Του Γ. Λακόπουλου
«Επίθεση εναντίον μου με μαχαίρι… Χτύπαγε τον αέρα- δεν ήμουν εκει. Τον συγχωρώ».
Διονύσης Σαββόπουλος
Αν οι πληροφορίες που διακινούνται είναι ακριβείς ο Νίκος Παππάς λέει στους φίλους του ότι «είναι συνηθισμένος στις επιθέσεις», ή ότι «μπόρα είναι θα περάσει» και στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «όσο και να ψάξουν δεν υπάρχει τίποτε να βρουν».
Κάνει λάθος. Έχουν βρει ήδη αρκετά και η μπόρα τώρα αρχίζει.
Αν εννοεί κάτι ποινικά επιλήψιμο, αφορά τον ίδιο και τον δικηγόρο του. Αν μιλάμε για πολιτική όσα τους έδωσε αφορμή να τον συνδέσουν αρκούν για να βλάψουν την υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ- και όσων πίστεψαν ότι μπορεί να αναχαιτίσει τον Νεομητσοτακισμό.
Έχουν βρει μια ηχογραφημένη συνομιλία του με έναν αλλοδαπό τον οποίο ερευνούν οι ελληνικές αρχές. Και τους σκελετούς της εμπλοκής με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Καλογρίτσα.
Στην πρώτη περίπτωση ο Παππάς ενεπλάκη με εντολή του τότε πρωθυπουργού που δέχθηκε σχετικό αίτημα από τον Νετανιάχου. Δεν ήταν πρώτος. Το ίδιο αίτημα είχε δεχθεί και ο Σαμαράς.
Ανέλαβε να δει τον Μιωνή ως …διακρατικό ρουσφέτι και τα έκανε θάλασσα: αποδείχθηκε ερασιτέχνης, αφελής επιπόλαιος, ατζαμής, εξυπνάκιας, μαλάκας και όλα τα συναφή.
Ο άλλος ήταν καλωδιωμένος -ήδη έχει επιληφθεί ο εισαγγελέας- και τον ψώνιζε κι αυτός νόμιζε ότι τον χειρίζεται. Βουλωμένο γράμμα διαβάζει.
Στην εξαπάτηση της ξένης εταιρίας από τον Καλογρίτσα δεν είχε ευθύνη ο Παππάς. Αλλά είχε ευθύνη για το νταραβέρι με τον Καλογρίτσα -που λέει τώρα ότι τα λεφτά που δεν επέστρεψε ποτέ προορίζονταν για φιλοσυριζαίο καρναβάλι.
Επ’ αυτού στον Παππά καταλογίσθηκε ότι μεσολαβούσε -όντας αρμόδιος υπουργός- να βρει ο Καλογρίτσας και άλλα 20 εκατομμύρια ευρώ . Τα είπε δημόσια ο Βαγγέλης Μαρινάκης -και δεν του απάντησε ποτέ. Αντίθετα τελευταία είναι πρώτο τραπέζι πίστα στο κανάλι του.
Να μην πάμε σε άλλα. Τι δουλειά έχει ένας υπουργός να μιλάει σε έναν πασίγνωστο αλλοδαπό για άλλον υπουργό και για τη Μαρέβα; Ή να επισκέπτεται στο γραφείο και το… σπίτι εφοπλιστή που βάζει υποψηφιότητα για καναλάρχης;
Μην κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Ο Νίκος Παππάς -όπως και άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ- αρνείται να δεχθεί έναν βασικό κανόνα όσων μετέχουν τα στα κοινά: ότι στην πολιτική η ευθύνη είναι αντικειμενική. Τα υπόλοιπα είναι υπόθεση του εισαγγελέα.
Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν λέει ότι οι δραστηριότητες του πρώην υπουργού χρήζουν ευαγγελικής έρευνας. Αλλά και κανείς δεν πρόκειται να δικαιολογήσει ότι δεν αναλαμβάνει την ευθύνη με τον μόνο τρόπο που έχει νόημα -αν θέλει να μην βάλει το κόμμα του και τον αρχηγό του σε περιπέτειες:
Να …τραγουδήσει τον στίχο του Σαββόπουλου. Δηλαδή να δηλώσει ότι αναστέλλει την συμμετοχή του στα όργανα του κόμματός του, αρχίζει αγώνα κατά των συκοφαντών του και όταν δικαιωθεί θα επιστρέψει.
Χωρίς εν τω μεταξύ να δίνει αφορμές για πλήγματα κατά του ΣΥΡΙΖΑ, των στελεχών και της πολιτικής του υπόστασης-της ηθικής συμπεριλαμβανομένης. Με αυτή την επιλογή θα έπαιρνε όλο το χειροκρότημα.
Η θεωρία «δεν θα βρουν τίποτε» μπορεί να του εξασφάλισε την δήλωση του Αλέξη Τσίπρα για «δολοφονία χαρακτήρων» από την ΝΔ.
Αλλά, αν μιλάμε για πολιτική, άλλη «δολοφονία» -εξ αμέλειας ή εκ δειλίας- βρίσκεται σε εξέλιξη: του Παππά εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και της προοπτικής του.
ΥΓ: Η πληροφορία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέλυσε τη στρατιά των επικοινωνιολόγων και ίματζ μέικερς που τον επικουρούν, λέγοντας «πετάμενα λεφτά, τις άλλες εκλογές θα τις πάρουμε με τα «Πι» του ΣΥΡΙΖΑ», δεν επιβεβαιώνεται.
