Του Νίκου Λακόπουλου
Το Ευρωβαρόμετρο, η δημοσκόπηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μαζί με τις πανομοιότυπες δημοσκοπήσεις που δείχνουν την κυβέρνηση να απολαμβάνει μιας ανεξήγητης δημοφιλίας, τίναξε στον αέρα την εικόνα που παρουσιάζουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης: το 71% δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση.
Το 78% των πολιτών θεωρεί την κατάσταση ως κακή ποσοστό που για την κατάσταση οικονομία φτάνει το 90%. Πώς γίνεται το 76% των πολιτών να δηλώνουν δυσαρέσκεια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά το 40% και πάνω να φέρεται αποφασισμένο να την ψηφίσει;
Bέβαια αν μελετήσει προσεκτικά κάποιος τις δημοσκοπήσεις θα δει πως μια διαφορά μεταξύ ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ που άλλοτε ήταν πάνω από 20 μονάδες τώρα πέφτουν πολύ πιο χαμηλά με ένα απίστευτο φαινόμενο: η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός -που από το 70% της αποδοχής πέφτει στο 45%- χάνουν σε δημοφιλία αλλά η δυσαρέσκεια δεν ωφελεί τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μαγεία.
Μόνο το 28% εμπιστεύεται την κυβέρνηση
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από ότι εμφανίζουν οι προφανώς αναξιόπιστες δημοσκοπήσεις: Η κυβέρνηση έχει μόλις το 28% ως δεδομένο -το ποσοστό που την εμπιστεύεται- και η αξιωματική αντιπολίτευση που εμφανίζεται σε ποσοστά γύρω στο 25% – όπως πριν τις τελευταίες εκλογές- θα πρέπει να θεωρηθεί ως δεδομένο το 32% που πήρε στις κάλπες χωρίς να υπολογίζεται το ποσοστό που θα λάβει όταν γίνουν οι εκλογές.
Βέβαια όλα θα κριθούν στην κάλπη -ακόμα και την ημέρα των εκλογών- αφού ένα ποσοστό 7-8% συνήθως ψηφίζει το κόμμα που πιστεύει ότι θα εκλεγεί. Το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική ευνοεί μικρά κόμματα -που ίσως δεν έχουν εμφανισθεί ακόμα- σε βάρος της κυβέρνησης που αν χάσει προς τα δεξιά της ένα ποσοστό έστω 3-4% μάλλον θα πρέπει να αγωνιστεί πολύ για να βρεθεί στην πρώτη θέση.
Όσα περνά ο χρόνος η φθορά -έως κατάρρευση- της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη που φαίνεται να κυριαρχεί έναντι του Αλέξη Τσίπρα- θα είναι όλο και μεγαλύτερη. Και γι΄αυτό θεωρείται δεδομένο για τους πολιτικούς αναλυτές ότι ο Μητσοτάκης δεν θα εξαντλήσει την τρέχουσα τετραετία.
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι όλα δείχνουν πως τον Σεπτέμβριο θα στηθούν κάλπες καθώς ο χειμώνας θα είναι δύσκολος για την οικονομία. Ήδη ο Μητσοτάκης έχει ειδοποιήσει τους βουλευτές του να είναι έτοιμοι και ό ίδιος δήλωσε πολύ ¨μεταρρυθμιστική” δουλειά, αλλά μέχρι τον Ιούνιο.
Υπάρχει ένα σημείο κλειδί για τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας: είναι η στιγμή που θα έρθει στην Βουλή η κύρωση των μνημονίων συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία. Η στιγμή δηλαδή που το επιχείρημα του Μητσοτάκη “έχω 158 βουλευτές, γιατί να κάνω εκλογές” θα καταρρεύσει -γιατί δεν θα έχει πια τόσους βουλευτές -ένας καλός λόγος να πάει σε πρόωρες εκλογές.
Ο αντίπαλος του Μητσοτάκη -με την αντιπολίτευση να φαίνεται πως είναι πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις- θα είναι η …Δεξιά και προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς που έχει θέσει από καιρό τον Πρωθυπουργό τα όρια που θα κινηθεί -αν θέλει να έχει την στήριξή του.
Για την ακρίβεια στον “μη ανασχηματισμό” που έγινε μάλλον μόνο για να φύγει ο Θεοδωρικάκος και νάρθει ενισχυμένος ο Βορίδης, ο Σαμαράς -που άλλωστε “έφερε” τον Μητσοτάκη- του επέτρεψε να είναι ….πρωθυπουργός- υπό προϋποθέσεις.
Η πρόσφατη εκτίναξη του Νίκου Δένδια σε έτοιμο διάδοχο όταν χρειαστεί με το ενδιαφέρον φαινόμενο να δηλώνει πρωθυπουργός ότι …συμφωνεί με τον υπουργό του -και μάλιστα του έδωσε και εντολή- αποκάλυψε τα προβλήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη σε ένα κόμμα που ο ίδιος θεωρούσε “παρηκμασμένο” -πριν γίνει αρχηγός του.
Αφού η αξιωματική αντιπολίτευση δεν τον απειλεί -ούτε ζητάει εκλογές- ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει έναν άλλο λόγο για να πάει για εκλογές που είναι ο έλεγχος του κόμματος και η πολιτική χειραφέτηση από τον Σαμαρά -που λίγο πολύ ο παλιός υπουργός του -αυτόν εννοούσε όταν είπε πως υπήρχαν “γραφικοί και ακροδεξιοί” στα συλλαλητήρια για τις Πρέσπες.
Αν και το σενάριο για πρόωρες εκλογές εκπονήθηκε από την ίδια την Νέα Δημοκρατία με δεδομένη την “πολιτική ηγεμονία” του Μητσοτάκη η επιχείρηση “2+4” έχει ένα μεγάλο ρίσκο: να βρεθεί ο Μητσοτάκης εκτός κυβέρνησης και η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση -με ένα νέο κυβερνητικό σχήμα “προοδευτικής διακυβέρνησης”.
Η ηρεμία πριν την καταιγίδα
Στην καλύτερη περίπτωση για τον Μητσοτάκη μετά τις διπλές εκλογές θα βρεθεί με λιγότερους από 158 βουλευτές και στην ανάγκη συμμαχίας με το Κινάλ -αν αυτόν εννοεί ως “προοδευτική διακυβέρνηση” η Φώφη.
Στην χειρότερη περίπτωση αν δεν πάει σε πρόωρες εκλογές, αλλά εξαντλήσει την τετραετία θα πρέπει να βρεθεί σε χαμηλά ποσοστά -αν δεν έχει αντικατασταθεί πριν πάει σε εκλογές μετά από σοβαρή εθνική κρίση.
Το μόνο βέβαιο για τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν την κυβέρνηση να έχει φθορά, αλλά να “αντέχει” -όπως δείχνει και το Ευρωβαρόμετρο- είναι πως θα πέσουν έξω.
Το ερώτημα είναι πόσο θα πέσουν έξω -με τα ποσοστά της ΝΔ προς τα κάτω- σε ένα τοπίο που δείχνει σαν την ηρεμία που υπάρχει πριν την καταιγίδα.
