Tου Νίκου Γαλάτη
«Πάμε για κάτι μεγάλο» είπε ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης συναντώντας τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ- και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΔΗΣΥ- Θανάση Θεοχαρόπουλο. Την ίδια μέρα ο Γιάννης Σγουρός, ο πρώην περιφερειάρχης- συναντήθηκε με την Φώφη Γεννηματά για να πει πως «το εγχείρημα θα πετύχει, εάν σηματοδοτεί την αλλαγή στην αλλαγή».
«Εάν συνοδεύεται από εξυγίανση σε πρόσωπα και καταστάσεις. Εάν καταφέρει να αγγίξει όλο αυτόν τον κόσμο που είτε αισθάνεται προδομένος από τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε αδυνατεί να συνταυτιστεί με τη ΝΔ, είτε έχει γυρίσει την πλάτη στην πολιτική. Τα σπουδαία είναι μπροστά μας».
Σε ένα άλλο επίπεδο και καθώς αναμένονται και νέες υποψηφιότητες για την ηγεσία του νέου φορέα στις εκλογές τις Κυριακές 5 και 12 Νοεμβρίου η Φώφη Γεννηματά ξεκαθάρισε ότι δεν διαλύεται το ΠΑΣΟΚ -και τα άλλα κόμματα- η Επιτροπή που ανέλαβε την διενέργεια των εκλογών ανακοίνωσε ότι η σύνθεσή της θα εμπλουτιστεί και με προσωπικότητες όπως ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Λουκάς Τσούκαλης, ο Γιάννης Βούλγαρης και ο Αχιλλέας Μητσός.
Στις υποψηφιότητες Καμίνη και Ραγκούση προστέθηκε αυτή του Οδυσσέα Κωνταντινόπουλου. Αναμένονται αυτές του Γιάννη Μανιάτη, του Στ. Θεοδωράκη, του Ν. Ανδρουλάκη και του Θαν. Θεοχαρόπουλου. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν υποψηφιότητες και από τον Γιάννη Σγουρό και τον επικεφαλής των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία κ. Γιάννη Τούντα.
Διάφορες φήμες θέλουν ακόμα και τον Γιώργο Παπανδρέου να το ξανασκέφτεται, ενώ η είδηση-βόμβα θα είναι η διεκδίκηση της ηγεσίας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο– που πολλοί εκτιμούν ότι έχει τις περισσότερες αξιώσεις να διεκδικήσει από την Φώφη Γεννηματά την ηγεσία του νέου φορέα- που μοιάζει πολύ ως εγχείρημα με την ΕΛΙΑ.
Η επιτροπή Αλιβιζάτου όρισε την 8η Σεπτεμβρίου ως την καταληκτική ημερομηνία για να δηλώσουν υποψηφιότητα όσοι συγκεντρώσουν 1000 υπογραφές και καταβάλλουν παράβολο 2.000 ευρώ. Η ψήφος από απόσταση, αλλά και μέσω κινητού θα διαμορφώσει μια νέα βάση εκλογής από ότι αυτή της ΔΗΣΥ- βασικά του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Το νέο ζήτημα είναι αν θα γίνουν μέλη του νέου φορέα, αλλά ποιου φορέα;Θα έχει ηγέτη, αλλά όχι όνομα και σύμβολα ακόμα. Ίσως αυτό να είναι το δέλεαρ για τους υποψήφιους που μάλλον θα ξεπεράσουν τους δέκα (!)-εκτός αν στην πορεία μερικοί αποσυρθούν.
Οι Γιάννης Μανιάτης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Νίκος Ανδρουλάκης προέρχονται από τον ίδιο χώρο με την Φώφη Γεννηματά, αλλά εκφράζουν την εσωκομματική αντιπολίτευση. Οι πολλοί υποψήφιοι προφανώς ευνούν την νυν προόεδρο του ΠΑΣΟΚ -που πιστώνεται και την επιτυχία του εγχειρήματος της διεύρυνσης όσο και την αναίρεση της ιδέας για διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γιώργος Καμίνης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος φαίνεται να καλύπτουν τον ίδιο χώρο, αλλά είναι άγνωστο αν η συνάντησή τους αφορούσε το να υπάρξει μία υποψηφιότητα ή την υποστήριξη στον δεύτερο γύρο. Η υποψηφιότητα Σταύρου Θεοδωράκη που το κόμμα του ξεπέρασε το 6% αρχικά, αλλά τώρα κινδυνεύει να μείνει εκτός Βουλής εμφανίζεται ως ικανή να διευρύνει την βάση του νέου φορέα- αλλά είναι αβέβαιο αν οι ψηφοφόροι του Ποταμιού -και όλοι οι βουλευτές -θα ακολουθήσουν στο νέο φορέα -ή θα υποστηρίξουν τον ίδιο.
Το ίδιο ισχύει και για τον Γιώργο Καμίνη που ναι μεν έχει ψήφους ως δήμαρχος αλλά άλλων κομμάτων- αφού δεν έχει κόμμα κι αν θεωρηθεί τέτοιο η ΔΗΜΑΡ θα είναι ανταγωνιστής πριν από όλα με τον Θανάση Θεοχαρόπουλο -που διαθέτει ένα αρκετά ελκυστικό προφίλ -όπως και ο Γιάννης Ραγκούσης που προεξοφλεί ότι θα είναι αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης- αν εκλεγεί. Έχει ήδη μάλιστα -με την Επόμενη Ελλάδα- ένα …κυβερνητικό πρόγραμμα.
Με φαβορί τη Φώφη Γεννηματά φαίνεται να διεκδικούν το πέρασμα στον δεύτερο γύρο ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ή ο Γιώργος Καμίνης, αλλά και ο Γιάννης Ραγκούσης -με τους πρώτους να έχουν πίσω τους κομματικές δυνάμεις ή εκλογικές αναμετρήσεις και τον τελευταίο να μπορεί να εκφράσει την εσωκομματική αντιπολίτευση του μεγαλύτερου κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ.
Οι εκλογές αυτές είναι σημαντικές γιατί γίνονται σε ένα πλαίσιο μεγάλης αποχής από τις προηγούμενες εκλογές με το μισό εκλογικό σώμα να ορίζει τον εαυτό του στο χώρο της ΚεντροΑριστεράς αν δεν απέχει να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ- ένα πρωτοφανές φαινόμενο πολιτικής ομηρίας- από μια κυβέρνηση που ζει τους νόμους της φθοράς. Από την άλλη η νυν αξιωματική αντιπολίτευση, αν και φαίνεται να προηγείται ως πρώτο κόμμα- δεν φαίνεται να έχει τόσες δυνάμεις ώστε να καταλάβει τον “κενρώο χώρο”. Υπάρχει δηλαδή ένα εμφανές πολιτικό κενό.
Κατά τα άλλα η απίθανη διεκδίκηση της ηγεσίας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο θα ανέτρεπε όλα τα δεδομένα και θα προκαλούσε ένα ξαναμοίρασμα της τράπουλας που φαίνεται να ευνοεί την Φώφη Γεννηματά. Ανάμεσα στις εκπλήξεις που μπορεί να υπάρξουν θα ήταν να μην ήταν η ίδια υποψήφια ή το εκλογικό σώμα να επιλέξει κάποιον αουτσάιντερ για τον δεύτερο γύρο.
Το βέβαιο είναι πως το παιχνίδι άρχισε, το καρέ διευρύνεται και τα νέα δεδομένα προκαλούν ανησυχία πρώτα στον ΣΥΡΙΖΑ και ύστερα στη Νέα Δημοκρατία. Η επανασυσπείρωση του χώρου που εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ με την κάθαρσή του- την εξυγίανση όπως είπε καθαρά ο Γιάννης Σγουρός- μπορεί να το επαναφέρει αρχικά σε πρώτη φάση στο συμβολικό ποσοστό του 13% που είχε μετά την πρώτη του κατάρρευση- σε απόσταση αναπνοής από το 17% -το ποσοστό δηλαδή που πήρε στην πρώτη του εκτίναξη ο ΣΥΡΙΖΑ -που φαίνεται να είναι μετά την πτώση της επιρροής του μια γραμμή άμυνας.
Το βέβαιο είναι πως ο νέος -άγνωστος κι ανύπαρκτος- αλλά …κεντρώος ή κεντροαριστερός φορέας είναι ήδη τρίτο κόμμα κι αυτό θα φανεί στην Βουλή αν ενωθούν οι ήδη ενισχυμένες έδρες της ΔΗΣΥ με ό,τι απέμεινε από το Ποτάμι. Η αγνώστου ονόματος κομματική «οντότητα» με τη μορφή ομοσπονδίας θα αποσπάσει ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν η εκλογική βάση εγκρίνει το εγχείρημα με την μορφή της παλινόστωσης ψήφων κάθε ψήφος που θα αφαιρείται από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα προστίθεται στο Νέο Φορέα θα μικραίνει την μεταξύ τους διαφορά. Στο βάθος του δρόμου- με δεδομένη την φθορά του κυβερνώντος κόμματος- υπάρχει η προοπτική το τρίτο κόμμα να είναι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο νέος φορέας η αξιωματική αντιπολίτευση- όπως υποσχέθηκε ο Γιάννης Ραγκούσης …αν ψηφίσουν τον ίδιο.
Μακροπρόθεσμα αυτό σημαίνει πως αυτόν οι ψηφοφόροι του Αγνώστου, αλλά Νέου Φορέα, να μην εκλέγουν μόνο πρόεδρο κόμματος, αλλά και ….μελλοντικό πρωθυπουργό. Αυτό είναι βέβαια ένα απίθανο σενάριο, όσο απίθανο ήταν κάποτε να γίνει πρωθυπουργός ο νεαρός πρόεδρος ενός κόμματος του 4%.
Στη χειρότερη περίπτωση- αν ο ηγέτης του νέου φορέα- δεν καταφέρει να αντιμετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα στις μελλοντικές εκλογές δικδικώντας ρόλο αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης οι υποψήφιοι για την ηγεσία έχουν πολλές πιθανότητες να εξασφαλίζουν ένα υπουργείο σε μια μελλοντική συμμαχική κυβέρνηση- ή έστω μια βουλευτική έδρα -για τους ίδιους και ίσως τους φίλους τους- στην επόμενη Βουλή.
