Του Γ. Λακόπουλου
Στο Μακεδονικό κάποιοι κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους και κάποιοι άλλοι πίσω από το φόβο τους ότι δεν θα πάρουν τα ψηφαλάκια των ακραίων εθνικιστών που επιδιώκουν. Οι υπόλοιποι όμως έχουν πλήρη επίγνωση: το πρόβλημα έχει στην ούγια ονοματεπώνυμο: Αντώνης Σαμαράς.
Τη στιγμή που υπήρχαν οι προϋποθέσεις να λυθεί είτε δεν κατάλαβε, είτε δεν θέλησε. Στη συνέχεια μετέτρεψε το λάθος του σε εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα, αλλά και σε πρόσχημα -γιατί πρόσχημα ήταν- για να ρίξει την κυβέρνηση του κόμματός του. Χάριν των διαπλεκομένων συμφερόντων, όπως τον κατήγγειλε ο ανατραπείς Πρωθυπουργός.
Με απλά λόγια το ονοματολογικό των Σκοπίων ως ελληνικό πρόβλημα είναι έργο Σαμαρά. Έκτοτε η χώρα δαπανά πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο και η πολιτική ζωή καταπονείται από κήρυκες του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας, οδηγούμενη από το ένα αδιέξοδο στο άλλο.
Ο Αλέξης Τσίπρας ακολούθησε τις ράγες που έστρωσε στο Βελιγράδι ο Κ. Καραμανλής -με τη σύμφωνη γνώμη του τότε ΠΑΣΟΚ, υπό τον Γ. Παπανδρέου- και αξιοποίησε την αλλαγή στη γειτονική χώρα από τον Ζάεφ. Έτσι προέκυψε η λύση, που επικροτεί σύμπασα η διεθνής κοινότητα και προσυπέγραψαν όλοι οι σοβαροί παράγοντες της χώρας ως ενδεδειγμένη διέξοδο.
Είναι μια εξέλιξη που δέχθηκε όλος ο πλανήτης και όλες οι πολιτικές δυνάμεις, πλην Λακεδαιμονίων: ο Μητσοτάκης στην Ελλάδα – χειραγωγούμενος ή εκβιαζόμενος από τον Σαμαρά και ευθυγραμμιζόμενος με τον Καμμένο- και ο Γκρουέφσκι στα Σκόπια. Όλοι οι άλλοι είδαν την αξία αυτής της λύσης και για τις δυο χώρες και για την ευρύτερη περιοχή.
Ο Γκρουέφσκι διαλέγει φυλακή αυτή την περίοδο. Ο Μητσοτάκης κόλλησε στη γραμμή των συλλαλητηρίων στην οποία τον έσυραν ο Σαμαράς και ο Άδωνις, δίπλα σε ακροδεξιούς, αντιδραστικούς εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς παράγοντες και εθνικιστικούς κύκλους.
Θα ήταν απλώς μικροκομματισμός και τυφλή αντιπολίτευση αν δεν έδειχνε ότι ζηλεύει τη δόξα του Σαμαρά και πάει να δημιουργήσει ένα νέο πρόβλημα, μετά τη λύση. Ένα νέο Μακεδονικό μετά το Μακεδονικό.
Πιάστηκε από μια μπαρούφα του Ζάεφ για εσωτερική κατανάλωση- την οποία πήρε πίσω αμέσως- και αποφάνθηκε ότι «ίσως δρομολογείται διεκδίκηση μακεδονικής μειονότητας εντός της Ελλάδας». Απίστευτο. Έλληνας πολιτικός προβλέπει ότι θα δημιουργηθεί θέμα «μακεδονικής μειονότητας». Δηλαδή… ανοίγει θέμα «μακεδονικής μειονότητας».
Δεν μπορεί να μην του είπε κανείς ότι αυτό ακριβώς κάνει με τη δήλωσή του. Αυτό το θέμα πήγε να τεθεί πριν από πολλά χρόνια. Αλλά έκλεισε και έκτοτε δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο από το δικαίωμα ατομικού αυτοπροσδιορισμού, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες. Σε τέτοια εθνική μειονότητα στην Ελλάδα πάντως δεν αναφέρεται κανείς.
Μόνο ο Μητσοτάκης το έκανε με μια αναφορά που μπορεί να λειτουργήσει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Κάποιος πρέπει να του εξηγήσει ότι η έφεση να κάνει αντιπολίτευση ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει θέμα, βλάπτει τη χώρα. Περισσότερο όμως βλάπτει τον ίδιο. Γιατί το πιο ανώδυνο που μπορεί να πει κάποιος είναι ότι πρόκειται για μια ακόμη γκάφα.
