Του Μελέτη Ρεντούμη
Είναι κοινώς γνωστό ότι η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε κρίση με την 2η αξιολόγηση μόλις να έχει κλείσει, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της κυβέρνησης τους τελευταίους 6 μήνες ότι όλα θα επιταχύνονταν.
Επίσης είναι προφανές ότι η χώρα έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας ώστε να προωθηθεί μία νέα αναπτυξιακή δυναμική που θ’αυξήσει την παραγωγή και την απασχόληση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι η ρύθμιση της αγοράς ενέργειας με την απελευθέρωσή της, με ταυτόχρονη απεξάρτηση από τον λιγνίτη που χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα ρυπογόνος επιβαρύνοντας την κλιματική αλλαγή.
Παρ’όλα αυτά ακόμα και αν συμφωνήσει τελικά η κυβέρνηση στις απαιτούμενες ενέργειες όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο, ο ελληνικός συνδικαλισμός δηλώνει για μία ακόμη φορά παρών στις συντεχνιακές λογικές.
Είναι καιρός η χώρα να καθορίσει ένα σαφές πλαίσιο ενεργειακής πολιτικής τόσο για τα νέα κοιτάσματα, όσο και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας οι οποίες πρέπει να επιδοτηθούν ώστε σταδιακά η Ελλάδα αφενός να είναι αυτάρκης και αφετέρου να καταπολεμηθεί η ακραία ενεργειακή φτώχεια ως σύγχρονη μάστιγα της περιόδου της κρίσης.
Προς επεξήγηση των παραπάνω, αναφέρουμε ότι η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, υποστήριξε τον Ν.Τραμπ και την πολιτική του στο θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ ως γνήσιοι πατριώτες, ανακάλυψαν ότι το συμφέρον της χώρας είναι η ρύπανση του περιβάλλοντος, η διατήρηση ρυπογόνων εργοστασίων με κάθε τίμημα και γιατί όχι, η απόσυρση της Ελλάδας από την συμφωνία του Παρισιού που έχουν υπογράψει 194 κράτη, στα πρότυπα των ΗΠΑ και του προέδρου Τραμπ.
Ποιοι αλήθεια αναμένουν με αυτές τις αναχρονιστικές λογικές να μπει φρένο στην ύφεση της χώρας μας;
Πώς θα ξεπεραστεί η κρίση όταν η κάθε συντεχνία αδιαφορεί για το μέλλον της Ελλάδας προωθώντας μόνο μικροκομματικά συμφέροντα με αντάλλαγμα οικονομικά ωφέλη;
Το προσφιλές επιχείρημα περί επιχειρηματικών συμφερόντων για να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα οφείλει να σταματήσει κάποια στιγμή.
Είναι αδιανόητο στην Ελλάδα του 2017 η χώρα να υποθηκεύεται μέσω της υποτιθέμενης αντισυστημικής ψήφου ενώ από την άλλη γίνεται κατασπατάληση πόρων με την ανοχή του πολιτικού συστήματος.
Είναι καιρός η χώρα να καθορίσει ένα σαφές πλαίσιο ενεργειακής πολιτικής τόσο για τα νέα κοιτάσματα, όσο και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας οι οποίες πρέπει να επιδοτηθούν ώστε σταδιακά η Ελλάδα αφενός να είναι αυτάρκης και αφετέρου να καταπολεμηθεί η ακραία ενεργειακή φτώχεια ως σύγχρονη μάστιγα της περιόδου της κρίσης.
Νέες καθυστερήσεις και παλινωδίες με πρόσχημα απαρχαιωμένες απόψεις και ιδεοληψίες εναντίον της ελεύθερης αγοράς δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνουν ανεκτές.
Το μέλλον των επόμενων γενεών δεν μπορεί να καθορίζεται από ομάδες πίεσης που αυτοπροσδιορίζονται ως ελίτ και έχουν μάθει να συνδιοικούν δημόσιες επιχειρήσεις εις βάρος των φορολογούμενων.
Για όλα τα παραπάνω, ένα είναι το αντίδοτο. Πολιτική βούληση και διακομματική συναίνεση για να ξεφύγει επιτέλους η χώρα από το τέλμα που την κρατά ουραγό των διεθνών εξελίξεων.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
