Τσακαλώτου και όσων συμπορεύονται με το δικό του τρόπο ο καθένας, όπως ο Ν. Φίλης, δεν επιβραδύνουν τη μετεξέλιξη. Εκλαμβάνονται από την ηγεσία περισσότερο ως «εσωτερικός δημοκρατικός πλούτος απόψεων», αλλά ο κεντρικός στόχος δεν τίθεται σε διαπραγμάτευση.
Π.χ. σε σχέση με τη διεύρυνση που άρχισε από την περασμένη άνοιξη ο Αλεξης Τσίπρας προσυπέγραψε ρητά τη διατύπωση του Στεφ. Τζουμάκα ότι δεν πρόκειται για εκλογικές συμπράξεις, ούτε για «προσχωρήσεις» προσώπων- που θα « καθοδηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ», όπως ζητούσε η Νεολαία- αλλά για κεντρικό άξονα του μετασχηματισμού σε νέο ριζοσπαστικό προοδευτικό φορέα, με πυρήνα την συγχώνευση Αριστεράς- Κεντροαριστεράς.
Αυτά τα συμπεράσματα δείχνουν ότι ο κύβος έχει ριφθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συνέδριο θα οργανωθεί από την διευρυμένη Επιτροπή και όχι από την απερχόμενη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ζητούσαν κάποιοι -και η Νεολαια- για λογαριασμό τους.
Οι αποφάσεις του θα είναι κυρίαρχες και θα αφορούν όλο το πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικοί φάσμα, όπως και τα σύμβολα του του νέου κόμματος, το εύρος του οποίου αναδεικνύει ήδη ο Τσίπρας μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία.
Αυτό το κόμμα θα επιδιώξει να ενσωματώσει την συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών από τις παρυφές της Κεντροδεξιάς ως το ΚΚΕ με στόχο την κατάκτηση πλειοψηφίας στην κοινωνία και την κάλπη.
Με άλλα λόγια το συνέδριο θα αναδείξει νέο μαζικό κόμμα συστηματικής και θεμελιωμένης αντιπολίτευσης -με «σκληρό ροκ» -αλλά με προγραμματικό λόγο, ευρωπαϊκή ταυτότητα και πολιτικές έκφρασης των λαϊκών στρωμάτων, της μεσαίας τάξης, της Νεολαίας και τους δημιουργικούς παράγοντες της οικονομίας. Προτάσσοντας τις αρχές της δημοκρατικής διακυβέρνησης και νέα στρατηγική ανάπτυξης, με επίφαση στο περιβάλλον.
Στην πορεία προς το Συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενισχύσει την πολιτική εκατέρωθεν διεύρυνσης, ανοίγοντας τις πόρτες και σε άλλα πρόσωπα -όπως π.χ. ο Δημ. Τσοβόλας ή ο Βαγγ. Αντώναρος και εκπρόσωποι κινημάτων νομικών ριζοσπαστισμών, πράσινων πρωτοβουλιών, νέων τεχνολογιών και δικαιωμάτων.
Η ίδια η σύνθεση του συνεδρίου θα διαμορφωθεί από ανοιχτό εκλεκτορικό σώμα ώστε να διασφαλίζει την ευρύτερη δυνατή εκπροσώπηση της κοινωνίας και να περιοριστούν οι μηχανισμοί.
Εκ παραλλήλου ο πρώην Πρωθυπουργός θα πυκνώσει την παρουσία του στην Ευρώπη, όπου σχεδιάζει κοινές πρωτοβουλίες με τους Ευρωσοσιαλιστές και του Πράσινους, αλλά και την Ευρωπαϊκή Αριστερά οι σχέσεις με την οποία ωστόσο εξελίσσονται σε γόρδιο δεσμό.
Η ακατανόητη απόφαση της ομάδας των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, πλην δυο, να καταψηφίσουν τη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή- μαζί με την ομάδα της Αριστεράς -και ομάδες της Ακροδεξιάς- άφησε εκτεθειμένο τον πρώην Πρωθυπουργό στις σχέσεις του με την προοδευτική ευρωπαϊκή πολιτική τάξη που στηρίζει την Κομισιόν.
