Του Βασίλη Φιλιππάτου
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών εκφράζει τη λύπη του για την αδυναμία να βρεθεί, για πρώτη φορά, κοινή θέση της Ε.Ε. και του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα! Μάλιστα…
Τα γερμανικά «δάκρυα», αλλά και ορισμένες οργίλες δηλώσεις, «αναξιοπρεπής στάση», «ανευθυνότητα της Ελλάδας», έχουν να κάνουν με την απόφαση της Αθήνας να μπλοκάρει – προβάλλοντας βέτο – δήλωση για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον ασιατικό Δράκο.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα διαφοροποιήθηκε από τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, υποκύπτοντας στις πιέσεις του Πεκίνου. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι Γερμανοί, χρεώνοντας στην ελληνική κυβέρνηση αδυναμία απέναντι στον οικονομικό όγκο των συμφωνιών που έχει υπογράψει ο Τσίπρας, μετά το ταξίδι του στις 12 Μαϊου στην Κίνα. Έτσι, σύμφωνα πάντα με τη γερμανική θέση, το Πεκίνο «φιμώνει» εύκολα χώρες εξαρτημένες οικονομικά από αυτό, όπως είναι η χώρα μας.
Όμως, η χώρα που σήμερα χρειάζεται περισσότερο από οποιανδήποτε άλλη ως εμπορικό και όχι μόνο εταίρο την Κίνα, είναι η ίδια η Γερμανία. Η… μετακομμουνιστική αυτή υπερδύναμη έχει εξελιχθεί σε στυλοβάτη του ελεύθερου, καπιταλιστικού εμπορίου, ιδίως μετά τον τορπιλισμό, από τον ίδιο τον Τραμπ, της διαπραγμάτευσης της εμπορικής συμφωνίας ΤΤΙΡ μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε.
Επίσης, η Γερμανία της Άνγκελας Μέρκελ, χρειάζεται απεγνωσμένα ως σύμμαχο την Κίνα στη μάχη – και στο οικονομικό εύρος που αυτή έχει – κατά της κλιματικής αλλαγής, μετά την δεύτερη τορπίλη του Ντόναλντ Τραμπ που αποφάσισε την αποχώρηση ΗΠΑ από την Συνθήκη του Παρισιού.
Μπορεί η κυρία Μέρκελ να κρατάει ψηλά στην ατζέντα της το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε συνάντησή της με την κινεζική ηγεσία, όμως… business is business! Γι’ αυτό και το βέτο της ελληνικής κυβέρνησης που μπλόκαρε δήλωση της Ε.Ε. για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα της «ήρθε κουτί». Κι ας εξέφρασε έκπληξη και λύπη…
Ο απομονωτισμός της Αμερικής του Τραμπ, που θέλει να «απομονώσει» και τη γερμανική Ευρώπη, σπρώχνει – εκούσια- την Μέρκελ στην ασιατική αγκαλιά. Έτσι, ολοένα με μεγαλύτερη αγωνία και προθυμία η γερμανική βιομηχανία και αυτοκινητοβιομηχανία θα αναζητεί άνοιγμα και στήριγμα σε Κίνα και Ινδία. ‘Η αλλιώς, όσο απομακρύνονται τα… χάμπουργκερ, τόσο πιο κοντά θα έρχονται τα σνίτσελ με τα… σπρινγκ ρολς και το.. κάρι.
Και μπορεί η κυρία Μέρκελ να κρατάει ψηλά στην ατζέντα της το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε συνάντησή της με την κινεζική ηγεσία – το έθεσε κατά επίσκεψη του κινέζου πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ στο Βερολίνο την 1η Ιουνίου, αλλά και στην δική της στο Πεκίνο πριν ένα χρόνο – όμως… business is business!
Και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης τής ήρθε, στη συγκεκριμένη συγκυρία, κουτί. Σε σημείο που κάποιος καχύποπτος μπορεί να διερωτηθεί: «Ρε μπας και ο Αλέξης είναι ο… λαγός της Άνγκελας;».
