Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Όλα του γάμου εύκολα για τον Στ. Κασσελάκη, αλλά του κόμματος όχι και τόσο.
Η πρώτη διασταύρωση του Στέφανου Κασσελάκη με τον Στέφανο Τζουμάκα, έγινε όταν με την υπογραφή 30 βουλευτών ζητήθηκε η έγκριση της Κ. Ε. του ΣΎΡΙΖΑ για τη υποψηφιότητά του και ο Τζουμάκας δεν την καταψήφισε. Μεταξύ μας: μόνο ο καθηγητής Γρήγορης Γεροτζιάφας, υποψήφιος βουλευτής στη Θεσσαλονίκη την απέρριψε και αποχώρησε.
Για δεύτερη φορά διασταυρώθηκαν, όταν ενώπιόν της Κεντρικής Επιτροπής ο καθένας υποστήριξε την υποψηφιότητά του. Ο Τζουμάκας ήταν ιδιαίτερα σκληρός από το βήμα. Ερωτηθείς ο Κασσελάκης για όσα του καταλόγισε, απάντησε μάλλον προσβλητικά: δεν άκουσε γιατί είχε πάει για… κατούρημα!
Η τρίτη διασταύρωση ήταν στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας που συζήτησε για το συνέδριο. Από την Αμερική, όπου βρίσκονταν για το γάμο του, ο Κασσελάκης άκουσε τον Τζουμάκα να καταγγέλλει σοβαρά πράγματα για αυτόν.
Παραδίπλα ο Πολάκης αντάλλασσε μπινελίκια με τον Ξανθό και τον Σκουρλέτη, ενώ ο Ραγκούσης, ο Τσακαλωτος , η Αχτσιόγλου και άλλοι, αμφισβητούσαν ότι ο πρόεδρος εκφράζει αυθεντικά το κόμμα.
Στην ψηφοφορία ο Τζουμάκας δεν έλαβε μέρος, όπως και οι Θεοχαρόπουλος, Ραγκούσης, Κολτσίδα. Θεωρούσαν την συζήτηση για την ημερομηνία του συνεδρίου δευτερεύουσα υπόθεση. Αν ψήφιζαν, έστω «λευκό» ο ΣΎΡΙΖΑ σήμερα θα ήταν αλλιώς.
Η φωτιά που έκαιγε διαρκώς άναψε την επομένη όταν ο πρώην υπουργός και επικεφαλής της Επιτροπής Ανάλυσης και Στρατηγικής του ΣΎΡΙΖΑ επί Τσίπρα, πήγε στο κανάλι στο οποίο ο Κασσελάκης έχει απαγορεύσει στα στελέχη του να εμφανίζονται μετά τα επεισόδια Χιώτη- Αυτιά.
Είπε βαριές κουβέντες για τον Κασσελάκη και την κατάσταση τον ΣΥΡΙΖΑ και «έθεσε αυτόν εκτός ΣΥΡΙΖΑ» κατά την προεδρική αντίδραση, που έφερε άλλες αντιδράσεις εναντίον του.
Αν δει κανείς από μακριά την εικόνα που διαμορφώθηκε πλέον, ο ΣΎΡΙΖΑ διχάζεται και πάει ένα ακόμη βήμα προς τη διάσπαση. Σ αυτό το σκηνικό αιωρούνται δέκα καίριες παρατηρήσεις.
Πρώτη: Στην- αγωνιστική- πολιτική διαδρομή του ο Στ. Τζουμάκας έλεγε πάντα τη γνώμη του και αυτό ήταν για πολλούς το σημαντικό πολιτικό προσόν του. Πχ το 1990 κατήγγειλε ότι στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έγινε νοθεία. Ο Παπανδρέου δεν διανοήθηκε να τον διαγράψει.
Όταν ως αναπληρωτής υπουργός Παιδείας μόλις δέκα ημερών των του έκανε σκληρή προσωπική κριτική, – όπως και ο Χάρης Καστανίδης ως υφυπουργός- απλώς τον έβγαλε από την κυβέρνηση. Την επόμενη όταν τον είδε τον στη Κ. Ε. του είπε απλώς: «Λυπάμαι Στέφανε…»
Δεύτερη. Στον ΣΎΡΙΖΑ ο πρόεδρος του κόμματος δεν έχει το δικαίωμα να διαγράφει στελέχη με προσωπική απόφαση. Το Καταστατικό ορίζει μια ιδιαίτερα εξαντλητική διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου. Αντίθετα ως πρόεδρος της Κ. Ο. μπορεί να αποβάλει βουλευτή από τις γραμμές της, με μια απλή επιστολή στον πρόεδρος της Βουλής.
Τρίτη. Ο Κασσελάκης είναι ο πρόεδρος του κόμματος και έχει τον πρώτο λόγο .Οσοι πήραν μέρος στις αρχαιρεσίες εξ ορισμού συμφώνησαν να αναγνωρίζουν τον νικητή. Θα είναι μέχρι να αποχωρήσει ο ίδιος, ή να αποφασίσει αρμόδιο όργανο την καθαίρεσή του. Αλλά για να τεθεί το δεύτερο πρέπει υπάρξει παραπομπή του.
Αυτά βεβαίως δεν στερούν από τα στελέχη το δικαίωμα να αξιολογούν μετά την εκλογή τον πρόεδρο , από τα πρώτα δείγματα γραφής του και να ζητήσουν αντικατάσταση. Αλλά αυτή περνάει από τα όργανα. Αν απορριφθεί τότε πρέπει να αντικατασταθούν οι ίδιοι. Η να φύγουν: η συμμετοχή στα κόμματα είναι εθελούσια επιλογή- και ο Στ. Κούλογλου λειτούργησε υποδειγματικά.
Τέταρτη. Όσα είπε ο Τζουμάκας είναι σκληρά- και τα ίδια είχε πει ήδη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας- οπότε έπρεπε να τον εγκαλέσει επί τόπου κάποιος. Όπως τα είχε πει και πριν τη συνεδρίαση δημοσίως. Εν πάση περιπτώσει είναι η θέση του. Δεν είναι για να περνάει η ώρα, σε ένα κόμμα για τον αρχηγό: «Δεν ήλθε τον φέρανε», «το παιδί δεν κάνει», «η ηγεσία δεν γίνεται αποδεκτή» και «γελάει η κοινωνία» . Είναι “φυτευτός” του “συστήματος” διαπλοκής και ολιγαρχίας. ..
Πέμπτη: Στον ΣΥΡΙΖΑ- και σε αντίστοιχους δημοκρατικούς πολιτικούς φορείς- το πρώτο που κάνει η ηγεσία όταν διατυπώνονται τόσο σοβαρές απόψεις που ισοδυναμούν με κατηγορίες, είναι να διαχωρίσει τα πραγματικά περιστατικά από τις πολιτικές κρίσεις και απόψεις, που είναι άσκηση δικαιώματος και το μόνο που μπορεί να κάνει ο πρόεδρος είναι να απαντήσει.
Έκτη. Οι κρίσεις είναι ελεύθερες, αλλά οι αναφορές σε πραγματικά περιστατικά χρειάζονται αποδείξεις και ο πρόεδρος οφείλει να τις ζητήσει από τον καταγγέλλοντα. Αν δεν τις προσκομίσει μένει εκτεθειμένος και το κόμμα μπορεί να τον αποδοκιμάσει πολιτικά. Αν η ηγεσία τον θέλει και εκτός κόμματος, δεν έχει παρά να ακολουθήσει τη διαδικασία του Καταστατικού. Προεδρική απόφαση διαγραφής στον ΣΥΡΙΖΑ δεν νοείται. Πόσο μάλλον ετεροχρονισμένα: πρώτα ανακοινώνεται η διαγραφή και μετά διενεργείται ο πειθαρχικός έλεγχος.
Εβδόμη. Συγκεκριμένοι σχολιαστές, ανάφεραν ευλόγως ο τι σε κανένα κόμμα δεν θα απέφευγε τη διαγραφή κάποιος που τοποθετείσαι τόσο απαξιωτικά και με βαριές διατυπώσεις για τον εκλεγμένο επικεφαλής του κόμματος.
Ωστόσο δεν μπορεί να παραβλέψει το δικαίωμα Τζουμάκα να υπερασπιστεί τις απόψεις του σε αρμόδιο κομματικό όργανο, ή να του στερήσει την ευκαιρία να αποδείξει τους ισχυρισμούς του. Εν προκειμένω η διαδικασία λειτούργησε ανάποδα. Αν ο καταγγέλλων έχει στοιχεία για όσα λέει;
Όγδοη. Όπως εξελίσσεται η υπόθεση – με τον πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας να ζητάει εγγράφως την προεδρική προσφυγή για διαγραφή, η οποία θα καταλείψει αναπόφευκτα στην Κεντρική Επιτροπή- δείχνει πολιτική απειρία. Και στις δυο Επιτροπές, δεν θα τεθεί μόνο θέμα Τζουμάκα, αλλά με βάση τα ενδοκομματικά δεδομένα θα θέλουν κάποιοι και θεμα Κασσελάκη. Μια τέτοια συζήτηση εύκολα εκτρέπεται και ουδείς μπορεί να προβλέψει ότι η βλάβη που θα προκληθεί θεραπεύεται… Ακόμη και ξεκατινιάσματα μπορεί να προκύψουν, αν δεν άρχισαν ήδη.
Ενάτη. Πέρα από τους ενδοκομματικούς συσχετισμούς, υπάρχουν και οι συλλογικές προσλαμβάνουσες της κοινωνίας και ειδικά των δημοκρατικών πολιτών, διαχρονικά ,για τον Στέφανο Τζουμάκα από τη μια και τον Στέφανο Κασσελάκη από την άλλη. Δεν είναι βέβαιο ότι αντιστοιχούν στο αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών, μιας σχετικά μικρής μερίδας πολιτών -μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Δέκατη. Στην πραγματικότητα η διαχείριση της «υπόθεσης» Τζουμάκα από την ηγεσία έγινε “άτσαλα” και, εξελίσσεται σε σκληρή εσωτερική διαμάχη με δυο ορατά στρατόπεδα και πιθανότερο αποτέλεσμα να καταστεί απολύτως αδύνατη η συνύπαρξή τους μετά από αυτή τη σύγκρουση. Και αν ελάχιστη σημασία έχουν όσα συμβαίνουν στο κόμμα, η μετάγγιση της ρήξης και στους βουλευτές, μπορεί να στερήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ το ρόλο της της αξιωματικής αντιπολίτευσης – αν κριθεί από την πρώτη ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Συμπέρασμα. Όλα του γάμου εύκολα για τον Στ. Κασσελάκη, αλλά του κόμματος όχι και τόσο.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
