Του Γ. Λακόπουλου
Από κάποιες πλευρές εγείρονται κατά καιρούς θέματα για την Επιτροπή «Ελλάδα 2021». Σε άλλους δεν αρέσει η ιδέα. Σε άλλους δεν αρέσει η Γιάννα Αγγελοπούλου. Σε άλλους ο Μητσοτάκης που την έβαλε επικεφαλής. Κάποιοι απλώς δεν θέλουν πολλά- πολλά, αλλά μια γιορτή με χορούς και τραγούδια.
Ορισμένοι επιστρέφουν στο 2004, όταν τους μπήκε η ιδέα ότι η Γιάννα θα εξαργυρώσει τον άθλο των Ολυμπιακών Αγώνων στο πεδίο της πολιτικής – και βάλθηκαν να μην αφήσουν τίποτε όρθιο.
Ο καθένας μπορεί να έχει τα θέματά του. Δικαίωμά του. Κανείς όμως δεν μπορεί να ρωτάει τι πρόκειται να γίνει το 2021. Ούτε να υποδεικνύει στην Αγγελοπούλου τι να κάνει και τι όχι. Γιατί απλούστατα αυτό έχει λυθεί από καιρό.
Για την ακρίβεια ο Νόμος 4622/2019 – αναφέρει ρητά στο άρθρο 114:
“Συστήνεται Επιτροπή, υπαγόμενη στον Πρωθυπουργό, για την προετοιμασία της Χώρας ενόψει της συμπλήρωσης διακοσίων ετών από την Παλιγγενεσία.
Σκοπός της Επιτροπής είναι: (α) η μελέτη και η υποβολή προτάσεων για την ανάδειξη των αξιών του ελληνικού Έθνους, του πολιτισμού και της ιστορίας, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη σύσταση του ελληνικού Κράτους μέχρι σήμερα, (β) η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και ιδιαιτεροτήτων της Ελλάδος, (γ) η δημιουργία ενιαίας εικόνας (branding) της χώρας και των φορέων του Ελληνικού Κράτους, (δ) η δημιουργία της στρατηγικής ενεργειών και του πλάνου δράσεων που θα συντελεστούν για τον εορτασμό της εθνικής επετείου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση….»
Το μόνο που δεν προκύπτει από αυτά είναι ότι η δουλειά που έχει κάνει αυτή η Επιτροπή είναι να βρει χορευτικά συγκροτήματα και ορχήστρες δημοτικής μουσικής και να παραγγείλει φουστανέλες για τα πανηγύρια που θα στηθούν -με σουβλιστά αρνιά και κοκορέτσια.
Οι αρμοδιότητες της Αγγελοπούλου, οι σχέσεις της με τους υπόλοιπους και όσα πρέπει να πετύχει ορίζονται ρητά και συγκεκριμένα. Τα κάνει; Ο στόχος επιτυγχάνεται. Δεν τα κάνει; Θα λέμε: δεν καθότανε στις δάφνες του 2004;
Ο προσανατολισμός είναι εμπροσθοβαρής- με την έννοια ότι βλέπει στο μέλλον. Αλλά κανένα μέλλον δεν μπορείς να δεις, αν δεν αρχίσεις από το παρελθόν.
Για όλα: την ανάδειξη των αξιών, του πολιτισμού και της ιστορίας του Έθνους. Με τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, τα μπρος- πίσω και τα σλάλομ από την σύσταση του ελληνικού κράτους.
Αυτά δεν πακετάρονται σε μια «γιορτή». Η Επιτροπή πρέπει να είναι ανοιχτή στην ιστορία, στην επιστήμη, στην πολιτική. Ήτοι στη σκέψη, τον λόγο, την τεκμηρίωση, την αμφισβήτηση, τη σύνθεση, την πρωτοβουλία.
Να βάλει στο παιχνίδι πολλούς, Έλληνες και ξένους, για να καλύψει όλα τα θέματα και να μιλήσει και στον τελευταίο Έλληνα, όπου Γης.
Κοντολογίς η επέτειος του 1821 δεν είναι μια παράσταση που κάποιος θα σκηνοθετήσει και θα προσέλθουν οι θεατές να απολαύσουν.
Είναι ευκαιρία για συλλογική επικοινωνία με τον καθρέφτη και σχεδιασμούς πορείας. Το πρώτο οφείλει να το κάνει η Επιτροπή. Το δεύτερο αυτοί που έχουν την νομιμοποίηση να παίρνουν αποφάσεις.
Χρειάζεται η κριτική και ο δημόσιος έλεγχος. Αλλά η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι σοβαρή και κρίσιμη.
Δεν χωράει μονομέρειες, απαγορεύσεις, ιδεοληψίες, ταμπού και στεγανά. Ούτε υποδείξεις, φοβέρες και μικροκομματισμούς.
Θα γίνει στο ανοικτό πεδίο, με ανοικτά μυαλά και ανοικτούς ορίζοντες.
Η δουλειά της Αγγελοπούλου είναι να διασφαλίσει όλα αυτά για να διασφαλίσει το στόχο. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος.
Ως τότε θα ήταν καλύτερα να την αφήσουν να κάνει αυτή τη δουλειά, χωρίς να την τραβάει ο ένας κι ο άλλος από το μανίκι.
