Ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος φοβάται και ποιος κάνει τη ζαβολιά;

Toυ Γ. Λακόπουλου

Μετά την περίεργη απάντηση του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για τις προθέσεις του στο θέμα της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, άρχισαν πάλι τα περίεργα από τους συνήθεις μουστερήδες: διαχειριστές της δημόσιας εικόνας του Μητσοτάκη, υποβολείς των αποφάσεών του και γελωτοποιούς του βασιλέως.

Ο στόχος; Να αποτρέψουν την ανανέωση της θητείας του -κατά γενική ομολογία επιτυχημένου- Προκόπη Παυλόπουλου. Και ας είναι – ας επιτραπεί η έκφραση – απολύτως κατάλληλος για το ρόλο, λόγω επιστημονικού κύρους, νομομάθειας, εμπειρίας, χαρακτήρα και απόδειξης στην πράξη.

Το επιχείρημα; Ο σημερινός πρόεδρος… συριζοφέρνει. Εννοούν ότι στο παρελθόν τήρησε το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος και δεν προκάλεσε πολιτειακή κρίση όπως τον παρότρυναν. Ή ότι στο μέλλον δεν θα δώσει συγχαρητήρια  σε όσους επιχειρήσουν πολιτικές εκτροπές με στήσιμο Ειδικών Δικαστηρίων κλπ.

Δεν ξέρουμε αν τελικά θα υποκύψει στις πιέσεις ο Πρωθυπουργός. Στο θέμα του επιτρόπου πάντως δεν υπέκυψε. Αλλά στο προεδρικό δεν ξεκίνησε καλά στη Θεσσαλονίκη, όπου είπε κάτι αμφίσημα.

Έσπευσαν άλλωστε να τον ερμηνεύσουν οι πιο «έγκυροι»  καθοδηγητές του. Άλλοι διάβασαν ότι «δείχνει Βενιζέλο» και άλλοι ότι αυτό το θέμα θα κριθεί μαζί με την αναθεώρηση, τον εκλογικό νόμο, ίσως και την επιλογή αρχιεπισκόπου και την ήττα της Εθνικής στο μπάσκετ. Και άλλοι ότι ποιος θα είναι πρόεδρος γούστο και καπέλο του Μητσοτάκη: μπορεί να είναι και ο κηπουρός του, αν το κάνει κέφι.

Μόνο που τα πράγματα, κατά την κοινή λογική, την πολιτική τάξη και το Σύνταγμα δεν είναι έτσι. Η εκλογή το ανώτατου άρχοντα περνάει  από τη συνείδηση των βουλευτών και όχι από τις  εντολές του κόμματος .

Το κατοχύρωσε το 2015 ο ίδιος ο Μητσοτάκης όταν δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο που αποφάσισε ο τότε αρχηγός της ΝΔ. Γιατί δεν θα δικαιούνται να κάνουν το ίδιο και σήμερα οι βουλευτές της ΝΔ που ήδη έχουν ταχθεί υπέρ του προέδρου;

Γι’ αυτό σήμερα έχει σημασία με ποια σειρά βάζει τις εξελίξεις στον προγραμματισμό του για  την αναθεώρηση, την εκλογή προέδρου και την… ανακοίνωση της πρότασης του για τον πρόεδρο. Αν δεν προηγηθεί το τρίτο θα φανεί ότι θέλει την ψήφο για την αναθεώρηση χωρίς να  ανοίξει τα χαρτιά του για το πρόεδρο.  Και  δεν θα το καταπιούν όλοι.

Με άλλα λόγια υπάρχει κίνδυνος να μην τον ακολουθήσει μια μερίδα βουλευτών της ΝΔ, αν πάει να κάνει “μπάι πας” τον σημερινό πρόεδρο. Ποια μερίδα; Εκείνοι που έμειναν με το στόμα ανοιχτό όταν τον άκουσαν στη Θεσσαλονίκη να μνημονεύει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και όχι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Αν υπάρχει μεθόδευση για την αποτροπή της δεύτερης θητείας του Παυλόπουλου εκ μέρους του  Μητσοτάκη,  συνιστά ΚΑΙ  ζαβολιά απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση, η συναίνεση της οποίας είναι επιδιωκόμενη από τον Πρωθυπουργό. Εκτός αν το λέει  για ξεκάρφωμα.

Γιατί ζαβολιά; Γιατί το 2015 ο Τσίπρας μπορούσε να τοποθετήσει πρόεδρο ακόμη και τον ξάδερφό του, αφού ήταν δυνατόν να  εκλεγεί 120 ψήφους- μετά τις ίντριγκες Σαμαρά.

Δεν το έκανε και προτίμησε να μην κλείσει το κύκλωμα εξουσίας προτείνοντας επιμόνως -γιατί προηγήθηκαν και άλλες βολιδοσκοπήσεις- τον Προκόπη Παυλόπουλο, που εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία -ήτοι με ευθεία συναίνεση.

Σήμερα, που ο Τσίπρας έχει εκφραστεί ήδη υπέρ της ανανέωσης της θητείας του σημερινού προέδρου, γιατί ο Μητσοτάκης θα …διορίσει πρόσωπο της επιλογής του;

Προφανώς επειδή θα μπορεί αφού ο Τσίπρας συμφώνησε σε εκλογή με 151.  Ήτοι να επιτρέπεται στον Πρωθυπουργό να διορίζει και τον Πρόεδρο, ενώ ήταν μάλλον φυσιολογικό να διαλύεται η Βουλή, αν δεν μπορεί να αναδείξει πρόεδρο. Αλλά πρόκειται για άλλη συζήτηση.