Κώστας Σημίτης: Αφασία

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Να μας έλεγε τουλάχιστον γιατί ο Χριστοφοράκος έστειλε ένα εκατομμύριο μάρκα στο κόμμα του…

Όταν η πολιτική ζωή φλέγεται, όσοι νομίζουν ότι μπορεί να λειτουργήσουν ως ταγοί, βγαίνουν μπροστά – με ανοιχτό μυαλό και καθαρές κουβέντες για να δείξουν τον δρόμο.

Μετά από καιρό ο Κώστας Σημίτης εμφανίσθηκε με ένα άρθρο – στην «Καθημερινή» – περί ανέμων και υδάτων.

Διαρκώς δικαιώνει όσους δεν του αναγνώρισαν ποτέ τα πολιτικά χαρίσματα που του απέδωσαν εκείνοι που τον ανέδειξαν στην πρωθυπουργία, για να τους εξασφαλίσει πρόσβαση χωρίς έλεγχο στο κρατικό ταμείο.

Ο πρώην Πρωθυπουργός ουδέποτε ανέλαβε τις ευθύνες του για οτιδήποτε και μιλάει σαν να μην κυβέρνησε.

Ας άφησε πίσω του τη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος προς τα πάνω – ενώ επί των ημερών του μια κάστα τυχοδιωκτών πλούτισαν με το Χρηματιστήριο και τις μίζες.

Ας έχουν την υπογραφή του οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και η αναγνώριση «ζωτικών συμφερόντων» στην Τουρκία.

Ας μην εκσυγχρόνισε τίποτε με τον «εκσυγχρονισμό» του και κακοποιήσει την ένταξη στη Ευρωζώνη – που ιδιοποιείται ως πολιτική επιλογή, ενώ ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Αυτή τη φορά ανάμεσα σε κοινοτυπίες για την ενοποίηση της Ευρώπης, ζητάει αυτό που οδηγεί στη διάλυσή της: την κατάργηση της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων.

Αποδέχεται την επιχειρηματολογία όσων αντιλαμβάνονται την κοινοτική Ευρώπη, ως επικράτεια που θα διοικεί ένα Διευθυντήριο, θα διευρύνει την ανισότητα Βορρά – Νότου και θα ωθεί τα μικρά κράτη στην περιφέρεια.

Από σκοπιμότητα – ή από αδυναμίες της ηλικίας του – καταφεύγει στην συνηθισμένη κάλπικη μομφή για την ανεπάρκεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους τομείς της Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας.

Παραβλέπει – ασυγχώρητα για πρώην Πρωθυπουργό και ευρωπαϊστή – ότι η Ένωση είναι ότι ορίζουν οι Συνθήκες της: έχει μόνο όσες αρμοδιότητες της έχουν εκχωρηθεί από τα κράτη – μέλη.

Γνωρίζει κάποια χώρα που έχει αναθέσει στις Βρυξέλλες την άμυνα και την εξωτερική πολιτική της;

Είναι οι αρμοδιότητες που θα εκχωρηθούν μετά την ενοποίηση και την ομοσπονδιακή λειτουργία, όχι πριν.

Για να έχει εξωτερική πολιτική πρέπει να μπορεί να την επιβάλει. Γι’ αυτό πρέπει να διαθέτει στρατό, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς δημοκρατικά εκλεγμένη πολιτική διακυβέρνηση, που θα τον διοικεί. Αυτονόητα πράγματα.

Περιέργως ο άνθρωπος που κυβέρνησε την Ελλάδα για οκτώ χρόνια, εισήλθε σε περίοδο πολιτικής αφασίας μετά την απομάκρυνσή του.

Σήμερα δεν βρίσκει λόγους να μιλήσει, αυτός ο σοσιαλιστής, για την αντικοινωνική πολιτική Μητσοτάκη.

Η διαφθορά Πάτση, δεν έφτασε στ’ αυτιά του, η διεθνής κατακραυγή για τις παραβιάσεις του κράτους Δικαίου δεν τον απασχολούν, για τις υποκλοπές δεν έχει γνώμη.

Η ενίσχυση του ακροδεξιού βραχίονα της κυβέρνησης Μητσοτάκη – στην οποία προσφέρει στήριξη και… προσωπικό – δεν τον ανησυχεί.

Να μας έλεγε τουλάχιστον γιατί ο Χριστοφοράκος έστειλε ένα εκατομμύριο μάρκα στο κόμμα του…

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR