Toυ Γ. Λακόπουλου
Ένας ακόμη -ο παλιός φίλος του Π. Γερουλάνος-προστέθηκε στη λίστα όσων πετάνε ότι ο Γ. Παπανδρέου θα μπορούσε να γίνει πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας γιατί έχει «επαφές στο εξωτερικό» και εισηγούνται να τον προτείνει ο Τσίπρας.
Πιο ενοχλητικό καλαμπούρι δεν θα μπορούσε να υπάρχει για κάποιον που φρόντισε ίδιος να χάσει οποιαδήποτε εκτίμηση στην κοινωνία. Για δυο λόγους:
Ο ένας είναι ότι πήρε αποφάσεις που αφορούσαν τη χώρα για τις οποίες δεν είχε λαϊκή εντολή. Και ο άλλος: διέσπασε το κόμμα του πατέρα του που τον έκανε πρόεδρο και Πρωθυπουργό- αφού το καταχρέωσε πρώτα.
Για το πρώτο ο ιστορικός του μέλλοντος θα χρειαστεί να ψάξει βαθιά για να βρει τι ήταν αυτό που οδήγησε τον Παπανδρέου να κάνει επιλογές για τις οποίες ουδείς τον εξουσιοδότησε και κανέναν δεν ρώτησε, ούτε στα όργανα το κόμματός του, ούτε στην κυβέρνηση.
Έσυρε την Ελλάδα στο ΔΝΤ -αδιανόητο για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου- και σε διεθνή οικονομικό έλεγχο σα να ήταν καμία τριτοκοσμική χώρα.
Αντί να λύσει το πρόβλημά του υψηλού ελλείμματος που παρέλαβε – και ίδιος διατυμπάνιζε- την έδεσε στα Μνημόνια.
Το έκανε «για να σώσει τη χώρα» είναι η απολογία του. Μόνο που κανείς δεν του ανέθεσε να τη σώσει. Οι πολίτες με την ψήφο τους, του ανέθεσαν να εφαρμόσει το πλουσιοπάροχο πρόγραμμά του για την υλοποίηση του οποίου διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν»
Υπάρχουν μόνο σκοτεινές πλευρές στην περίοδο Οκτώβριος -2000 Απρίλιος 2010, όταν έβαλε την υπογραφή του στο Μνημόνιο. Για το οποίο δεν ενημερώθηκε κανένα κομματικό και κυβερνητικό όργανο- δεν είναι γνωστό ποιοι το συνέταξαν – και κανείς δεν το διάβασε- όχι μόνο ο Χρυσοχοΐδης.
Ίσως ούτε καν ο ίδιος ο Παπανδρέου και ο αλαζόνας υπουργός των Οικονομικών -που αργότερα έφαγε ένα χρόνο στο Ειδικό Δικαστήριο, για άλλη υπόθεση..
Ο δεύτερος λόγος τον κατέστησε αποσυνάγωγο. Έγινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με παρασκηνιακές συναλλαγές με τον Σημίτη από το 1996. Αλλά τον δέχθηκαν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ λόγω ονόματος.
Όταν τα έκανε μούσκεμα και τίναξε και το κόμμα και τη χώρα στον αέρα – και έγινε ο Πρώτος πρωθυπουργός που αποπέμφθηκε με … ψήφο εμπιστοσύνης και χωρίς το κόμμα του να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή- αντί να ευχαριστήσει για όσα του προσέφερε το ΠΑΣΟΚ, που κακοδιοίκησε με τους “κηπουρούς”, το διέσπασε. Άφησε πίσω του συντρίμμια και πέντε πορίσματα ελεγκτικών εταιριών που κρύβουν οι διάδοχοι του.
Με αυτό το ιστορικό χρειάζεται θράσος από ορισμένους -βαλτούς ή με πρωτοβουλία τους- να προτείνουν τον Παπανδρέου για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Να γίνουμε δακτυλοδεικτούμενοι στον πλανήτη ως χώρα των κληρονόμων: ο ένας πρωθυπουργός και ο άλλος πρόεδρος.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας είναι αξίωμα του οποίου ο φορέας πρέπει να εμπνέει σεβασμό και να έχει πιστοποιημένη ικανότητα να λειτουργήσει ως ρυθμιστής του πολιτεύματος, αρχηγός του κράτους και εκφραστής της εθνικής ενότητας.
Να επιβραβευθεί κι από πάνω ο Γιώργος με το ανώτατο αξίωμα της χώρας; Ή έστω με πρόταση από την Αριστερά , ενώ είναι βουλευτής άλλου κόμματος που δεν τον προτείνει; Έλεος…
