Του Νίκου Λακόπουλου
Με την αίσθηση της κοινής γνώμης, σε ποσοστό 78,2% σύμφωνα με δημοσκόπηση της MRB, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς διάσπαση και πως θα χάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια πρωτοφανής κινητικότητα μέσα και γύρω από το κόμμα έχει στόχο όχι την διάσωση του κόμματος, αλλά της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Το ίδιο πιστεύει και το 65% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και σε ποσοστό 51,3% όσων εξακολουθούν σήμερα να ακολουθούν το κόμμα -ένας πυρήνας των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα εκτιμάται πως κινείται πέριξ του 10%.
Πρόκειται για πολίτες που θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μεγαλώσει και δεν έχει προοπτική εξουσίας, αλλά εξακολουθούν να το υποστηρίζουν την ώρα που δύο στους δέκα ψηφοφόροι του Ιουνίου του ΣΥΡΙΖΑ κατευθύνονται σήμερα σε αριστερά κόμματα ή στην αδιευκρίνιστη ψήφο.
Για την ακρίβεια το 19,5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ κατευθύνεται προς την αδιευκρίνιστη ψήφο, το 5,8% προς το ΠΑΣΟΚ, το 4,6% προς το ΚΚΕ, το 4% προς το ΜέΡΑ25, και το 3,5% προ την Πλεύση Ελευθερίας.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο πολιτικής προσφυγιάς που πρέπει να αθροιστεί σε αυτό που συνέβη στις τελευταίες εκλογές όταν ένα κόμμα που φαινόταν να έχει ως βάση το 31,5% που πήρε στις εκλογές του 2019 έχασε στις εκλογές του Μαϊου περίπου εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους.
Από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 που συγκέντρωσε 36,34% με 2.245.978 ψηφοφόρους το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έπεσε τον Σεπτέμβριο του 2015 στο 35,46% με 1.926.526 ψηφοφόρους -έχασε δηλαδή 319.000 ψηφοφόρους.
Παρόλα αυτά στις εθνικές εκλογές του 2019 συγκέντρωσε 31,53% και 1.781.057 ψηφοφόρους- έχασε 145.000 ψηφοφόρους- και στις εκλογές της 21ης Μαΐου του 2023 συγκέντρωσε 20,07% με 1.182.554 ψηφοφόρους.
Τελικά θα συγκρατήσει με 17,8% 930.000 ψηφοφόρους τον Ιούνιο του 2023 οι οποίοι όμως δεν υπάρχουν πλέον καθώς όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις η δύναμη του κόμματος κινείται μεταξύ 12-15%.
Το “πεθαμένο λικέρ”
Τα πράγματα είναι χειρότερα αν ισχύει η δήλωση της Δώρας Αυγέρη πως πριν τον Κασσελάκη το κόμμα ήταν “πεθαμένο λικέρ” και θα είναι πολύ χειρότερα αν μια διάσπαση με νέο κόμμα δεν θα αποσπάσει ψηφοφόρους, αλλά θα στείλει κι άλλους σε άλλα κόμματα ή στο σπίτι τους.
Η καταλληλότητα του Στέφανου Κασσελάκη για πρωθυπουργό είναι σε ποσοστό 6% και το ερώτημα είναι τι θα συμβεί στις ευρωεκλογές -και μετά από αυτές αν- το κόμμα αντί δια διψήφιο νούμερο πάνω από 20% -που μπορεί να εκληφθεί ως αναγέννηση- εμφανίσει στις κάλπες μονοψήφιο ποσοστό.
Ακόμα κι αυτό το σενάριο ωστόσο μπορεί να το καλύτερο, αν δηλαδή υπάρξει διάσπαση κι όχι διάλυση με περισσότερα από δύο κόμματα να βγαίνουν από ένα κόμμα που κάποτε είχε πάνω από δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους.
Τελικά αυτό το κόμμα που πήρε ο Αλέξης Τσίπρας από 4% και το οδήγησε στο 36% υπήρξε ως άθροισμα τάσεων από την Αριστερά ως την Δεξιά των υπολλειμάτων του κόμματος του Πάνου Καμμένου χάρη στον ίδιο τον ηγέτη του και την προοπτική της κυβέρνησης ως συγκολλητικές ουσίες.
Σήμερα δεν υπάρχει ούτε η ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα -που ήδη είχε χάσει σε ακτινοβολία και δημοτικότητα, ούτε η προοπτική της εξουσίας και το έργο
“Ο Κασσελάκης θα νικήσει τον Μητσοτάκη και θα γίνει Πρωθυπουργός” δεν κόβει εισιτήρια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο χείλος της καταστροφής
Ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας, που είχε ταχθεί υπέρ της ίδρυσης αριστερού οικολογικού πολιτικού φορέα με νέες δηλώσεις του τάχθηκε κατά της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ:
«Αν υπάρχει ρήξη να ξέρετε το εξής: κάποιοι θα πάνε από τη μία μεριά, κάποιοι θα πάνε από την άλλη μεριά, αλλά ο περισσότερος κόσμος θα πάει σπίτι του».
“Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Κάθε μέρα που περνά τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα. Το κόμμα έγινε το ανέκδοτο της ελληνικής κοινωνίας” γράφει ο Νίκος Μαραντζίδης στο News 24 7.
“Το μεγάλο μέρος του στελεχιακού δυναμικού του βιώνει ντροπή, εξευτελισμό και βρίσκεται σε ψυχολογία αποστράτευσης. Κάθε μέρα αποχωρούν δεκάδες μέλη. Χιλιάδες ψηφοφόροι χάνονται.
Αν χθες ήταν νωρίς για να παραιτηθεί ο Κασσελάκης, αύριο, δηλαδή μετά τις ευρωεκλογές, θα είναι πολύ αργά. Ποιος ξέρει τι θα έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ”.
