Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ασφαλώς στην κάλπη οι πολίτες κάποιους δικαιώνουν και κάποιους αποδοκιμάζουν. Αλλά όχι αποφάσεις Δικαστηρίων.
Στον Κοινοβουλευτισμό – από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις ανθρώπινου πολιτισμού – οι πολίτες ψηφίζουν για να αναδείξουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση και οι δικαστές για να αναδείξουν αθώους ή ενόχους.
Αν η μια πλευρά αναλάβει να κάνει τη δουλειά της άλλης, το δημοκρατικό οικοδόμημα καταρρέει.
Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς δεν συμφωνεί: αναφερόμενος στην καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο, επανέλαβε μια νοσηρή θέση.
– «Οι πολίτες θα μιλήσουν στην κάλπη δικαιώνοντας τη στάση, τις αποφάσεις και τις ενέργειες είτε της μίας πλευράς είτε της άλλης».
Ασφαλώς στην κάλπη οι πολίτες κάποιους δικαιώνουν και κάποιους αποδοκιμάζουν. Αλλά όχι αποφάσεις Δικαστηρίων.
Το συλλογικό κριτήριο αξιολόγησης θα συμπεριλάβει την υπόθεσή του. Αλλά αν ο ίδιος εννοεί ότι η εκλογή του στη νέα Βουλή- με ή χωρίς νίκη του κόμματός του-διαγράφει την απόφαση, θα χρειαστεί να συμβουλευτεί τον νομομαθή δικηγόρο του Γιάννη Μαντζουράνη.
Περισσότερο θα αξιολογηθεί από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αν ήταν καλός ή κακός υπουργός.
Η κρίση γι’ αυτό περιέρχεται στο αποτέλεσμα του 2019, και αναδύεται από την ευκολία επιτυχίας του …Πιερρακάκη.
Σε ότι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι – ενώ κατηγορείται «για απόπειρα άλωσης της τηλεόρασης» – όλα τα κανάλια έχουν αντιλήψεις μακριά από τις δικές του, είναι έργο Παππά.
Οργάνωσε τους διαγωνισμούς άψογα από τεχνική άποψη, αλλά με μόνο κριτήριο: «όποιος έχει γερό πορτοφόλι παίρνει συχνότητα». Αυτό ακριβώς συνέβη.
Η παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο στηρίχθηκε στην – κοινοβουλευτική αριθμητική, που κατέπεσε πριν τη δίκη, στο μεγαλύτερο μέρος της.
Αλλά γι’ αυτό που απέμεινε, η απόφαση δεν παύει να είναι αμετάκλητη δικαστική καταδίκη – στο όνομα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας.
Παραδόξως ο ίδιος δείχνει ότι βρήκε το ισοδύναμο:τη «δικαίωσή» του από τον λαό – με την παρουσία του στην επόμενη Βουλή.
Δεν υπάρχει χειρότερη θεωρία: τα προοδευτικά κόμματα στην Ευρώπη οφείλουν να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα απέναντι τους θεσμούς, για να πετύχουν τους στόχους τους..
Η πολιτική αλλαγή και η ανάδειξη προοδευτικής κυβέρνησης, που επαγγέλλεται ο Αλέξης Τσίπρας, είναι μέγεθος απείρως υπέρτερο από την ενδεχόμενη συμμετοχή Παππά στη Βουλή.
Για να επικρατήσει εκλογικά ο Τσίπρας πρέπει να προσέλθει στην αναμέτρηση με τον καλύτερο δυνατό εξοπλισμό του.
Μπορεί να είναι η αναγόρευση της «δικαίωσης» ενός πρώην υπουργού – όχι απ’ τους πιο επιτυχημένους- σε μέρος αυτού του εξοπλισμού;
Το ερώτημα είναι απλό: όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αξιώνει την απόσυρση Καραμανλή και Νικολάου, η πρωταγωνιστική παρουσία του Παππά- στην προεκλογική αρένα επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τον ΣΥΡΙΖΑ;
Καθαρές κουβέντες: πράξη πολιτικής γενναιότητας εκ μέρους του δεν είναι η στρεβλή επιδίωξη άρσης της καταδίκης δια της εκλογής του, αλλά η εθελούσια απόσυρση της υποψηφιότητας.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
