Του Γ. Λακόπουλου
Ο ευτελισμός των διεργασιών για το λεγόμενο “νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς” συνάγεται και απο από τη δήλωση του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη ότι δεν προτίθεται να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του, όπως προέβλεπαν κάποιοι, ή τον παρότρυναν άλλοι.
Ο δήμαρχος είναι σοβαρός άνθρωπος , ως πολιτικός έχει προφίλ κεντροαριστερού. και η υποψηφιότητά του θα ήταν συμβατή. Αλλά έχει και πέντε γραμμάρια μυαλό για να αντιλαμβάνεται το γελοίον του πράγματος σ αυτή την υπόθεση.
Η μόνη που δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τι παίζεται είναι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Για την ακρίβεια δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι το κόλπο του νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς στήθηκε για να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή στήθηκε εναντίον της. Εξ ου και ο Σταύρος Θεοδωράκης έσπευσε να θέσει υποψηφιότητα για ένα κόμμα που δεν υπάρχει -και ενώ διαλύεται το δικό του.
Η Φώφη Γεννηματά έχει κάθε λόγο να βάλει τέλος σ’ αυτή την παρωδία και να καλέσει όποιον ενδιαφέρεται για την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία να συσπειρωθεί στο ΠΑΣΟΚ που αποτελεί τον διαχρονικό εκφραστή τους. Αντί γι’ αυτό συζητάει με όσους θέλουν να την οδηγήσουν σιδηροδέσμια στην αυλή του Κυριάκου.
Ήδη έκανε το πρώτο βήμα. Παραβιάζοντας κάθε πολιτική λογική και κάθε στοιχείο της ταυτότητας και των αναγκών του ΠΑΣΟΚ, προσφέρει την άρνηση της να ψηφίσει την απλή αναλογική. Προσφέρει δηλαδή την αυτοκτονία της στη ΝΔ.
Τώρα που βγήκε απο το παιχνίδι η Χρυσή Αυγή και οι 200 δεν συμπληρώνοντι η Φώφη έχει έναν ακόμη λόγο να ψηφίσει την απλή αναλογική. Η αλλιώς , δεν έχει κανέναν λόγο να μην το κάνει.
Αν το παιχνίδι “νέα Κεντροαριστερά” έφτανε το τέλος του θα είχε πλάκα να αναμετρηθεί η Φώφη με τον Σταύρο για την ηγεσία του ….κόμματός της. Ή να της κάνει υποδείξεις σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής. Αυτόν τον ευτελισμό θέλει να αποφύγει ο Καμίνης προφανώς.
Μετά τη πλάκα θα επακολουθούσε βέβαια το απόλυτο δράμα. Η κόρη του Γ. Γεννηματά θα συνέβαλε να οδηγηθεί το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου στον γιο του Μητσοτάκη και η δημοκρατική παράταξη στην υπηρεσία του Άδωνι Γεωργιάδη.
Τέτοιον εξευτελισμό δεν τον οφείλει η Γεννηματά στον εαυτό της και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να τον επιφυλάσσει για το ΠΑΣΟΚ.
Δεν θα είναι παράδοξο να μείνει η ” Δημοκρατική Συμπαράταξη” εκτός Βουλής αν η επικεφαλής της δεν αλλάξει γραμμή πλεύσης με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Πρώτα να τελειώνει με τις περισπούδαστες επιτροπές που προετοιμάζουν τις “θέσεις” για το νέο “φορέα” και να σταματήσει τις διαβουλεύσεις τόσο με τον Θεοδωράκη -που εμφανώς έχει πάρει ήδη τις αποφάσεις του για το μέλλον του-, τον Γ. Παπανδρέου που διέλυσε και διέσπασε το ΠΑΣΟΚ και τους νταλαβερτζήδες που κυκλοφορούν από χρόνια με βασικό απωθημένο τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ –ακόμη και όταν τους έδινε αξιώματα.
Δεύτερον να επαναφέρει τον κόμμα της στη φυσική κοίτη του που είναι η συμπόρευση με όλες τις δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης στην οποία ιστορικά συμπεριλαμβάνονται ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ- ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές του ΠΑΣΟΚ με τις ηγεσίες τους..
Από άποψη τακτικής η Φώφη οφείλει να συνταχθεί με τον Τσίπρα τόσο στο ευρωπαϊκό μέτωπο -αντί να τον ανταγωνίζεται από θέση αδυναμίας- όσο και στις μεγάλες εσωτερικές τομές όπως είναι η απλή αναλογική, υιοθετώντας την ηθική και πολιτική συνέπεια του εταίρου της Θανάση Θεοχαρόπουλου.
Η συμπόρευση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ δείχνει τον τρόπο συσπείρωσης των δυνάμεσων του χώρου που καλυπτε το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα και σ αυτον τον άξονα πρέπει να κληθουν οσοι ενδιαφέρονται να συνεζίσει να τον καλύπτει.
Η “ιδέα” για νέα φορέα εξυπηρεστεί μόνο όσους θέλουν να περάσει το ΠΑΣΟΚ στην ιστορία.
Αλλωστε κοντά στο νου κι η γνώση. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει, οποιαδήποτε σχέση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ το αποκλείσει από την απορρόφηση των δυνάμεων του. Αν κερδίζει έχει κάθε λόγο να συντάσσεται μαζί του.
Τρίτον, να ανανεώσει το κόμμα της, να βγάλει μπροστά νέα πρόσωπα και να το αναδείξει στον φυσικό συνεχιστή της διαδρομής που χάραξαν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης, αλλά και ο Γ. Γεννηματάς και τόσοι ακόμη.
Ταυτόχρονα να οριοθετήσει τις σχέσεις του με όσους προσπαθούν να πουλήσουν το παρελθόν τους στο ΠΑΣΟΚ σε αντιπάλους πολιτικούς χώρους. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει ιστορικό χρέος να καταγγείλει ονομαστικά αυτές τις περιπτώσεις. Τουλάχιστον αυτό θα έκανε ο ιδρυτής του Κινήματος.
Για την πέμπτη κατά σειρά πρόεδρο τους, υπάρχει μια ακόμη ευκαιρία να ανατρέξει στις παρακαταθήκες του: η τελευταία. Αν τη χάσει κατά τη συζήτηση του εκλογικού νομοσχεδίου στη Βουλή, θα καταλήξει να συνταχθεί με τις δυνάμεις η σύγκρουση με τις οποίες ήταν λόγος ίδρυσης για το ΠΑΣΟΚ.
