Η “λύση” των εκλογών για πρόεδρο, η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και η αινιγματική παρέμβαση από το μέλλον του Αλέξη Τσίπρα

Του Νίκου Λακόπουλου

H παρέμβαση βόμβα του Αλέξη Τσίπρα πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και η αποδοχή της πρόκλησης από τον κ. Κασσελάκη βάζουν σε κίνηση το κόμμα που θα εκλέξει πρόεδρο ξανά μέσα σε λίγους μήνες -πιθανόν και… δυο προέδρους αφού το συνέδριο μπορεί να είναι συνέδριο δυο -ίσως και τριών- κομμάτων.

Η πρόκληση του Στέφανου Κασσελάκη “βρείτε μου αντίπαλο και πάμε” σαν μονομάχος σε αρένα οδηγεί σε εκλογές σε λίγες μέρες με πιθανούς αντιπάλους του τον Δημήτρη Τεμπονέρα και την Όλγα Γεροβασίλη με την βεβαιότητα πως ο νικητής και οι ηττημένοι στην αναμέτρηση είναι δύσκολο να βρεθούν στο ίδιο κόμμα.

Η αρχηγική εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη για πρώτη φορά σε μια μεγάλη συγκέντρωση που μετέτρεψε σε αρένα με χειροκροτητές αντί για συνέδρους – με εμπρηστικό και διχαστικό λόγο μπορεί να ήταν το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ με την ίδρυση νέου κόμματος με άλλο όνομα, λογότυπο και καταστατικό και άλλη Πολιτική Γραμματεία και Κεντρική Επιτροπή.

Ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας πως ο Στέφανος Κασσελάκης «εκλέχτηκε χωρίς να προλάβει να διατυπώσει αναλυτικά τις θέσεις και το σχέδιό του” του ζητά να ξαναπάει σε εκλογές με απαντήσεις και όχι ερωτήματα.

“Για να οδηγήσει το κόμμα στην επερχόμενη εκλογική μάχη πρέπει να είναι σαφές ότι διαθέτει, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας» είπε ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά το ερώτημα σ΄αυτές τις εκλογές είναι τι θα συμβεί μετά τις εκλογές με την μειοψηφία.

Αν ο Κασσελάκης ηττηθεί δεν θα μπορέσει να αρκεσθεί στο ρόλο της αντιπολίτευσης και το κόμμα θα οδηγηθεί σε νέα διάσπαση. Αν νικήσει η σημερινή αντιπολίτευση θα πρέπει να φύγει από το κόμμα αφού πρόκειται για “υπονομευτές” που πάλι θα ελέγχουν τα μισά ή σχεδόν τα μισά κομματικά όργανα.

Η ‘λύση” και η διάλυση

Η “λύση” για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η συντριβή του αντιπάλου και οι εκλογές μεταφέρουν το πρόβλημα στο μέλλον όπου η de facto διάλυση του κόμματος δημιουργεί το ερώτημα τι θα συμβεί την επόμενη μέρα πάνω από τα ερείπια ενός κόμματος που κάποτε ήταν κυβέρνηση, αλλά αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Τέλος.

Η απάντηση δεν βρίσκεται στην ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη -που το βασικό της θέμα ήταν ο ίδιος- σαν ένας Νέρωνας που απολαμβάνει τις φωτιές που έχει ανάψει, αλλά στην παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα που απευθύνεται σε ένα συνέδριο που δεν θα πάει.

«Σε ότι με αφορά η ιστορία, ο λαός και η προοδευτική παράταξη με τίμησαν και με το παραπάνω και η μόνη μου φιλοδοξία σήμερα είναι να αγωνίζομαι στο πεδίο των ιδεών, για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ελπίδα για το λαό και την κοινωνία».

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποχωρήσει απο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αγωνίζεται για “να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ελπίδα”. “Στις 29 Ιούνη, μετά την εκλογική ήττα, πήρα μια δύσκολη αλλά επιβεβλημένη απόφαση. Αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει ένα νέο κύμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

“Ήθελα με τη στάση μου να προκαλέσω ένα ηλεκτροσόκ ανάταξης στον κλονισμένο οργανισμό του κόμματος, που βρέθηκε μπροστά σε μια απρόσμενη σε εύρος ήττα, ώστε να συνέλθει σύντομα. Να ανανεωθεί, να αναστηλωθεί, να ανακάμψει και να οδηγηθεί ξανά και γρήγορα σε τροχιά αξιόπιστης και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης και κυβερνητικής διεκδίκησης”.

Την ευθύνη να προειδοποιήσω για αυτό που βλέπω να έρχεται και πρέπει να αποτραπεί. Την ευθύνη να πω την αλήθεια, όπως τη βλέπω και την αισθάνομαι”.

Αυτό που έρχεται δεν μπορεί να αποτραπεί από αυτό το κόμμα αφού “είναι σαν να έχουμε γυρίσει την πλάτη στην κοινωνία” και “φαινόμενα ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού, παραβίασης των αρχών της συλλογικότητας και της συντροφικότητας, έχουν παραλύσει τον κομματικό οργανισμό”.

Μια βόμβα από το μέλλον

Για πολλούς αναλυτές η παρέμβαση Τσίπρα ήταν ράπισμα στον Κασσελάκη, αλλά δεν παρέλειψε να επικρίνει και τους ηττημένους των εκλογών που έφυγαν και όσους “διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν».

Η βόμβα στη λίμνη δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλη την παράταξη και έπεσε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπορεί να αφορά ένα άλλο συνέδριο όπου ο Κασσελάκης, ο Τσακαλώτος και η Αχτσιόγλου μαζί με όσους διεκδικούν σήμερα την ηγεσία θα είναι πρόσωπα του παρελθόντος.

Ο Αλέξης Τσίπρας παραπέμπει στο μέλλον, πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ -που ο ίδιος είχε πει πως δεν υπάρχει πια πριν αποχωρήσει. Προφανώς ξέρει πως η “λύση” με την προσφυγή στη βάση δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά μπορεί να επιταχύνει τις εξελίξεις και να φέρει το μέλλον πιο κοντά.

Ο χρόνος που κυριαρχεί στην παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα δεν αφορά το παρελθόν, ούτε αναφέρεται στα πρόσωπα του παρόντος, αλλά το μέλλον και τα αινίγματά του:

“Θα υπάρξει, λοιπόν, σε αυτές τις συνθήκες, προοδευτική απάντηση στην κάλπη;

Θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον ρόλο της αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης στη φθίνουσα ηγεμονία μιας αλαζονικής, αυταρχικής και διεφθαρμένης κυβέρνησης; Με επιμονή, ρεαλισμό, σοβαρότητα και αξιοπιστία;

Θα τελειώσει την Κυριακή των ευρωεκλογών η αλαζονεία του 41% ;

Θα ξεπροβάλει μια αχτίδα ελπίδας;”