Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι αρκετά έμπειρος για να γνωρίζει ότι στην πολιτική αν αρχίσεις να απολογείσαι και να εξηγείς, έχεις χάσει το παιχνίδι.
Για να δικαιολογήσει τη δήλωσή του ότι “το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη”. Και να περιορίσει την κατακραυγή που δέχθηκε κατέφυγε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή προ… 44 ετών.
“Η φράση ότι η Ελλάδα δεν θεωρεί το Αιγαίο ελληνική λίμνη, συνιστά υπενθύμιση και επανάληψη ιστορικής δήλωσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή που διατυπώθηκε προς τον Μπουλιντη Ευσεβία κατά τη συνάντηση των δυο τότε πρωθυπουργών στο Μοντάρει στις 10-11 Μαρτίου 1978.”
Αρνούμενος να κατανοήσει την ουσία των αντιδράσεων λέει: “άποιοι δήθεν υπερπατριώτες, ίσως και κάποιοι απλώς άσχετοι, φέρονται να εξεπλάγησαν από τη δήλωση ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη. Ένα βασικό χαρακτηριστικό των επαγγελματιών του εθνικολαϊκιστικού «υπερπατριωτισμού» είναι το ανιστόρητο, η απουσία πραγματικής ιστορικής συνείδησης, πολύ συχνά μάλιστα και γνώσης των ιστορικών γεγονότων”.
Προφανώς ο ίδιος γνωρίζει ότι η επίκληση των ιστορικών γεγονότων κρίνεται από τα συμφραζόμενα της συγκυρίας.
Αυτό ακριβώς ΄κρίνεται για τον ίδιο: η χρονική στιγμή που έκανε μια δήλωση, για την οποία εκ υστέρων δικαιολογεί ως …επίκληση στον Καραμανλή.
Μόνο που έτσι τα έκανε χειρότερα. Εκτός από τις θέσεις του Καραμανλή το 1978 υπήρχαν και οι θέσεις του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου, με τις οποίες μάλιστα έγινε πρωθυπουργός τρία χρόνια αργότερα.
Προτιμάει όμως τη θέση Καραμανλή- το πνεύμα της οποίας και το πλαίσιο στο οποίο διατυπώθηκε, δεν έχει σχέση με τη ξεκούδουνη προθυμία του ιδίου σήμερα.
Και τον είχαν κάνει και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ…
Αλλά είπαμε: είναι υπεράνω κομμάτων και θεσμών και συνομιλεί μόνο με την Ιστορία. Μάλλον ματαίως γιατί δεν πρόκειται να του φερθεί και πολύ καλά.
