Του Κωνσταντίνου Καλοφωλιά
Συμπληρώθηκαν εξήντα μέρες κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Εξήντα μέρες τώρα βαδίζουμε στο δρόμο της επιστροφής στην κανονικότητα. Αυτής που μας υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης. Αλλά σε ποια κανονικότητα από τα παλιά ετοιμαζόμαστε να βρεθούμε; Μέχρι το 2010 η μόνη κανονικότητα που γνώριζε η χώρα, για την οποία ο γέρος Καραμανλής έλεγε ότι είναι «απέραντο φρενοκομείο που την κυβερνάνε 200 οικογένειες», ήταν ο υπερδανεισμός, η διαφθορά και το πελατειακό κράτος. Μετά ήρθαν οι δανειστές και τα μνημόνια με τη λιτότητα διαρκείας. Οπότε σε ποια κανονικότητα γυρίζουμε;
Η Νέα Δημοκρατία άφησε τον κάθε πολίτη να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα σύμφωνα με τα δικά του θέλω. Αυτή με τη σειρά της, ζητούσε την εμπιστοσύνη του, ώστε να του φέρει πίσω την κανονικότητα που του στέρησαν τα μνημόνια και η προηγούμενη κυβέρνηση.
Έτσι, πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες ήθελαν να γυρίσουν το χρόνο πριν το 2010, τότε που η πλειοψηφία τους δήλωνε εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο. Μεγάλο ποσοστό αυτών υποστήριξε ένθερμα τη Νέα Δημοκρατία για να καταργήσει το νόμο Κατρούγκαλου, όπως αυτή τους υποσχόταν.
Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, έχοντας τουλάχιστον μια δεκαετία να δουν καλύτερες μέρες, άκουσαν προεκλογικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι θέλει καλές δουλειές στη χώρα και θα αγωνιστεί για αυτό. Την ίδια ώρα, αναγκαζόταν να τους καθησυχάσει για παλαιότερες δηλώσεις του ότι η πενθήμερη εργασία και το οχτάωρο είναι ξεπερασμένες πρακτικές. Ωστόσο, μεγάλο ποσοστό εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα εμπιστεύτηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του, ώστε να επιστρέψει η κανονικότητα(όπως αυτοί την ορίζουν) στην αγορά εργασίας.
Οι κληρικοί και οι κάθε λογής ένστολοι νοσταλγούσαν την εποχή που η πολιτεία τους αναγνώριζε ρόλο στυλοβάτη του έθνους. Οι νόμοι σχετικά με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων διάφορων μειονοτήτων που πέρασε η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν ένα ισχυρό σοκ για τα συγκεκριμένα ακροατήρια. Η Νέα Δημοκρατία ήταν ανέκαθεν το σπίτι των συντηρητικών ψηφοφόρων και αρκετοί από αυτούς ένιωθαν ότι η ήρθε η ώρα να επαναπατριστούν από τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες που είχαν μεταναστεύσει, λόγω μνημονίων, από το 2010. Επιστροφή λοιπόν, στην κανονικότητα και για αυτούς.
Οι διαφωνούντες με τη συμφωνία των Πρεσπών είχαν κάθε λόγο να υποστηρίζουν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, καθώς αυτή όχι μόνο την καταψήφισε αλλά πρωτοστάτησε και στα σχετικά συλλαλητήρια εναντίον της. Η επιστροφή στην κανονικότητα για το συγκεκριμένο κόσμο θα ήταν η αναφορά στο γειτονικό κράτος μόνο με το όνομα της πρωτεύουσάς του, δηλ. Σκόπια. Οι πιο ακραίοι κύκλοι εντός της Νέας Δημοκρατίας, σίγουρα τους κάλυπταν πολιτικά.
Κάπως έτσι με το σύνθημα «επιστροφή στη κανονικότητα» ο κ. Μητσοτάκης, έκλεισε το μάτι σε πολλές κοινωνικές ομάδες, πως η χώρα θα γυρίσει στην προ-μνημονίων και κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ περίοδο. Και οι πολίτες τον εμπιστεύτηκαν, χαρίζοντας στην κυβέρνησή του την αυτοδυναμία.
Σήμερα λοιπόν, έχοντας την απόλυτη δύναμη στα χέρια του, ο κ. Μητσοτάκης συγκεντρώνει εξουσίες στο πρωθυπουργικό γραφείο και διορίζει ημέτερους άριστους και μη σε θέσεις ευθύνης. Έτσι γινόταν άλλωστε από όλους τους προκατόχους του. Οι αρχές της διαφάνειας και της ανοιχτής διακυβέρνησης φαίνεται θα παραμείνουν κενό γράμμα από ακόμα μια ελληνική κυβέρνηση.
Ήδη από το δικό του 1984 ο προφητικός George Orwell μας προειδοποιούσε ότι στη Νέα Γλώσσα των κυβερνώντων οι λέξεις θα αλλάζουν νόημα και θα σημαίνουν εντελώς το αντίθετο. Έτσι «ο πόλεμος ήταν η ειρήνη» και «η ελευθερία η σκλαβιά». Με τον ίδιο τρόπο σήμερα το κομματικό κράτος που κτίζει η Νέα Δημοκρατία μετονομάζεται με το νόμο Γεραπετρίτη σε επιτελικό και η κυβέρνηση με τις δυο γυναίκες υπουργούς στη σύνθεσή της χαρακτηρίζεται προοδευτική! Προσεχώς περισσότερα..
