Του Γ. Λακόπουλου
Όχι μόνο την αντιπολιτευτική τακτική, αλλά και τις επιμέρους κακές πρακτικές της -όπως είναι η …διαφθορά της ελάσσονος αντιπολίτευσης- αντιγράφει από το πατέρα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Οι παλιότεροι θυμούνται το 1988-89 , όταν η ΝΔ χρησιμοποιούσε εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου κάθε θεμιτό και κυρίως αθέμιτο μέσο. Μάστορας στην ίντριγκα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε βάλει στο κόλπο και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς της εποχής: τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Κωστή Στεφανόπουλο.
Κορυφαία στιγμής αυτής της σύμπραξης -που έμεινε στην ιστορία ως “βρόμικο 89”- ήταν τα περίφημα ντολμαδάκια της Μαρίκας , όταν ο Μητσοτάκης τους τραπέζωσε στο σπίτι του στη Γλυφάδα. Εκεί αποφάσισαν να πάνε μαζί στον Παπανδρέου για να του ζητήσουν να… φύγει. “Η πόρτα μου είναι στενή, δεν τους χωράει” είχε απαντήσει ο τότε Πρωθυπουργός.
Στη συνέχεια ο Παπανδρέου ηττήθηκε και παραπέμφθηκε στο Ειδικό δικαστήριο με ψήφους της ΝΔ και του Συνασπισμού. Αλλά χαμένοι βγήκαν οι τότε εταίροι του Μητσοτάκη.
Ένας μετά τον άλλον δήλωσαν ότι μετάνιωσαν για την συναναστροφή τους με τον “αρχιερέα της αποστασίας” και έριξαν γέφυρες στον Παπανδρέου, που επέστρεψε στην εξουσία μόλις σε τέσσερα χρόνια από τα ντολμαδάκια που δε αποδείχθηκαν και τόσο καλοφάγωτα. Τον ένα μάλιστα ο Παπανδρέου τον έκανε αργότερα και πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Όσο για τον Μητσοτάκη δεν πολυχάρηκε την επιτυχή κατάληξη των μεθοδεύσεών του. Ύστερα από μια τριετία σκανδάλων- που ξεκίνησε με το “καλημέρα”, αν θυμηθούμε την -ας το πούμε- προθυμία του Κατσίκη να εγκαταλείψει την ΔΗΑΝΑ με την οποία εξελέγη και να στηρίξει Μητσοτάκη- τον ανέτρεψε το πουλέν του: ο Αντώνης Σαμαράς.
Αφού πρώτα είδαν το φως της δημοσιότητας ακόμη και επιταγές επιχειρηματιών που ενθυλάκωσε ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς το έκανε για τη Μακεδονία και λίγο για τον ΟΤΕ.
Βέβαια η μοίρα δεν τελείωσε εκεί τα παιχνίδια της. Στη συνέχεια ο Σαμαράς τσαλάκωσε την κόρη Μητσοτάκη και το χειρότερο αποπλάνησε τον υιό με ένα υπουργείο. Τον πήρε με το μέρος του, και παραμένουν μαζί ακόμη, καθιστώντας γραφικότητα την οικογενειακή έχθρα για τον αποστάτη που έριξε τον αρχιαποστάτη. Χάριν των διαπλεκόμενων συμφερόντων όπως είπε τότε ο πατήρ Μητσοτάκης και έμεινε ο όρος στο πολιτικό λεξιλόγιο.
Ο ίδιος τελεύτησε τον πολιτικό βίο του, χωρίς άλλες περιπέτειες, χάρη στην μεγαλοψυχία του Ανδρέα Παπανδρέου να αποσύρει στα τέλη του 1993 την παραπομπή του στο Ειδικό δικαστήριο. Τι εποχές και εκείνες: ΑΓΕΤ-Ηρακλής και Παντσαβόλτα, Μαυρίκης και υποκλοπές, αρχαιολογική συλλογή, MAYO. Μπερεκέτια, που έλεγε και μακαρίτης ο Νίκος Ρίζος σε μια ταινία.
Περασμένα, αλλά όχι ξεχασμένα. Αντίθετα. Η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά, όπως είχε γράψει ο Σπύρος Λιναρδάτος και επαναλάμβανε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.
Ο σημερινός επικεφαλής της ΝΔ είναι μήλο κάτω από τη μηλιά. Αρχίζει παιχνίδι με τους άλλους της αντιπολίτευσης για να δημιουργήσει μέτωπο κατά του Τσίπρα. Βέβαια η Γεννηματά, ο Θεοδωράκης και ο Λεβέντης είναι άλλα μεγέθη από τους τότε συνομιλητές του μεγάλου Μητσοτάκη. Άλλο μέγεθος όμως είναι ο και υιός Μητσοτάκης, τον οποίο ο πατέρας ζει “για να δει πρωθυπουργό”, όπως είπε ο ίδιος -ο υιός.
Παρένθεση. Αν ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν κηρύσσει τον μεγάλο Μητσοτάκη “αθάνατο”, προφανώς είναι πρώτον γιατί είναι φίλος του Κυριάκου και δεύτερον γιατί την πάτησε με τον …Κατσιφάρα στον οποίο είχε αποδώσει αυτή την ιδιότητα όταν έλεγε “ζω για να δω πρωθυπουργό το Γιώργο”. Κλείνει η παρένθεση.
Το μέτωπο που στήνει ο Κυριάκος κατά του Τσίπρα είναι ξεπατικωμένο από τη σχολή Μητσοτάκη. Καμία απορία. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι πως από το ΠΑΣΟΚ επιτρέπουν στη Φώφη να μετέχει σ αυτό το παιχνίδι. Αν η ίδια είναι ανιστόρητη -καθώς δεν ασχολούνταν τότε- αυτός ο Λαλιώτης δεν μπορεί να της θυμίσει τι σημαίνει να πιάνεις παρτίδες με το Μητσοτακέικο;
Όπως και αν το δει κανείς πάντως είναι μέτωπο με κάποιες αδυναμίες. Η πρώτη είναι ότι δεν διαθέτει υποστήριξη στης γραμμές του εχθρού. Π.χ. στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ένας… Σημίτης. Η δεύτερη ότι η Μαρέβα είναι καλή επιχειρηματίας, αλλά δεν είναι καλή στα ντολμαδάκια. Κατά τα λοιπά ισχύει ο κανόνας ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
