Ούτε δόση, ούτε χρέος για την Ελλάδα στο Eurogroup

Toυ Μελέτη Ρεντούμη

 

Παρά τις υψηλές προσδοκίες της κυβέρνησης για μία λύση πακέτο όσον αφορά το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης του Μνημονίου που θ΄αφορούσε και το δημόσιο χρέος, τελικά υπήρξε διάψευση τόσο από τα χείλη του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Β.Σόιμπλε όσο και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων που συντάχθηκαν με την άποψη ότι είναι πρόωρη μία λύση με μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.

Επί της ουσίας, η κυβέρνηση εγκλώβισε τόσο την Βουλή όσο και τον ελληνικό λαό, νομοθετώντας πρόωρα μέτρα 5 δις ευρώ σκληρής λιτότητας, χωρίς κανένα αναπτυξιακό προσανατολισμό, τα οποία υπερβαίνουν την λήξη του παρόντος προγράμματος προσαρμογής, πάνω στο αφήγημα των αντιμέτρων αλλά και της μόνιμης και οριστικής διευθέτησης του χρέους.

Το αποτέλεσμα λοιπόν της τελικής διαπραγμάτευσης στο Eurogroup όχι μόνο δεν έδωσε λύση ή ένα χρονοδιάγραμμα μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του δημοσίου χρέους, αλλά δεν έδωσε ούτε το πράσινο φως για την εκταμίευση της δόσης των 7.4 δισ. ευρώ που πρέπει να λάβει η ελληνική κυβέρνηση για αποπληρωμή ομολόγων, καθώς απομένουν ακόμα 25 προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της αξιολόγησης για τα οποία η κυβέρνηση προφανώς δεν ενημέρωσε κανένα αλλά και δεν επιτάχυνε για να τα κλείσει εμπρόθεσμα.

Είναι γεγονός, ότι η κυβέρνηση χάνει διαρκώς έδαφος επιμένοντας σε άσκοπες πολιτικές διαπραγματεύσεις με απώτερο στόχο να κερδίσει δηλώσεις από τους δανειστές εν μέσω δημιουργικής ασάφειας, τις οποίες θα μπορεί ν’αξιοποιήσει στο εσωτερικό της χώρας κατά το δοκούν.

Αυτό ακριβώς επιχείρησε να κάνει με τ’αντίμετρα  των 7 δισ. ευρώ, τα οποία με μεγάλη πιθανότητα δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ούτε για 1 ευρώ, εφόσον τελούν υπό την έγκριση των δανειστών και συγκεκριμένα του ΔΝΤ μετά την υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου του 3.5% πλεόνασμα στο ΑΕΠ για τα επόμενα 5 χρόνια.

Επίσης είναι εντυπωσιακό ότι στο μέτωπο των εργασιακών όπου η κυβέρνηση διατυμπάνιζε την επιστροφή στην κανονικότητα των συλλογικών συμβάσεων, τίποτα απολύτως δεν συνέβη καθώς θα συνεχίσουν να επικρατούν οι επιχειρησιακές συμβάσεις χωρίς καμία επεκτασιμότητα, ενώ μπαίνουν στο κάδρο πλέον και οι ομαδικές απολύσεις με τρίμηνη προειδοποίηση από τον εργοδότη προς τον εργαζόμενο.

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση κατάφερε να δεσμεύσει την χώρα μέσα σ’ένα περιβάλλον capital controls, υψηλής ανεργίας και έλλειψης ρευστότητας, για οριζόντιες περικοπές συντάξεων και δραματική αύξηση άμεσης φορολογίας εισοδήματος μέχρι το 2023, χωρίς τελικά να λάβει τίποτα απολύτως ως αντάλλαγμα, ενώ χρεώθηκε η χώρα ταυτόχρονα δεκάδες δις ευρώ από την καθυστέρηση του κλεισίματος της αξιολόγησης για πάνω από ένα έτος.

Το χειρότερο απ’όλα βέβαια είναι ότι η χώρα σύρεται για μία ακόμη φορά αδίκως σε μία περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, όπου όλα τελικά κλείνουν αλλά στην ουσία παραμένουν ανοιχτά μέχρι την τελική έγκριση των δανειστών, με την κοινωνία να μην μπορεί να συνέλθει από τα αλλεπάλληλα σοκ των αυξήσεων της φορολογίας και της συνεχούς μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος.

Οι αγορές παρά την αρχική ευφορία και προεξόφληση για το κλείσιμο της αξιολόγησης, ήδη προσαρμόζονται στην μη λύση για το χρέος, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις τόσο στις αποδόσεις των ομολόγων και τ’ασφάλιστρα κινδύνου αλλά και στο ίδιο το τραπεζικό σύστημα, με τις τράπεζες να έχουν όλο και μεγαλύτερη ανάγκη την ακριβή ρευστότητα της ΕΚΤ για να παραμείνουν ζωντανές στο Ευρωσύστημα.

Εν κατακλείδι θα λέγαμε για μία ακόμη φορά ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται να κινείται μόνο επικοινωνιακά κερδίζοντας πολιτικό χρόνο για να παραμείνει στην εξουσία, μέχρι κάθε φορά να εξαντληθούν τα περιθώρια οριστικοποίησης των αποφάσεων από τους εταίρους που σταδιακά αποδυναμώνουν το αφήγημα της κυβέρνησης εις βάρος πάντα του ελληνικού λαού και της κοινωνικής συνοχής.

 

Ο Μελέτης  Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.