Του Νίκου Λακόπουλου
H υπερχρέωση της χώρας έγινε επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη παρά τον “μύθο” ότι οι παροχές μέχρι το 1989 εκτίναξαν το χρέος. Mιλάει ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Δημήτρης Τσοβόλας. “Aυτό που επί εικοσιπέντε και πλέον χρόνια υποστήριζε η Ν.Δ. και το δήθεν εκσυγχρονιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι υπερχρεώθηκε η χώρα μας το 1989, λόγω της κοινωνικής πολιτικής και άλλων παροχών που δόθηκαν στον Ελληνικό λαό την περίοδο 1981-1989 είναι ψέμα. Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο Α.Ε.Π. και σε απόλυτους αριθμούς”.
Σύμφωνα με την δήλωση του πρώην υπουργού η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε στις 30-6-1989 χρέος που ανέρχονταν σε 6.699 δισεκ. δρχ., ή σε ποσοστό 61,5% του Α.Ε.Π. Στη συνέχεια όμως με Κυβέρνηση Ν.Δ. (και Πρωθυπουργό τον κ. Κων. Μητσοτάκη), το 1993 ανήλθε στο τρομακτικό ποσό των 23.431 δισεκ. δρχ. ή ποσοστό 110,9% του Α.Ε.Π. Τέλος στην περίοδο 1994 έως 1997 (με κυβέρνηση κ. Σημίτη) ανήλθε στο ποσό των 39.339 δισεκ. δρχ. το 1997 ή σε ποσοστό 120,2% στο Α.Ε.Π.. Σήμερα δε παρά τα σκληρά μνημόνια ανέρχεται στο ποσό των 364 δισ. ευρώ ή σε ποσοστό 180% του Α.Ε.Π..Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα».
Το πρόβλημα με το πότε γεννήθηκε το χρέος είναι τι και από πότε θα μετράμε. Δεν μπορούμε να δούμε το χρέος χωρίς να δούμε και τι συνέβαινε την χώρα εκείνη την εποχή. Άλλο να δανείζεσαι για επενδύσεις κι άλλο για να κατανάλωση. Κι ακόμα χειρότερα, άλλο να δανείζεσαι για να πληρώνεις τόκους παλιότερων δανείων. Η δημιουργική λογική του Σημίτη μετέθεσε χρέη στο μέλλον.
Ο Δημ. Τσοβόλας σε άλλη συνέντευξή του δεν παραλείπει να κατακεραυνώσει τον Κώστα Καραμανλή- όταν εκτοξεύτηκε το χρέος- και τον Γιώργο Παπανδρέου στα χέρια του οποίου έσκασε η βόμβα. Η άποψη που κυριαρχεί στους κύκλους της Δεξιάς είναι πως για όλα φταίει η δεκαετία ΄80 και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά εξεταστική από το 2008 -εξαιρεί την περίοδο Κώστα Καραμανλή και έρχεται τώρα η Φώφη Γεννηματά για να ζητήσει έρευνα από το 2.000.
Μιλώντας τον Απρίλιο του 2015 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης -στην Επιτροπή για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους- εξέφρασε σκεπτικισμό απέναντι στην προσφυγή σε Εξεταστικές Επιτροπές, προκειμένου να καλυφθεί «η αποτυχία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος».
«Αυτό που μπορεί να κάνει η Επιτροπή, είναι να φέρει όλα τα πράγματα στο φως: Το τι συνέβη με τα διόδια, το τι συνέβη με την Goldman Sachs. Να ξέρουν όλοι, ότι δεν θα μπορούσε παρά να απογειωθεί το δημόσιο χρέος στην ελλειμματική περιοχή της Ευρωζώνης. Να καταλάβουν οι πολίτες, πως το ελληνικό, το ιρλανδικό, το ισπανικό χρέος, ήταν απαραίτητο για να λειτουργεί η Ευρωζώνη όπως κτίστηκε”.
O Γιάννης Δραγασάκης θα πει το 2013 ότι το δημόσιο χρέος στην σύγχρονη Ελλάδα, δημιουργήθηκε την δεκαετία του 80 με αρχές της δεκαετίας του 90. ” Το 1980 το χρέος ήταν 22 % του ΑΕΠ και μέχρι το 1993 έφθασε στο 98 %.
Δυο από τους μεγαλύτερους πολιτικούς της Ελλάδας ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος φαίνεται ότι οδήγησαν την χώρα σε χρεοκοπία, αλλά είναι οι άνθρωποι που δημιούργησαν την χώρα. Τις πταίει, όπως θάλεγε ο πρώτος. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα το βρει καμιά εξεταστική επιτροπή και μάλιστα τις Βουλής. Σαν τις μπαμπούσκες η έρευνα θα οδηγήσει στο πρώτο δάνειο του 1824 που αποπληρώθηκε το 1978!
΄Η Αγγλία τώρα ενδιαφέρεται για την Επανάσταση και μάλιστα προσφέρει λεφτά να συνεχισθεί ο αγώνας. Τα λεφτά θα πάνε να τα φέρουν από το Λονδίνο ένας εφοπλιστής, ένας πολιτικός και ένας έμπορος. Ο υδραίος Ορλάνδος, ο πελοποννήσιος Ζαϊμης, ο γιαννιώτης Λουριώτης. Η Επανάσταση, δεν έχει να πληρώσει ούτε τα έξοδα ταξιδίου. Τότε προσφέρεται ο φιλέλληνας Λόρδος Μπάιρον να δανείσει την Επανάσταση.
Οι τρεις ταξιδιώτες είχαν σπαταλήσει αρκετά χρήματα στο Λονδίνο, κάνοντας πολυτελή ζωή. Έγινε ένα γενναίο τραπέζι παρόντος και του δημάρχου και η “επιτροπή” συμφώνησε δάνειο 800.000 λιρών με τον Οίκο Λόφναν με τόκο 5%, προμήθεια 3% και ασφάλιστρα 1,5% που θα αποπληρωνόταν σε 36 χρόνια. Ως εγγύηση μπήκε η δημόσια περιουσία , έσοδα και κτήματα, αλλά ποια δημόσια, πια περιουσία, ποιανού κράτους; Οι Άγλλοι δάνεισαν ένα κράτος που δεν υπήρχε!
Στα χέρια του Εκτελεστικού θα φτάσουν μόνο 298.000 λίρες. Το δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού, δηλαδή 472.000 λίρες. Παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια και 2.000 για προμήθεια και άλλες δαπάνες.Το 1838, ο υπουργός Οικονομικών Σπανιολάκης, θα κατηγορήσει ευθέως τον Ορλάνδο ότι παρακράτησε το ποσό των 5.900 λιρών από αυτό και το επόμενο δάνειο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο, θα προσημειώσει την περιουσία του. Αυτό είναι το πρώτο δάνειο του υπό ανέγερσιν κράτους. Οι άγγλοι επενδυτές ανέλαβαν ένα μεγάλο ρίσκο, να δανείσουν ένα ανύπαρκτο κράτος, αλλά δεν ήταν κακή επιχειρηματική κίνηση. Το οικόπεδο αυτό, ήταν εύφορο, στην καρδιά της Μεσογείου, ανάμεσα σε Νότο και Βορρά, Ανατολή και Δύση με θέα στο Ιόνιο, την Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος.
298.000 αγγλικές λίρες. Τόσο πουλήθηκε η Ελλάδα.
Τα λεφτά αυτά χρησιμοποιήθηκαν για τις προεκλογικές ανάγκες της Κυβέρνησης Κουντουριώτη, που προκήρυξε αμέσως εκλογές, τις οποίες κέρδισε! Με μεγάλη της χαρά, όταν τα χρήματα του πρώτου δανείου εξανεμίστηκαν, η αγγλική κυβέρνηση προθυμοποιείται να μεσολαβήσει για ένα δεύτερο δάνειο.
Το καθαρό ποσό του δεύτερου δανείου ήταν 816.000 λίρες. Οι παρακρατήσεις είναι 284.000 λίρες. Οι 212.000 θα δοθούν για αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου! Μένει ένα μικρό ποσό για αγορά όπλων και πυρομαχικών. Οι 160. 000 λίρες δόθηκαν για την παραγγελία έξι ατμοκίνητων πλοίων. Στην Ελλάδα θα φτάσουν μόνο τρία, η “Καρτερία”, η ‘Επιχείρηση” και ο “Ερμής”. Παραγγέλθηκαν δύο φρεγάτες στη Νέα Υόρκη, αλλά στην Ελλάδα θα φτάσει μία, η “Ελλάς”. Η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτηθεί πρώτη.
Το πλοίο δεν θα έχει καλή τύχη. Θα το βυθίσει αργότερα ο Ανδρέας Μιαούλης, ο “Μπουρλοτιέρης” σε μια κίνηση εναντίον του Κυβερνήτη- πλέον- Καποδίστρια. Πιθανόν, να υπάρχει ακόμα ωστόσο, μία έπαυλη, που έχτισε με τα χρήματα, ένας από τους απεσταλμένους για την αγορά των πλοίων, ονόματι Κοντόσταυλος. Τα δάνεια -μπερδεύτηκαν με πολλά άλλα- έφεραν μια δυο, τρεις, πέντε, οχτώ πτωχεύσεις του κράτους.
