Πολάκης- Γκραμπόφσκι, ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Βίοι καθόλου παράλληλοι

Του Γ. Λακόπουλου

Όπως έχει ήδη επισημάνει το ΑΠ ότι συμπληρώθηκαν κάποια κενά στη δεύτερη σειρά του υπουργικού συμβουλίου είναι θέμα χωρίς ιδιαίτερη πολιτική αξία. Γι’ αυτό προκαλούν εντύπωση οι αντιδράσεις της ΝΔ και του Κινάλ, που είναι δυσανάλογες του γεγονότος.

Ούτε ο Μωραΐτης ούτε ο Τόλκας είναι πολιτικά μεγέθη που να δικαιολογούν τόσο θόρυβο. Ή την επιστράτευση των μιντιακών βόθρων που συνεπικουρούν τη ΝΔ κατά του Τσίπρα.

Ούτε καν βουλευτές δεν είναι οι νέοι υφυπουργοί. Περισσότερο ένα παιχνίδι με τα νεύρα της Γεννηματά κάνουν από το Μέγαρο Μαξίμου.Αν ήθελαν διεύρυνση υπάρχουν άλλα πρόσωπα με τα οποία θα μπορούσαν τη σηματοδοτήσουν -και ίσως κακώς ότι δεν το έκαναν.

Αν έμπαινε στην κυβέρνηση π.χ. ο Χάρης Παμπούκης τι θα μπορούσαν να πουν; Αν βρίσκονταν στο κυβερνητικό σχήμα ο Στεφ. Τζουμάκας, ή ο Νίκος Χριστοδουλάκης -συμβολίζοντας την αγωνιστικότητα της γενιάς τους- με ποια όπλα θα τους πολεμούσαν οι μιντιακοί κεκράκτες;

Η υπερβολική παρέμβαση των μηχανισμών της ΝΔ σ’ αυτό το θέμα δείχνει ίσως ότι στην Πειραιώς έχουν ξεμείνει από άλλα εφόδια. Ωστόσο όμως χωρίς να το καταλαβαίνουν δίνει την ευκαιρία για κάποιες συγκρίσεις ανάμεσα στα δυο κόμματα, στους δυο πολιτικούς αρχηγούς και σε πρόσωπα και πράγματα που τους αφορούν.

Να αρχίσουμε από την ανάσυρση παλαιότερων αντικυβερνητικών δηλώσεων των δυο υπουργοποιηθέντων των οποίων η ανάληψη κυβερνητικών ρόλων δεν σημειώνει και τίποτε ιδιαίτερο. Όπως δεν σήμαιναν και τίποτε ιδιαίτερο οι δηλώσεις που έκαναν σε προγενέστερη φάση εναντίον της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Κανείς δεν ασχολήθηκε τότε με τους αντικυβερνητικούς χαρακτηρισμούς τους, όπως και κανείς δεν θα ασχολούνταν και τώρα με την μετακίνηση τους στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αν δεν έσπευδαν οι μηχανισμοί ΝΔ και Κινάλ να το αναδείξουν. Έτσι όμως , ειδικά στη ΝΔ έβαλαν τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους.

Έχει σημασία τι έλεγαν για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ο Μωραΐτης και ο Τόλκας και δεν έχει όσα έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης, για τους δυο Καραμανλήδες, για τον Σαμαρά και τον ίδιο τον Μητσοτάκη; Είναι πρόβλημα ότι αυτοί έγιναν υφυπουργοί και δεν έχει ότι ο άλλος έγινε αντιπρόεδρος;

Σε τελευταία ανάλυση οι δυο υπουργοποιηθέντες επιτέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ με αμετροέπεια μεν, αλλά με πολιτικούς χαρακτηριστικούς. Με σκληρές πολιτικές διατυπώσεις, από αυτές που είναι ψωμοτύρι στην πολιτική, όχι με ύβρεις.

Ο Γεωργιάδης όμως καθύβρισε προσωπικά και με εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Αν είναι το ίδιο, να τους κορνιζάρουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς να τους απολαμβάνουν; Ή μήπως η αλλαγή γνώμης ισχύει για τη ΝΔ, αλλά όχι για το ΣΥΡΙΖΑ;

Και πάμε μια δημοσιογραφική “αναμέτρηση” με δημοσιεύματα δυο εφημερίδων, την περασμένη Κυριακή.

Η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” ανέδειξε το δάνειο 100.000 που πήρε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας από την Τράπεζα Αττικής. Νομίμως. Η εφημερίδα έχει τη γνώμη της για την αξία της αποκάλυψης και οι μόνοι αρμόδιοι να αποφανθούν τελικά είναι οι αναγνώστες. Αλλά ο Π. Πολάκης απάντησε. Έδωσε εξηγήσεις. Με το ύφος του, αλλά δεν έκανε πως δεν κατάλαβε. Έδωσε τις απαντήσεις του και κρίνεται γι’ αυτές. Μίλησε όμως.

Την ίδια μέρα η εφημερίδα Documento αποκάλυψε ότι συγκεκριμένος επιχειρηματίας ενίσχυε με 800.000 ευρώ την επιχείρηση της κυρίας Μαρέβας Γκραμπόφσκι. Νομίμως; Δεν το ξέρουμε. Για κάποιο λόγο; Ούτε αυτό το ξέρουμε. Υπάρχουν και άλλες τέτοιες ενισχύσεις; Κύριος οίδε.

Όλα είναι σκοτεινά και αδιευκρίνιστα για έναν απλό λόγο: επειδή δεν υπήρξε καμία απολύτως εξήγηση. Καμιά απάντηση από κανέναν.Ούτε από την ίδια την εταιρία, ούτε από την ιδιοκτήτρια της που τυχαίνει να είναι σύζυγος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με κοινά συμφέροντα και κοινό πόθεν έσχες.

Ούτε από τη ΝΔ στις εκδηλώσεις της οποίας παρίσταται, πέραν των φημών για τον γενικότερο ρολο της στα κομματικά. Τσιμουδιά. Σαν να μην τους αφορά. Τουλάχιστον μετά την αποκάλυψη ότι επιχειρηματίας αγοράζει έπιπλα και πληρώνει ενοίκια σε μεγάλη κομματική οργάνωση, κάτι ψέλλισαν.

Αυτές οι δυο διαφορετικές συμπεριφορές Πολάκη- Γκραμπόφκι και ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δίνουν το μέτρο της πολιτικής ευαισθησίας των δυο κομμάτων. Δικοί του άνθρωποι πήραν λεφτά για προσωπική χρήση. Ο ένας δάνειο από τράπεζα, με εγγυήσεις που αναφέρει. Η άλλη με αποδοχή χρημάτων από εξωχώρια εταιρία χωρίς καμία διαφάνεια ή εξήγηση.

Και οι δύο κρίνονται. Και μαζί τους κρίνονται και τα κόμματά τους. Όπως ενδεχομένως και ο δυο εφημερίδες,καθώς η μια είχε μια παρόμοια απολαβή με την συγκεκριμένη επιχειρηματία, από την ίδια πηγή.