Γράφει η Καλυψώ
Παραγκωνισμένη η Κρακοβία από τις διάσημες γειτόνισσές της –την Πράγα, τη Βιέννη και τη Βουδαπέστη- δεν τραβάει την
προσοχή μας σαν προορισμός. Πολύ άδικα όμως!
Είναι μια πόλη από τις ελάχιστες στον κόσμο που έμεινε άθικτη μετά τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η διαδρομή που διένυσε μέσα στο χρόνο ήταν πολυτάραχη. Ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα, και υπήρξε πρωτεύουσα του κράτους της Πολωνίας από το 1038 ως το 1596.
Στην πορεία της γνώρισε διάφορους κατακτητές: Τάταροι, Ρώσοι, Γάλλοι, Σουηδοί και Αυστριακοί προσπάθησαν κατά καιρούς να την υποτάξουν αλλά η Κρακοβία αλώβητη από τις καταστροφικές επιθέσεις που ισοπέδωσαν την υπόλοιπη Πολωνία, αποτελεί σήμερα ένα πραγματικό στολίδι και συμπεριλαμβάνεται στη Λίστα Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Είναι η μόνη πόλη, από όσες έχουμε επισκεφθεί, που διηγείται τόσα παραμύθια!
Ο Σίβα, ο θεός των Ινδουιστών, πέταξε επτά μαγικές πέτρες σε επτά διαφορετικά μέρη του κόσμου. Και από τότε κάθε μέρος στο οποίο έπεσε μια πέτρα θεωρείται πως διαθέτει μια ξεχωριστή ενέργεια. Η Κρακοβία ήταν ένα από αυτά τα μέρη…
Κάτω από το Κάστρο Wawel, στα άδυτα μιας σπηλιάς, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες ζούσε ένας φοβερός δράκος που έβγαζε από το στόμα του φωτιά και κατέστρεφε τα χωράφια και τα ζώα. Ο βασιλιάς Krak υποσχέθηκε να παντρέψει με την κόρη του όποιον κατάφερνε να σκοτώσει τον δράκο. Ένας χωρικός- αφού είχαν φαγωθεί από τον δράκο όλα τα βασιλόπουλα – γέμισε τη κοιλιά ενός ψητού αρνιού με θειάφι και το άφησε μπροστά στη σπηλιά του δράκου, ο οποίος και το έφαγε. Από την πολύ δίψα όμως ήπιε αχόρταγα νερό από το διπλανό ποτάμι Βιστούλα για να ξεδιψάσει. Και ήπιε τόσο πολύ που έσκασε! Έτσι η Κρακοβία γλύτωσε από τα δεινά, ο χωρικός παντρεύτηκε τη βασιλοπούλα κι αυτοί έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα!
Η πόλη σήμερα, είναι μια έκπληξη για τους επισκέπτες της. Πεντακάθαρη και φθηνή. Καλοδιατηρημένη και φιλική. Χειμώνα και καλοκαίρι φιλόξενη!
Ακολουθήστε τη λεγόμενη «βασιλική οδό», όπως ονομάζεται ο δρόμος από το κάστρο Wawel προς την καρδιά της πόλης για να γνωρίσετε την όμορφη Κρακοβία. Η βασιλική οδός, ονομάστηκε έτσι, καθώς υπήρξε ο δρόμος, τον οποίο ακολουθούσαν οι βασιλείς την ημέρα της στέψης τους στο κάστρο Wawel. Στη διαδρομή σας κυριαρχεί η τάξη και η αρμονία. Όμορφα πάρκα, σωζόμενα τμήματα της παλιάς οχύρωσης της πόλης και πεντακάθαροι δρόμοι.
Στην εντυπωσιακή μεσαιωνική πλατεία της Κρακοβίας, όλα είναι αξιοθέατα. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες πλατείες της Ευρώπης που περιστοιχίζεται από άριστα διατηρημένα κτίρια. Ξεκινήστε τη βόλτα σας από τη στοά με τις καμάρες που στεγάζουν μαγαζάκια με είδη λαϊκής τέχνης, κάντε μια επίσκεψη στον επιβλητικό καθεδρικό ναό Mariacka, που δεσπόζει σε μια γωνιά της πλατείας και στο δημαρχείο της Κρακοβίας, ένα κτίριο του 15ου αιώνα που βρίσκεται περίπου στη μέση της πλατείας.
Προσέξτε στο χτύπημα της ώρας από το ψηλό καμπαναριό που παραπέμπει σε μια μελωδία τρομπέτας. Η μελωδία αυτή που υποδηλώνει την αλλαγή της ώρας διακόπτεται απότομα. Ακόμα ένας μύθος μας λέει ότι αυτό συμβαίνει σε ανάμνηση του ξαφνικού θανάτου του τρομπετίστα από εχθρικό βέλος ενός Τάταρου πολεμιστή, καθώς αυτός ειδοποιούσε με την τρομπέτα του για την εμφάνιση των αντιπάλων…
Κάτω από την πλατεία, εκεί που βρέθηκαν τα ερείπια της πρώτης πόλης της Κρακοβίας (που κάηκε τον 12ο αιώνα) λειτουργεί ένα υπερμοντέρνο και high-tech μουσείο .
Στο κάστρο Wawel, που δεξιά του έχει τον ποταμό Βιστούλα κι αριστερά και πίσω του την πόλη, μπορεί κανείς να κάνει μια όμορφη βόλτα, να θαυμάσει τη θέα και να απολύσει ένα μοναδικό έργο του Ντα Βίντσι. Ένα από τα μόνον τέσσερα γυναικεία πορτραίτα που έκανε ο μεγάλος καλλιτέχνης βρίσκεται εδώ: Η κυρία με την ερμίνα. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι και γύρω από τον πίνακα αυτόν υπάρχει ακόμα ένα όμορφο παραμύθι.
Στην εβραϊκή συνοικία το Kazimierz, γυρίστηκε η Λίστα του Σίντλερ, του Σπίλμπεργκ. Στην περιοχή αυτή, που κάποτε έσφυζε από ζωή, χτυπούσε δυνατά η καρδιά της εβραϊκής κοινότητας της Κρακοβίας. Εδώ, δεσπόζει η Παλιά Συναγωγή που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και το εβραϊκό νεκροταφείο. Σήμερα, η εβραϊκή συνοικία έχει μετατραπεί σε τόπο συνάντησης των φοιτητών (από τα 38 πανεπιστήμια της πόλης!), των μποέμ καλλιτεχνών αλλά και των τουριστών και πρωτοστατεί στη νυχτερινή ζωή της πόλης χάρη στα εστιατόρια, τα μπαράκια και τα clubs που
διαθέτει.
Μια από τις ωραιότερες βόλτες που μπορεί να κάνει κανείς είναι και στο αλατορυχείο της Wielizka, μόλις 15 χλμ. από την πόλη της Κρακοβίας. Το φημισμένο αλατορυχείο συμπεριλαμβάνεται στη λίστα μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της 
UNESCO καθώς πραγματικά αποτελεί ένα μοναδικό φυσικό αξιοθέατο. Εδώ όμως συναντάμε ακόμα ένα παραμύθι. Το αλάτι ήταν ο πλούτος της περιοχής για αιώνες (τα πράγματα άλλαξαν με την εφεύρεση των ψυγείων…). Η Ουγγαρέζα πριγκίπισσα Kinga, λοιπόν, όταν παντρεύτηκε τον Πολωνό βασιλιά Bolesław V, έφερε στην Πολωνία σαν δώρο ένα κομμάτι αλάτι. Και στη συνέχεια πέταξε το δαχτυλίδι της προς το μέρος της Wielizka. Ψάχνοντας εκεί για να το βρούν ανακάλυψαν βουνά αλατιού. Κι έτσι η Κρακοβία έγινε πλούσια.
Δεν είδαμε πουθενά άστεγους ή ζητιάνους. Δεν είδαμε το παραμικρότερο σκουπιδάκι. Δεν είδαμε αυτοκίνητα σε όλο το ιστορικό κέντρο (μόνο πεζόδρομοι!). Δεν νοιώσαμε την παραμικρότερη ανασφάλεια. Περπατήσαμε πολύ και χαρήκαμε την ήσυχη, φιλόξενη ατμόσφαιρα της πόλης. Δεν παραλείψαμε να ακούσουμε ένα ρεσιτάλ Chopin. Σε κάθε γωνιά της πόλης και σε κάθε εκκλησία καθημερινά τα απογεύματα δίνονται συναυλίες και ρεσιτάλ με πλούσιο ρεπερτόριο.
Γνωρίζοντας την Κρακοβία, αρχίσαμε να πιστεύουμε στους θεούς και στους θρύλους της!
Φάγαμε Pierogi (dumplings με πατάτα, τυρί και πατάτα), την απίστευτα γευστική σούπα “Zurek” σερβιρισμένη μέσα σε ένα καρβέλι, το ψητό Cheese Cake “Sernik Babci” και ήπιαμε τρελλές βότκες!
Στο Kazimierz δοκιμάσαμε στην αλάνα στην οδό Swietego Wawrzynca, “zapiekanka.” Μισή μπαγκέτα, με τυρί και μανιτάρια, ψημένη.
Τα Milky Bar είναι από τα ποιο διάσημα μαγαζιά φαγητού στην Πολωνία. Δημιουργήθηκαν το 19ο αιώνα και πήραν το όνομα τους, από τα υλικά τα οποία είχαν σαν βάση στα φαγητά (αυγά, γάλα και αλεύρι). Τα μαγαζιά αυτά, άνθισαν στην εποχή του κομμουνισμού, εξαιτίας του φτηνού και φρέσκου φαγητού τους.
Σε κανένα μαγαζί δε υπάρχουν γκαρσόνια, πάρα μόνο ταμίες που τους ζητάς το φαγητό που θες, και μετά πας στο παραθυράκι της κουζίνας για να αφήσεις την παραγγελία. Ο μάγειρας θα φωνάξει μετά το πιάτο σου και μόλις το φας, το αφήνεις στο άλλο παράθυρο για τα άπλυτα πιάτα. Σήμερα τα περισσότερα έχουν κλείσει, αλλά υπάρχουν ακόμα μερικά.
Διαλέξαμε πάνω στην πλατεία το ” Europeiska” http://www.europejska.pl/
Στην βασιλική οδό Grozka, το Pod Aniolami http://www.podaniolami.pl/ .
Στην εβραϊκή συνοικία το Kazimierz, για φαγητό το Trezo http://trezo.pl/, για καφέ το Cheder http://www.jewishfestival.pl/pl/cheder/ και για ποτό την Alchemia http://alchemia.com.pl/
