Του Νίκου Λακόπουλου
Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της 20χρονης Μάρθης που έχασε τη ζωή της στα Τέμπη, με την κατάθεσή της στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής έθεσε το βασικό πρόβλημα για την λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα που αποτελεί η απουσία δικαιοσύνης σε ένα σύστημα όπου αυτή εξαρτάται από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την κυβέρνηση και τελικά τον Πρωθυπουργό.
Οι βουλευτές της πλειοψηφίας υποκαθιστούν την δικαστική εξουσία και τελικά -όπως είπε- “υπάρχει κάτι τελικά το ακαταδίωκτο όποιου κερδίζει τις εκλογές με μια ισχνή σχετικά πλειοψηφία της τάξης του 21%”.
Είναι κάτι που είδαμε και για τις υποκλοπές όπου αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχανε τις εκλογές θα μπορούσε να υπάρξει -πάλι όμως με μια άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία- μια κάποια δικαιοσύνη. Από τη στιγμή που τις κέρδισε, όπως και στο έγκλημα των Τεμπών, υπάρχει συγκάλυψη -με την βούληση του λαού όπως τονίζει συχνά η κυβέρνηση.
«Το έγκλημα των Τεμπών περιλαμβάνει τα πάντα. Οικονομική απληστία, εξευτελισμό της ανθρώπινης αξίας και κατάχρηση εξουσίας. Έχει φίμωση των ΜΜΕ, φίμωση της Δικαιοσύνης και πλήρη κατάργηση της έννοιας του κράτους δικαίου» θα πει σε μια συνέντευξη στο News 24 7 η Μαρία Καρυστιανού με την πολιτική οξυδέρκεια που έδειξε στην Βουλή:
«Πού αναφέρει λοιπόν στο Σύνταγμα ότι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να υποκαταστήσουν τη δικαστική εξουσία και να καθορίσουν που τελειώνει η πολιτική ευθύνη και ξεκινά η ποινική; Δεν ενδιαφέρει την εξεταστική επιτροπή η ογκωδέστατη και πλήρης έρευνα των ευρωπαίων που κατέληξε σε βαρύτατες κατηγορίες και υπόνοιες για πολιτικές ευθύνες; Θεωρείται άσχετο με την υπόθεση;».
Η κυβέρνηση και η Δικαιοσύνη
Με ένα πρόσφατο δημοσίευμα το Politico αποκάλυψε πως η κυβέρνηση απέρριψε την κλήση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας να προχωρήσει σε δράση για την πιθανή ποινική ευθύνη δύο πρώην υπουργών Μεταφορών. Όπως γράφει αυτή η απαίτηση για δράση κατά των δύο πρώην υπουργών βασίζεται σε μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής νομοθεσίας, σύμφωνα με την οποία μόνο η Βουλή μπορεί να διεξάγει έρευνες για τέτοιες καταγγελίες σε βάρος πρώην υπουργών.
Ωστόσο, «η ελληνική κυβέρνηση έθαψε πολιτικά την υπόθεση χρησιμοποιώντας την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία για να απορρίψει την ανάγκη σύστασης διερευνητικής επιτροπής».
Η Μαρία Καρυστιανού θα ρωτήσει: «Δεν σας ενδιαφέρει τι παρανομίες και παραλείψεις διαπίστωσαν οι ευρωπαίοι για να καταλήξουν σε κακουργηματικές διώξεις; Δεν είναι ντροπή σε ένα τέτοιο κοινωνικό έγκλημα η σχετική δικογραφία να βρίσκεται στο γραφείο του προέδρου της Βουλής και όχι στο υλικό που έχει υποβληθεί και είναι στη διάθεση των μελών της εξεταστικής για να μελετηθεί; Πώς θα θέσετε τις κατάλληλες ερωτήσεις στον κύριο Καραμανλή αν δεν το γνωρίζετε;»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού βρήκε χρόνο να ξυριστεί και με μαύρη γραβάτα και κοστούμι στο υπουργικό συμβούλιο είχε απαντήσει τις μέρες εκείνες πως «όλοι φταίμε» -κυβερνήσεις, διοικήσεις, συντεχνίες.
“Μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε χαζοί»
Τελικά στην Ελλάδα την δικαιοσύνη απονέμει ο Πρωθυπουργός κατευθύνοντας την έρευνα με υποδείξεις για το ποιο πόρισμα θα λάβει υπόψη της -από διορισμένη επιτροπή και ποιος εισαγγελέας θα την αναλάβει.
Στην υπόθεση των υποκλοπών ο ελεγχόμενος με ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες ανέθεσε τις ευθύνες του στον… ανιψιό του και τον διοικητή της ΕΥΠ και ουσιαστικά αντί για κατηγορούμενος βρέθηκε να αποδίδει δικαιοσύνη -περίπου ως σουλτάνος. .
Αυτή τη φορά ο Σουλτάνος -αν και υπάρχουν ανεξάρτητες αρχές και επιτροπές ειδικά για τους σιδηροδρόμους- πρώτα έβγαλε το πόρισμα ότι πρόκειται περί “ανθρώπινου λάθους”. Ύστερα διόρισε μια επιτροπή για να βγάλει το πόρισμα. Τελικά άλλαξε απόφαση και ανακοίνωσε μια επιτροπή ειδικών, αλλά μετά τις εκλογές κι όταν ούτε αυτό έπεισε, έστειλε επιστολή τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με κατευθύνσεις για το τι… πρέπει να κάνει.
Κι έτσι, όπως θα διαπιστώνει η Μαρία Καρυστιανού “οι υπουργοί δεν φέρουν ευθύνη, η Hellenic δεν φέρει ευθύνη, η ΕΡΓΟΣΕ δεν φέρει ευθύνη, η ΡΑΣ δεν φέρει ευθύνη. Τελικά έχει κανείς ευθύνη σε αυτή τη χώρα που ζούμε από τύχη;”.
Στην Ελλάδα η πολιτική ευθύνη μαζί με τη συγγνώμη είναι τιμή -ιδιαίτερα αν συνδυάζονται με τη σωστή ζακέτα. Η Δικαιοσύνη εξαρτάται από τον Πρωθυπουργό – που διορίζει δικαστικούς, επιλέγει ποιους θα καλέσει η Εξεταστική για μάρτυρες και υπαγορεύει το αποτέλεσμα.
Όπως θα πει η Μαρία Καρυστιανού: “Είναι προσβλητικό, μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε χαζοί».
