Του Γ. Λακόπουλου
Σε μια από τις χειρότερες συνεντεύξεις Πρωθυπουργού που δημοσιευθήκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ -κάτι σαν αυτές που έδινε ο Κ. Σημίτης- ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκτός από τις λίγες και ανώδυνες ερωτήσεις που δέχθηκε, έθεσε και ο ίδιος μια στον εαυτό του: Ποιο, άραγε, είναι το διακύβευμα για τα επόμενα 100 χρόνια; Και απάντησε:
«Όταν ρώτησα τον Στάθη Καλύβα, μου απάντησε «Η ευτυχία». Συμφωνώ. Είναι η ευτυχία ως έννοια που συνδέεται με τον τρόπο που εργαζόμαστε και με τον οποίο ζούμε την καθημερινότητά μας, συνδυάζοντας όλα όσα δικαιούμαστε ως πολίτες και ως άτομα και ξεχωριστές προσωπικότητες. Και η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει αυτή την «ευτυχία» του μέλλοντος»
Ουδείς περίμενε αυτή την απάντηση από υπεύθυνο Πρωθυπουργό. Κάποτε ο έτερος «υιός του πατρός» που πήρε και άσκησε την πρωθυπουργία ως κληρονομικό δικαίωμα ήθελε να κάνει την Ελλάδα «Δανία του Νότου».
Ο σημερινός θα την κάνει «ευτυχισμένη». Όπως το Μπουτάν, του οποίου ο Βασιλιάς- και πρωθυπουργός ως το 2008- καθιέρωσε και δείκτη ευτυχίας του λαού του!
Πιστεύει ότι… οδηγεί την Ευρώπη!
Δεν ήταν το μόνο παράδοξο της ελεύθερης συζήτησης που εμφανίσθηκε ως συνέντευξη. Προβληματισμό προκαλεί η εντύπωση που φαίνεται να έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον εαυτό του- όπως αναδύεται από τις τοποθετήσεις του.
Πρωτίστως δείχνει να θεωρεί ότι… οδηγεί την Ευρώπη!
«Εμείς θέσαμε εξαρχής το θέμα του Ταμείου Ανάκαμψης, που σήμερα είναι γεγονός. Όπως πρώτοι βάλαμε και το ζήτημα του πιστοποιητικού εμβολιασμού, που επίσης γίνεται τώρα πραγματικότητα. Γιατί βλέπαμε, ίσως πιο πριν από άλλους, ότι κάποια στιγμή ο κόσμος θα ταξιδέψει …»
Μιλώντας για το «Εθνικό Σχέδιο» της κυβέρνησής για το Ταμείο Ανάκαμψης λέει «όχι απλά έτυχε πολύ θερμής υποδοχής, αλλά -ποιος θα το περίμενε- χρησιμοποιήθηκε και ως πρότυπο για άλλες χώρες που είχαν κάνει μια πιο πρόχειρη δουλειά».
Σε ό,τι αφορά την παρουσία του στις κοινοτικές διεργασίες το απογειώνει:
Μπορώ να σας πω ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα. Τίποτα απολύτως. Η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή μεταξύ των Ευρωπαίων. Στην πρώτη γραμμή κατά της πανδημίας. Στην οικονομία και στη συγκράτηση της ανεργίας. Αλλά και στην πρώτη γραμμή της διπλωματίας».
Παρακάτω του δίνει και καταλαβαίνει ακόμη περισσότερο:
«Εμείς είμαστε που επιτρέψαμε στην Ευρώπη να διαπραγματεύεται συνολικά ως Ευρώπη με την Τουρκία. Ειδικά στο Προσφυγικό, από θέση ισχύος. Γιατί, πολύ απλά, κρατήσαμε τα σύνορα μας. Εάν δεν είχε συμβεί αυτό, η Ευρώπη θα διαπραγματευόταν με την Τουρκία από θέση αδυναμίας. Σήμερα, όμως, μιλά με την Τουρκία από θέση ισχύος. Κι αυτό το οφείλει σε μας. «
Όπου λέει «εμείς» εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς το «εγώ». Το θέμα είναι άλλο: όσα λέει δεν ισχύουν όπως τα λέει. Και προφανώς θα τα διαβάζουν και την Ευρώπη, όπου τόσα εύσημα μόνο ένας του έχει αποδώσει: ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς.
Σημαντικός παράγοντας στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι η Ευρώπη. Και επιπλέον προέρχεται από το κόμμα του. Όσοι έχουν λόγο στην Ευρώπη μάλλον δεν τον παίρνουν κα πολύ τοις μετρητοίς αν λάβουμε υπόψη το Μακεδονικό, τις σχέσεις με τον Ερντογάν, αλλά και το «πιστοποιητικό εμβολιασμού» που… δεν το επέβαλε. Άλλο το «ψηφιακό πράσινο πιστοποιητικό» που προτείνει η Κομισιον και θα κριθεί από το Συμβούλιο.
Αλλού γι΄αλλού
Το τρίτο σημείο που χρήζει προσοχής είναι η συγκομιδή από διάφορες τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού, που δείχνουν… αλλού γι’ αλλού. Σαν να μην παρακολουθεί καν τις εξελίξεις στη χώρα και να μην έχει υπόψη τα στοιχεία που ορίζουν το παρόν και το μέλλον της. Ή σα να βρίσκεται μόνος επί σκηνής και να σχεδιάζει με… προοπτική δεκαετίας, όπως λέει.
Μια απλή σταχυολόγηση πείθει ότι δεν βλέπει πέρα από τον καθρέφτη του:
«Η χώρα μας τα έχει καταφέρει, συνολικά, πολύ καλύτερα από ό,τι άλλες με πιο οργανωμένα και καλά χρηματοδοτημένα συστήματα υγείας»
«Η Πολιτεία ενίσχυσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας»
« Δημόσιος και ιδιωτικός τομέας συνεργάζονται υπό την καθοδήγηση του Υπουργείου»
« Έχω επιδιώξει το ήπιο πολιτικό κλίμα πολλές φορές μέσα από έναν δημόσιο λόγο»
«Στη χώρα μας η πανδημία και ο κορωνοϊός πολιτικοποιήθηκαν. Ταυτίστηκαν με την κυβέρνηση…για να στοχοποιηθεί η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά»
«Προσωπικά, δεν θεωρώ το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατ’ ανάγκην πιο σημαντικό από το δικαίωμα του εργάζεσθε»
« Στην υπόθεση Κουφοντίνα όλοι πάντως, εκ των υστέρων αναγνώρισαν ότι η στάση της κυβέρνησης ήταν η σωστή.
Θα μας οδηγήσει στην… ευτυχία!
«Είναι ψευδής υπόθεση ότι η κυβέρνηση τάχα απέτυχε στη διαχείριση της πανδημίας και της οικονομίας. Παρά τις δυσκολίες, κατορθώσαμε πολλά στο μέτωπο της υγείας, όσο και σε εκείνο της οικονομίας.
«Ούτε παλαιότερα ούτε τώρα μπορώ προσωπικά να κατηγορηθώ ως αυταρχικός πολιτικός. Πολύ απλά, κάποιοι προσπαθούν να με παρουσιάσουν ως κάτι το οποίο δεν είμαι»
« Από το δίπολο «Αριστερά – Δεξιά», εγώ προτιμώ το ζεύγος «πρόοδος – καθήλωση». Γιατί το ζητούμενο σήμερα δεν είναι, απλά, η δίκαιη κατανομή του πλούτου. Αλλά η μεγέθυνσή του, που θα φέρει και τον ισότιμο επιμερισμό του»
«Ο ιδιωτικός τομέας έχει δημιουργήσει ένα σημαντικό απόθεμα καταθέσεων και πόρων μέσα στην πανδημία, το οποίο μπορεί είτε να δαπανήσει σε κατανάλωση είτε να επενδύσει».
Όλα αυτά είναι από ανακριβή και αβάσιμα, ως ακατάληπτα και περίεργα.
Μια πάντως από τις διατυπώσεις του δείχνει σαν προσπάθεια να δικαιολογήσει τον εαυτό του για τις παραβιάσεις της καραντίνας:
«Ο πολίτης αναρωτιέται: Όταν άλλοι πάνε σε μία διαδήλωση γιατί και εγώ να μην πάω σε ένα άλλο σπίτι;».
Συμπέρασμα: Αν τον πάρουμε τοις μετρητοίς, έχουμε πρωθυπουργό που δεν κάνει κανένα λάθος, όλα τα χειρίσθηκε σωστά, είναι ο πρώτος στην Ευρώπη και θα μας οδηγήσει στην ευτυχία.
Όπως έχει εξήγηση, δεκτή.
