Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Καλά να είμαστε για εκατέρωθεν αξιολογήσεις – καθείς εις το είδος του. Αλλά πάντα στο φως και ενυπόγραφα.
Αναγκαστικά θα μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο, ως απάντηση στην «ανοιχτή επιστολή» που μου απηύθυνε η κυρία Ρένα Δούρου, πρώην περιφερειάρχης Αττικής και ήδη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Σταύρος Ψυχάρης – στον οποίο μπορούν να καταλογιστούν πολλά, αλλά όχι και ότι δεν είχε βαθιά δημοσιογραφική κουλτούρα – δεχόταν, ως διευθυντής του «Βήματος», συχνά παράπονα πολιτικών για δημοσιεύματα συντακτών του.
Η απάντησή του ήταν πάντα η ίδια.
-«Ένα δημοσιογραφικό κείμενο περιέχει αναφορές σε πραγματικά περιστατικά και κατάθεση γνώμης. Αν η αναφορά σε κάποιο περιστατικό είναι ανακριβής ευχαρίστως να το διορθώσουμε. Η γνώμη είναι δικαίωμα του συντάκτη».
Πίσω από αυτή την κοφτή στάση απέναντι σε πολιτικούς που θεωρούσαν άσκηση της εξουσίας του να διαμαρτύρονται – και ενίοτε να απειλούν – για δημοσιεύματα που δεν τους άρεσαν, βρισκόταν το δόγμα Λαμπράκη: «Δεν συνδιευθύνουμε με κανέναν».
Πράγματι, τι δημοσιεύεται και τι όχι, αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα του διευθυντή ενός μέσου ενημέρωσης και όσοι σέβονται τον εαυτό τους δεν τη μοιράζονται με κανέναν.
Στον παλιό ΔΟΛ εάν ένας πολιτικός ζητούσε την… απόλυση ενός συντάκτη – συμβαίνουν κι αυτά – ο Ψυχάρης και ο Καραπαναγιώτης «απέλυαν» τον πολιτικό.
Ο δημοσιογράφος δεν τηλεφωνεί στους αναγνώστες για να τους πει ότι γνωρίζει. Τα καταθέτει δημοσίως, υπεύθυνα, με την υπογραφή του.
Ο πολιτικός οφείλει να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και όχι «πισώπλατα» – με προσφυγή στους προϊσταμένους του δημοσιογράφου. Χαίρομαι που η πρώην περιφερειάρχης επιλέγει τον κανονικό τρόπο.
Την έχω επικρίνει κατά καιρούς για τρία πράγματα.
Πρώτο, γιατί δεν υπέβαλε την παραίτησή της μετά την τραγωδία, αναλαμβάνοντας την αντικειμενική πολιτική ευθύνη της. Ποινικά δεν ευθύνεται και το αναφέρω κάθε φορά.
Δεύτερο, γιατί διεκδίκησε εκ νέου την Περιφέρεια, επιβαρύνοντας το κόμμα της με την προεξοφλημένη αποτυχία της.
Τρίτο, για τη φράση «μια στραβή στη βάρδια της» – τονίζοντας πάντα ότι «της αποδίδεται».
Με κανέναν τρόπο δεν υπήρξε εκ μέρους μου «ατόπημα της παραποίησης δήλωσης», που αναφέρει.
Η πλήρης φράση της στην Εφημερίδα των Συντακτών – προσφερόμενη για ερμηνείες ως προς τη διατύπωσή της – παρουσιάζεται… «τεμαχισμένη» στην επιστολή της.
Ήταν πάντως η εξής:
-«Όσοι έχουμε θέση ευθύνης, και μπορεί να αισθανόμαστε αδικημένοι, με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη «μου έτυχε η στραβή στη βάρδια μου», οφείλουμε να αναλάβουμε ευθύνες. Και αυτό σημαίνει, πέρα από την ανάληψη της ευθύνης και -ενδεχομένως- την τιμωρία, σκληρή δουλειά».
Ποτέ δεν μου απάντησε. Είναι θετικό ότι το κάνει τώρα και δεν έχω λόγο να μην δεχθώ την εκδοχή της.
Κατά τα λοιπά, καλά να είμαστε για εκατέρωθεν αξιολογήσεις – καθείς εις το είδος του.
Αλλά πάντα στο φως και ενυπόγραφα.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
