Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Αξιολόγηση

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Η κυριαρχία του Σουλτάνου στην Άγκυρα είναι λόγος να μην καταστεί κυρίαρχος και ο Μητσοτάκης στην Αθήνα.

Υπάρχει ένας κανόνας στην πολιτική – που δεν σεβάστηκε ποτέ ο Κυριάκος Μητσοτάκης: στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία οι εκλογές είναι τομή.

Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση κρίνονται στην κάλπη και από την επομένη το κοντέρ μηδενίζεται.

Με λογική χτυπήματος κάτω από τη μέση αντιμετώπιζε – κατά τις συνταγές του Γκρίνμπεργκ – τον Τσίπρα, ανατρέχοντας σε θέματα που είχαν κριθεί δυο φορές: τον Σεπτέμβριο του 2015 και τον Ιούλιο του 2019.

Παρότι οι εκλογές του 2023 θεωρούνται από πολλούς – μεταξύ των οποίων και ο Βενιζέλος – ως ενιαία διαδικασία σε δυο μέρη, δεν είναι λογικό αντιμετωπισθεί έτσι η 25η Ιουνίου.

Αρέσει δεν αρέσει, πρέπει να γίνει σεβαστό, ότι η φαιά τετραετία των υποκλοπών, της διαφθοράς, της αναδιανομής εισοδήματος, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, της οικογενειοκρατίας κλπ δεν επηρέασαν αρνητικά τον ελληνικό λαό έναντι του Μητσοτάκη…

Για όσα τον βάρυναν στη πρώτη τετραετία του κρίθηκε. Ο λαός καταδίκασε τον αντίπαλό του και όχι τον ίδιο.

Αν με αυτή την ατζέντα επιχειρήσει να τον πλαγιοκοπήσει εκ νέου ο Τσίπρας θα κάνει μια τρύπα στο νερό.

Υπάρχει ένα θέμα που δεν κρίθηκε, γιατί δεν ετέθη στη προεκλογική αντιπαράθεση – με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως: τα ελληνοτουρκικά.

Η παραμονή του Ταγίπ Ερντογάν στο τιμόνι της Τουρκίας, φέρνει στο προεκλογικό τραπέζι της Ελλάδας κρίσιμα εθνικά θέματα.

Ο Μητσοτάκης, ασκώντας ΙΧ εξωτερική πολιτική τα κακοποίησε, αλλοίωσε τις πάγιες εθνικές θέσεις και δημιούργησε- σε προσωπικό επίπεδο με τον Ερντογάν – προϋποθέσεις για υποχωρήσεις εκ μέρους της Ελλάδας.

Τις περιέγραψαν – για να τις αποτρέψουν ως εθνική καταστροφή – οι δυο πρώην Πρωθυπουργοί της ΝΔ και τις διεκτραγώδησε ο ομοϊδεάτης του τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Καραμανλής και ο Σαμαράς απέρριψαν τη ιδέα «να τα βρούμε την Τουρκία», υπό την πίεση «εταίρων και συμμάχων» .

Ο Νίκος Αναστασιάδης περιέγραψε – το βιβλίο του Χατζηκωστή κυκλοφορεί, παρά τη χλιαρή διάψευση, – τη συμπεριφορά του Μητσοτάκη στο Αιγαίο και το Κυπριακό ως ενδοτική.

Αυτή η συμπεριφορά εκδηλώθηκε με τον Ερντογάν αφεντικό στην Άγκυρα και η παραμονή του στον θρόνο προεξοφλεί ότι θα επαναληφθεί.

Ο πρώην και πιθανότατα εκ νέου Έλληνας Πρωθυπουργός, έχει προλειάνει το έδαφος, αλλάζοντας τις διατυπώσεις της εθνικής πολιτικής και κάνοντας συμφωνίες κάτω από του τραπέζι, όπως του καταλογίζεται.

Έδειξε τις διαθέσεις του αποδυναμώνοντας την άμυνα των νησιών, με αφαίρεση οπλισμού για την Ουκρανία, που δεν αντικατέστησε…

Η επανεκλογή του Ερντογάν είναι υπόθεση των Τούρκων και δουλειά των Ευρωπαίων και των Αμερικανών να αξιολογήσουν εκ νέου τις σχέσεις τους μαζί του.

Δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ – και των άλλων δυνάμεων της Δημοκρατικής παράταξης – είναι να φέρουν στην κορυφή της τρέχουσας προεκλογικής ατζέντας τι σημαίνει για την Ελλάδα.

Η κυριαρχία του Σουλτάνου στην Άγκυρα είναι λόγος να μην καταστεί κυρίαρχος και ο Μητσοτάκης στην Αθήνα.

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR